چگونه بفهمم که روانشناس کودک خوبی هستم؟

روانشناسان کودک به کودکان و در بسیاری از موارد نوجوانان با مشکلات عاطفی، اجتماعی، روانی و رفتاری مانند اختلال کمبود توجه، ناتوانی های یادگیری، افسردگی و اضطراب کمک می کنند. تبدیل شدن به یک روانشناس کودک مستلزم آموزش گسترده است، بنابراین مهم است که ارزیابی کنید که آیا واقعاً آنچه را که برای مؤثر بودن در این نقش لازم است دارید یا خیر.

از نظر دکتر شیرین ولی زاده روانشناس کودک و نخبه کشوری: فراتر از پژوهش، تئوری و مهارت‌های تحلیلی که مجموعه مهارت‌های یک درمانگر را تشکیل می‌دهند،  لایه‌ای از غرایز و برخی ویژگی‌های سخت‌تر برای سنجش وجود دارد که یک روانشناس کودک باید داشته باشد.

اینها چند ویژگی روانشناس کودک است که به آنها اجازه می دهد با مراجعان خود به خوبی کار کنند:

ویژگی های شخصی

برای کودکان همیشه آسان نیست که با یک غریبه صحبت کنند، به خصوص اگر احساس کنند که مورد توجه قرار گرفته اند یا کار اشتباهی انجام داده اند. روانشناسان کودک باید استعداد ذاتی برای کمک به مردم و به ویژه کودکان برای احساس آرامش داشته باشند.

شما باید دلسوز، فهمیده، صبور باشید و بتوانید بدون صحبت کردن با بیماران خود با آنها ارتباط برقرار کنید. یک روانشناس خوب کودک می تواند نقاط قوت و استعدادهای درونی کودک را ببیند.

شما باید بتوانید با کودکان همکاری کنید و برای شنیدن نظرات و ایده های آنها در مورد راه حل های ممکن برای مشکلات آماده باشید.

مهارت ها

بیش از همه، روانشناسان کودک باید مهارت های ارتباط کلامی و غیرکلامی عالی داشته باشند. روانشناسان هنگام برخورد با کودکان اغلب از رسانه هایی به جز گفتار درمانی برای برقراری ارتباط با بیماران خود استفاده می کنند.

آنها ممکن است از بازی، هنر یا موسیقی درمانی به عنوان راهی برای کمک به کودکان برای باز شدن و جستجوی سرنخ هایی در مورد احساسات یا مشکلات اساسی استفاده کنند.

 شما باید به عنوان روانشناس کودک مهارت حل مسئله و تحلیل عالی داشته باشید. روانشناسان کودک باید با نکات و سرنخ‌هایی که بیمارانشان ارائه می‌کنند هماهنگ باشند و بتوانند معانی عمیق‌تری را کشف کنند.

تحصیلات

تبدیل شدن به یک روانشناس خوب کودک مستلزم کسب مدرک دکترا در روانشناسی و سپس دنبال کردن آموزش های اضافی در روانشناسی کودک و نوجوان است.

کل فرآیند آموزشی می تواند بین پنج تا هفت سال از تحصیل پس از لیسانس و در برخی موارد بیشتر طول بکشد. یک روانشناس کودک خوب فرآیند آموزشی اختصاصی دارد که با گرفتن مدرک دکترا تمام نمی شود.

روانشناسان کودک باید متعهد به یادگیری مادام العمر باشند. آنها متوجه می شوند که باید در جریان تغییرات و روندها در این زمینه باشند و فعالانه فرصت هایی را برای رشد و توسعه حرفه ای دنبال کنند.

رویکرد چند فرهنگی

روانشناسان خوب کودک باید رویکرد چند فرهنگی را برای درمان اتخاذ کنند. این به معنای عدم قضاوت در مورد افرادی است که از پس زمینه های فرهنگی، قومی یا مذهبی غیر از خودشان هستند.

به گفته روانشناس مایکل اونگار در مقاله ای برای «روانشناسی امروز»، روانشناسان کودک باید فرهنگ کودک را قدر بدانند و به آن احترام بگذارند.

پیشینه فرهنگی کودک می تواند تأثیر شگرفی بر نحوه نگرش او و خانواده اش به انواع خاصی از مشکلات یا رویکردهای درمان داشته باشد.

اشتیاق

شرط اساسی برای روانشناس کودک بودن، اشتیاق واقعی و احساس مراقبت از نیازهای کودکان است. افراد با شخصیت شاد و مهربان که با مفهوم "بازی" راحت هستند، راحت تر با کودکان ارتباط برقرار می کنند.

یک بزرگسال مشتاق و دلسوز می تواند به کودک کمک کند از درمان لذت ببرد و به کودکی برسد که برای هر پیشرفتی در مشاوره ضروری است.

امانت

روانشناسان کودک باید توانایی ذاتی برای جلب اعتماد کودک و والدین داشته باشند، به طوری که همه از کار کردن با یکدیگر احساس راحتی کنند.

خانواده ها باید اطلاعات حساس و شخصی را در طول ملاقات با یک درمانگر به اشتراک بگذارند. یک روانشناس کودک باید همیشه محرمانه بماند و به حریم خصوصی خانواده احترام بگذارد، به ویژه در هنگام هماهنگی تلاش ها با مربیان.

دانش تخصصی

یک روانشناس کودک باید در مسائل خاصی که ممکن است کودک با آن مواجه شود، تخصص داشته باشد و بداند که چگونه با آنها به بهترین شکل برخورد کند.

به عنوان مثال، یک کودک دارای ناتوانی یادگیری به روانشناس مدرسه ای نیاز دارد که در تکنیک هایی برای کمک به کودک در کنار آمدن با کلاس درس تخصص داشته باشد.

آموزش تخصصی همچنین به این معنی است که روانشناس بداند هنگام مشاهده کودک به دنبال چه چیزی باشد، سؤالات درست را بپرسد و چگونه اطلاعات را برای یافتن راه حل تجزیه و تحلیل کند.

ارتباط

روانشناسان کودک باید بتوانند به خوبی با شبکه گسترده ای از افراد برای کمک به حمایت از کودک ارتباط برقرار کنند.

روانشناسان کودک علاوه بر اینکه با خود کودک ارتباط برقرار می کنند و در سطح درک او صحبت می کنند، باید بتوانند به گونه ای ارتباط برقرار کنند که به والدین کودک کمک کند.

به همین ترتیب، روانشناس ممکن است نیاز به هماهنگی مراقبت بین معلمان یا پزشکان کودک داشته باشد و به والدین کمک کند تا همه گزینه ها را برای کمک به کودک دنبال کنند. ارتباط واضح و مستقیم برای موفقیت درمان ضروری است، مانند گوش دادن با صبر و همدلی.

روانشناس کودک شدن چه فوایدی دارد؟

روانشناسی کودک یکی از عمده ترین تخصص های روانشناسی بالینی است. روانشناسان کودک معمولاً با کودکان زیر 17 سال کار می کنند و به آنها کمک می کنند تا انواع مسائل عاطفی، رشدی و روانی اجتماعی را درک کنند و با آنها کنار بیایند.

متخصصان روانشناسی کودک از مزایای کمک به دیگران، کار مستقل یا درون سازمانی بهره می برند.

اعتبار

روانشناسان کودک صرفاً به واسطه حرفه خود اعتبار اجتماعی کسب می کنند. به عنوان متخصصان پزشکی با تحصیلات عالی، روانشناسان کودک از احترام بالایی برخوردار هستند.

حداقل شش یا هفت سال طول می کشد تا دوره های آموزشی مورد نیاز برای تمرین به عنوان یک روانشناس بالینی را تکمیل کنید، و در صورت کسب مدرک دکترا، 10 سال طول می کشد.

شرایط کاری راحت

جلسات درمانی معمولاً در یک محیط اداری برگزار می شود، به این معنی که روانشناسان کودک بیشتر ساعات کاری خود را در شرایط راحت و تحت کنترل آب و هوا می گذرانند.

برخی از روانشناسان کودک باید برای ملاقات با مشتریان در مدارس، بیمارستان ها، یا در محیط های اجرای قانون یا دادگاه سفر کنند. روانشناسان کودک معمولاً در ساعات کاری منظم کار می کنند، اگرچه برخی ممکن است برای مواقع اضطراری آماده باشند.

رضایت عاطفی

روانشناسان کودک همچنین از مزایای مربوط به رضایت عاطفی کمک به کودکان و خانواده ها برای داشتن زندگی شادتر و سازنده تر بهره می برند.

کودکان می توانند در محیط های سالم به سرعت شکوفا شوند و کمک به کودکان برای کنار آمدن با مشکلات زندگی خود باعث می شود روانشناس کودک احساس خوبی داشته باشد و عزت نفس ایجاد کند.

مهارت ها و توانایی های کلیدی روانشناس کودک

همه آن چیزی که برای کار با کودکان لازم است را ندارند. این حرفه به مهارت ها و توانایی های خاص و همچنین اشتیاق به کمک به دیگران نیاز دارد.

افراد مشتاق و دلسوز با مهارت های ارتباطی قوی اغلب بهترین درمانگران هستند. در حالت ایده آل، شما باید علاقه واقعی به مشکلات عاطفی و رفتاری کودکان داشته باشید، انتقادی فکر کنید و فعالانه گوش دهید. سایر مهارت ها و ویژگی های ضروری یک روانشناس کودک خوب ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• یکدلی
• انعطاف پذیری
• توجه مثبت بی قید و شرط
• صبر
• تاب آوری
• مهارت های حل مسئله قوی
• مهارت های بین فردی
• مهارت های تحقیق
• توانایی مقابله با احساسات قوی
• شناخت و درک عمیق از رفتار کودکان
• حس شوخ طبعی
• کد اخلاقی قوی

سخن آخر

بیشتر این مهارت ها را می توان با تمرین و تجربه آموخت. اگر از آن دسته افرادی هستید که انتظار نتایج سریع را دارید، ممکن است از کشف این موضوع که درمان اغلب سال ها طول می کشد دلسرد شوید. صبر واجب است.

شما باید یک ارتباط قوی با مشتریان خود ایجاد کنید، اعتماد آنها را جلب کنید و علت اصلی مشکلات آنها را درک کنید. این فرآیند به قدرت ذهنی، همدلی و گشاده رویی نیاز دارد.

داشتن مهارت های شنیداری عالی به همان اندازه مهم است. به عنوان یک روانشناس کودک، باید بتوانید بین خطوط بخوانید، زبان بدن را تفسیر کنید و آنچه را که مشتریانتان ممکن است از طریق سکوت به شما می‌گویند، درک کنید. علاوه بر این، این شغل به مهارت‌های تفکر انتقادی قوی نیاز دارد.

خانه شیرین جز بهترین و جامع ترین مراکز خدمات روانشناسی کودکان است و به علت گستردگی خدمات این  مرکز تمامی اقشار جامعه با هر سن و مدرک و مقامی که باشند می‌توانند از خدمات مشاوره درمانی این مرکز برای بهبود و افزایش کیفیت زندگی خود بهره مند شوند.