در کلاب هاوس خبرآنلاین مطرح شد؛ ما برای جشن های 22 بهمن آماده می شویم و آنها سراغ عید ژانویه می روند

در کلاب هاوس امشب خبرآنلاین با موضوع"مذاکرات برجام؛ این هفته در وین چه خواهد شد؟" صاحب نظران و اساتید حاضر درباره موضوع مهم چشم انداز و مسائل مربوط به مذاکرات پیش روی وین به اظهار نظر پرداختند.

​​​​​به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین، شروع مذاکرات هسته ای پس از نوقف چند ماهه بار دیگر مورد توجه تمامی محافل قرار گرفته است و همگان منتظرند ببیند دور جدید گفتگوها در چه فضایی پیش خواهد رفت . به بیان دیگر صرف اعلام آغاز مدکرات می تواند متغیری مهمی در تحولات بین المللی باشد و نتایج آن بطور حتم تاثیرگذاری بیشتری خواهد داشت، امشب در کلاب هاوس خبرآنلاین این اتفاق مورد بحث و بررسی قرار خواهد گرفت و مهمانان مدعو درباره دلایل و زمینه های این موضوع یعنی"مذاکرات برجام؛ این هفته در وین چه خواهد شد؟ " به اظهار نظر پرداختند.

ما برای جشن های 22 بهمن آماده می شویم و آنها سراغ عید ژانویه می روند

 جمال صدرعاملی فعال اقتصادی
تا مدتی فکر می کنم تیم ایران دچار سرگشتگی است یا دارد وقت می خرد یا این راهبرد وقت کشی برای رسیدن به دلیل مشخصی است. دیروز به این نتیجه رسیدم آقایان راهبرد گذر وقت را به دلیل خاصی که تا بهمن ماه مشخص می شود انتخاب کرده اند. آقای باقری باتجربه است. درست است این تیم با برجام مخالفند ولی گفتند با پیش نویس آقای عراقچی آغاز می کنیم. بعد وقتی روز سوم می آیند و بسته جدید راستی آزمایی روی میز می گذارند یعنی قطعا شدنی نیست. 
پیش بینی آسان است و اتفاق جدیدی نمی افتد و آقای باقری به هدف خود رسیده است تا به ژانویه برسند چون غربیها کار خاصی نمی کنند. ظاهرا قسمتی از تحریمها را آقای بایدن گفته است بردارند و مقدار پولی که آزاد شد شاید از اینجا باشد. این هفته اتفاق مهمی نمی افتد و صحبتهای نرمی می رود و ما برای جشنهای 22 بهمن آماده می شویم و آنها سراغ عید ژانویه می روند.

در کلاب هاوس <a class=خبرآنلاین مطرح شد؛ ما برای جشن های 22 بهمن آماده می شویم و آنها سراغ عید ژانویه می روند" height="533" src="https://media.khabaronline.ir/d/2021/12/01/4/5633379.jpg" width="800" />

ایجاد تفاوت بین اروپا و آمریکا در مذاکرات، یک سراب است

 زاهد فیاض تحلیلگر سیاسی
بین کشورهای اروپایی اختلافاتی است که در راستای مناسبات خود است، مانند رقابت بریتانیا و آلمان. ولی وقتی اینها در کنار آمریکا قرارمی گیرند بحث متفاوت می شود. تمام اروپا سعی کرد بحران بالکان را حل کند ولی تا زمانی که دولت کلینتون وارد نشد، بحران حل نشد. تفاوت ارتش در اروپا و آمریکا را ببینید. در آن سال ارتشهای اروپایی 45 دقیقه وقت می خواست و ارتش آمریکا 17 دقیقه زمان نیاز داشت. تفاوتها اینقدر معنی دارد. در اقتصاد و فرهنگ هم مشخص است. 70 درصد فرهنگ اروپا، آمریکایی است. در چنین فضایی اگر ما قرار بگیریم، ایجاد تفاوت بین اروپا و آمریکا در مذاکرات، یک سراب است. 
روسیه از قدرت گرفتن هسته ای ایران احساس تهدید می کند. حساسیت فرانسه و انگلیس در برنامه هسته ای ایران بسیار بالاتر است. چون آنها به ما نزدیکتر هستند. آنچه پیشنویس مقامات ایرانی برای مذاکره است، اگر به معنی کسب امتیاز بیشتر است هیچ اشکالی ندارد ولی اگر نتیجه آن باشد که ایرانی ها بخواهند از ابتدا، گفتمان جدید حاکم کنند، فاصله زیادی در مذاکره ایجاد می شود. 
امیدوارم اراده طرف ایران پیدا کردن راه حل باشد هر چند حق می دهم ایران نگران نتیجه آتی مذاکرات باشد. اصلا قابل قبول نیست ما با دولتی مذاکره کنیم و آن دولت توافق را بپذیرد و بعد بگوید نمی توانم ادامه این توافق را در دولت بعدی تضمین کنم. لذا باید درک کنیم ایران مجبور است پایش را جای سفتی بگذارد. در واقعیت و تبیین قدرت، شاید این تضمین، جای پای محکمی ندارد و این نکته پیچیدگی مساله را بیشتر می کند.

پرونده ایران هنوز از منظر شورای امنیت و قواعد حقوق بین الملل، امنیتی است

 مهرداد پشنگ پور کارشناس حقوق بین الملل
این روزها بر خلاف میل شخصی ام، به تحلیلهایی رسیدیم. میل باطنی من موفقیت هر چه تمامتر تیم ایران است. از منظر حقوق بین الملل محتاطانه عرض می کنم خوشبینم. در حقوق بین الملل اصل مذاکرات بی زبان داریم. طرفین در مذاکره، رجز می خوانند و دست بالا را می گیرند تا اطراف به نگاه طرف مقابل پی ببرند. طبیعی است مذاکرات با حد نهایی آغاز شود تا به جای بینابین برسند.
در حقوق معیارهایی داریم که به منزله علوم تجربی است. منطوق را می بینیم و به دلالتها به معیار قطعی یا قریب به یقین می رسیم. 
سابقه تیم خود را می دانیم که وقتی برای مذاکره می رفتند و می آمدند می گفتند مذاکرات خوب بوده و موفقیت آمیز بوده است. درست می گفتند چون الزاما موفقیت آنها، منافع ملی ایران نبوده است. آقای باقری می گوید به طرفهای مقابل، فرصتهایی که نیاز داشتند را دادیم. این نگاه از بالا به پایین است. این یعنی 50 درصد طرف ما راضی است. حالا طرف مقابل مانده است.
در توییتر جدالی از ترجمه توییت آقای نورمن اتفاق افتاده است. او گفته است یک هفته به اندازه 6 هفته است. او خود گفت منظورم این است زمان دارد از دست می رود. اثر وضعی حقوقی اتفاقی که افتاده این است که هیچ روزنه امیدی در این مذاکرات نداریم.
آقای اولیانوف از قول خبرنگار فارین پالیسی گفته است 3 دیپلمات ارشد اروپایی فوری از تغییرات پیشنهادی ایران، شوکه شده اند. ما در این تله نباید بیفتیم در این دور مذاکرات، دست بالا دادیم تا خواسته کمتر را بگیریم. این اشتباه است. ما چیزهای جدیدی را دادیم. تمام 6 دور مذاکره قبل را گذاشتیم کنار و چیز جدیدی دادیم که همه تعجب کرده اند.این از نظر حقوقی برای ما عوارض ایجاد می کند و با شناخت روحیه تیم مذاکراتی خود، ما وارد پروسه جدیدی شدیم که 2 دهه پیش شروع شده و این مساله ما را به آن می رساند که به توافق به سرعت و زودی نمی رسیم. به توافق حداقلی هم نخواهیم رسید که باعث تاسف و نگرانی است.
پرونده ایران هم هنوز از منظر شورای امنیت و قواعد حقوق بین الملل، امنیتی است. ما فقط از ذیل فصل 7 منشور خارج شدیم. اگر مقررات برجام رعایت می شد، پرونده به طور کامل از دستور شورای امنیت خارج می شد ولی کماکان اصطکاک پرونده ایران با موضوع تهدید صلح و امنیت بین الملل در مجموعه منشور ملل متحد هنوز به قوت خود باقی است.

۲۳۲۱۹

برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل‌ رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید.
کد خبر 1579421

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
7 + 0 =