به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین، کوروس سرهنگ‌زاده به واسطه نسبت خویشاوندی با داریوش رفیعی، از کودکی شیفته او شد. وقتی خواننده جاودانه‌هایی مانند «گلنار» و «شب انتظار» با مرگ ناگهانی در ۳۱ سالگی، ایران را در بهت و حسرت فروبرد، سرهنگ‌زاده تصمیم گرفت صدای او را برای نسل‌های بعد زنده نگه دارد. دوم بهمن‌ماه، شصت‌وسومین سالروز درگذشت غم‌انگیز داریوش رفیعی بود و روزنامه شرق به همین مناسبت با سرهنگ‌زاده هم‌کلام شد.
سرهنگ‌زاده در پاسخ به این که به نظرش چرا بازخوانی‌هایی که خوانندگانی مانند محمد معتمدی و سالار عقیلی انجام دادند نتیجه مطلوبی نداد و ماندگار نشد، می‌گوید: «محمد معتمدی و سالار عقیلی صاحب سبک هستند اما به هر ترتیب کار باید به دل مخاطب بنشیند و ظاهرا این اتفاق رخ نداد.»
او ادامه می‌دهد: «من عیب‌ها و اشکال‌های اجرای «بگو کجایی» را به محمد معتمدی متذکر شدم و گفتم: «قبل از اجرا می‌توانستی به من بگویی». او پیش‌تر نزد من می‌آمد و برخورد خیلی صمیمانه‌ای هم داشت.»
سرهنگ‌زاده در جواب این که «هنوز هم نزد شما می‌آید؟» می‌گوید: «نه، از چند سال قبل دیگر او را ندیده‌ام.»
او در پاسخ به این سوال که شما آن سال درباره محمد معتمدی، تعبیری به کار بردید و گفتید محمد معتمدی در حال‌حاضر اولین صدای آواز ایران است، می‌گوید: «من صدای خوب دیگری در این مدت نشنیده‌ام. وقتی به صدای معتمدی گوش می‌دهم، متوجه می‌شوم او با صدایی که دارد، می‌تواند کارهای خیلی بهتری انجام بدهد.»
سرهنگ‌زاده در جواب این که درباره همایون شجریان چه نظری دارد، می‌گوید: «همایون هم خیلی خوب است، ولی نوآوری‌هایی که انجام می‌دهد به خودش صدمه می‌زند.»
متن کامل این گفت‌وگو را در کوروس سرهنگ‌زاده: هم‌زمان با شهرت در خوانندگی، گزینه وزارت شدم بخوانید.
۵۸۲۵۹
نظر شما