فرمایشات اخیر مقام معظم رهبری در دیدار با اعضای هیأت دولت دهم، سخنان مشفقانه و نصایح پدرانهای خطاب به دولتمردان بود که از سر دلسوزی از آنها خواست تا به منشور تدوین شده از سوی ایشان عمل کنند.
گرچه برخی این نصایح را به منزله انتقاد به دولت دانسته و با مستمسک قراردادن آن به دولت تاختهاند اما در حقیقت سخنان ایشان به معنای نشان دادن راه مطلوب به دولت است که خطمشی آینده آن را تعیین میکند. البته سخنان ایشان گاهی از ارشاد بالاتر رفته و حکم ملازمات مییابد. چرا که ایشان ولیمطلق فقیه هستند و توجه به فرامین و توصیههای ایشان هم برای دولتمردان، هم برای مجلسیان و هم ارباب قضا الزامی است تا آن را نصبالعین خود قرار داده و به آن عمل کنند.
از این منظر میتوان نصایح رهبری به رئیسجمهور را به نصایح حضرت علی به مالکاشتر تشبیه کرد. فرمایشاتی که همه باید به آن جامه عمل پوشانده و به گونهای عمل کنند که دیگر ادامه امور به آزمون و خطا طی نشود. کما اینکه به نظر میرسد دولت دهم با توجه به توصیه رهبری برای پرهیز از شتابزدگی، نامه معرفی وزرای خود را پسگرفت تا در فرصت سهماهه خود برای معرفی وزرایش با نمایندگان مجلس و به ویژه اعضای کمیسیون آموزش و تحقیقات و کمیسیون فرهنگی مشورت کند. او در این فرصت میتواند با مدیریت حوزههای علمیه و مراجع قم، مشهد و اصفهان مشورت کرده و نظر استمزاجی آنها برای انتخاب وزیر زن را نیز جویا شود. به این ترتیب وزرایی معرفی میشوند که هم مورد قبول همگان هستند و هم مجلس به آنها رأی اعتماد خواهد داد.
دولت به منظور توجه به نظر نخبگان نیز در راستای تحقق فرمان رهبری، میتواند مستقیماً با مراجع و بزرگان و علمای دانشگاهی و... ارتباط برقرار کرده و مشاورین و معاونینی در دولت را مسئول برقراری ارتباط با آنها کند تا همواره از نظرات آنها در تصمیمگیریهایشان، بهره بگیرند.
مجلس و نمایندگان آن هم میتواند بازوی مشورتی خوبی برای دولت باشد، تا در انتخاب وزرا، معاونان و یا تدوین لوایح به آن مراجعه شود. دولت اگر توان برقراری ارتباط با تمامی نمایندگان را ندارد، با شورای مرکزی فراکسیون اصولگرایان و اگر باز هم نمیتواند با اعضای فراکسیون انقلاب اسلامی که از حامیان او در مجلس هستند، مشورت کند.
عضو فراکسیون انقلاب اسلامی و نماینده ورامین
نظر شما