واکنش امام خمینی به هدیه دستبند طلای مادر یک شهید

مادر شهیدی از کاشان دستبند طلایی را که برای آینده فرزندان خود کنار گذاشته بود در سال 67 به امام خمینی هدیه می کند تا هزینه جبهه های جنگ نماید.

مادر شهید سید علی اصغر کیا در نامه خود به حضرت امام آورده است:

بسم اللّه الرحمن الرحیم

محضر مقدس رهبر عظیم الشان انقلاب اسلامى حضرت آیت اللّه العظمى امام خمینى -روحى فداه - سلام علیکم از آنجا که مایل نیستم در این شرایط حساس وقت شریف را تصدیع نمایم بدون مقدمه سخنانم را آغاز مى کنم.
من مادر یک شهید به نام سید على اصغر کیا از خیل عظیم شهیدان اسلام عزیز هستم.

خود در اوایل زندگى بر اثر حادثه اى همسر عزیز خود را که از سادات بود از دست دادم و با چهار فرزند به یادگار از آن مرحوم مانده زندگى را ادامه دادم و یکى از آنها را در جنگ تحمیلى تقدیم اسلام و آن حضرت نمودم و اکنون نیز آماده انجام تکلیف مى باشم.
اماما، پیام پر از درد و محنت شما در پذیرش قطعنامه 598 آسایش را از روح و جسم ملت ایران و مستضعفان جهان بویژه خانواده شهیدان گرفت و مطمئن باشید که آنها هم همانگونه که فرمودید آن را مانند جرعه زهرى نوشیدند ولى تحمل هر چیزى براى رضاى خدا و مصلحت اسلام عزیز گواراست.

دشمنان قسم خورده اسلام عزم خود را جزم نموده اند که دین مقدس اسلام را منهدم و نابود نمایند و این را از اجداد و پیشینیان پلید خود به ارث برده اند. اما زهى خیال باطل.

خدایا تو شاهد باش که ما هم با تاسى به پیشوایان بزرگمان همچون ابراهیم و محمد و على و زهرا و فرزندان معصومشان - صلواتاللّه علیهم اجمعین - و با تقلید از مرجع و ملجا عظیمالشان انقلاب عزم خود را جزم نموده ایم که تا آخرین نفر و آخرین نفس با اهداف نامبارک آنها مبارزه کنیم.

اماما، راهپیمایى روز عید غدیر ثابت کرد که مردم شریف ایران مرگ را تحمل مى کنند ولى ننگ خوارى و ذلت در مقابل دشمنان اسلام را نه .

آنها با این حضور نشان دادند که همواره گوش به فرمان رهبر الهى خود هستند و این اطاعت را به حکم آیه شریفه (اطیعوا اللّه و اطیعوا الرسول) تکلیف شرعى خود مى دانند.
اماما، مبادا که شرایط روز دامان کبریایى شما را غبارآلود و دل مبارکتان را رنجور نموده باشد.

ما به شما اطمینان مى دهیم که با اشک چشمانمان دامان و دلتان را شستشو و با خونمان نهرى و با اجسادمان سدى در مقابل دشمنان اسلام ایجاد خواهیم کرد که در آن غرق و زمینگیر شوند.

اماما، اینجانبه هدیه اى ناقابل را که ذخیره نموده و دهها فکر و خیال براى مصرف آن جهت رفاه خود و فرزندانم داشتم به منظور رفع نیاز جبهه هاى جنگ تقدیم مى نمایم و همچنین نذر نموده ام که حقوق شش ماه خود را تقدیم نمایم.
لذا اکنون هدیه مذکور (یک قطعه دستبند طلا) را به همراه مبلغ سى هزار ریال (حقوق یک ماه ) تقدیم و بقیه را نیز تحویل خواهم داد. انشاءاللّه.

در خاتمه آرزوى دعاى خیر و تقاضاى عاجزانه دارم که با دستخط مبارک (ولو کوتاه ) جواب نامه را مرقوم فرمایید.

از خداوند تبارک و تعالى به همراه همه مستضعفان و مسلمین و شیعیان طول عمر آن حضرت را با سلامت کامل خواهانم.
حاجیه شمسى نورانى، از طلاب علوم دینیه و از خدمتگزاران امداد امام خمینى کاشان، والده شهید سید على اصغر کیا.
والسلام علیکم و رحمةاللّه.

بسمه تعالى

فرزند عزیزم، خانم حاجیه شمسى نورانى نامه پر احساس شما را خواندم.
از شما و افرادى مانند شما نمى دانم چگونه باید قدردانى کرد.
من که در مقابل اینهمه محبت و صفا غیر از تشکر و دعا کارى نمى توانم انجام دهم.
دستبندت را برایت مى فرستم تا از جانب من هدیه اى باشد براى تو، و معادل آن را با نذر حقوق ششماهه ات را من خود به جبهه مى فرستم. از قول من به فرزندان عزیزت، این عزیزان ملت شریف ایران، سلام گرمم را برسان. خدا یار و نگهدارت باد.
23 / 5 / 67

 /6262