حماس تابوهای اسرائیل را شکست

حیدر بوذر جمهر

هفته گذشته میان فلسطینیان و اسرائیلی‌ها و با وساطت مصر تبادل اسیری انجام شد که در تاریخ اشغال فلسطین بی‌سابقه بوده است. بسیاری از تحلیلگران این حرکت را پیروزی برای حماس در برابر جنبش فتح به رهبری محمود عباس می‌دانند و می‌گویند، جنبش حماس با این کار بر محبوبیت خود افزود در حالی که محمود عباس برای به عضویت در آوردن فلسطین در سازمان ملل هنوز نتوانسته است کاری از پیش ببرد. اگر چه در عین حال از تلاش‌های عباس در نیویورک حتی رهبران حماس نمی‌کاهند و صحبت‌های او را در مجمع عمومی سازمان ملل تاریخی توصیف می‌کنند. به ویژه این که امریکا و متحدان اروپایی‌اش فشارهای بی‌امانی را به عباس آوردند که او را از این کار منصرف کنند و حتی امریکا 400 میلیون دلار از 800 میلیون دلار کمک‌های مالی خود به حکومت خودگردان فلسطینی را متوقف کرد. اما با تمام این احوال به نظر می‌رسد که جنبش سیاسی حماس به ویژه پس از انجام تبادل اسرا با اسرائیل که طی آن شماری از مهم‌ترین چهره‌های فلسطینی که سابقه اسارت 36 ساله و طولانی مدت داشتند، آزاد شدند، یک گام نسبت به جنبش فتح در عرصه سیاسی فلسطیت جلوتر رفته باشد. در همین ارتباط خبر آنلاین، مصاحبه‌ای را با علی برکه، نماینده جنبش اسلامی حماس در لبنان انجام داده است که در زیر می‌خوانید:

پس از آزادی اسرای فلسطینی که دستاوردی بزرگ برای جنبش حماس محسوب می‌شود، شادی سراسر سرزمین‌های عربی و اسلامی را فرا گرفت. نظرتان را درباره این تبادل اسرا برای ما توضیح دهید. 

اولا، خداوند را شاکریم که ما، جنبش مقاومت اسلامی فلسطین، موفق شدیم دستاور بزرگی را در تاریخ فلسطین به دست آوریم که مایه رضایت همگان باشد. به همین مناسبت تبریک‌های صمیمانه خود را به اسرای آزادشده، خانواده‌های آنها و همه وابستگان به آنها می‌گوییم و همچنین به اسرای در بند زندان‌های اشغال به خصوص رهبران ما آقایان احمد سعدات، مروان البرغوثی، عباس السید، جمال ابو هیجه، ابراهیم حامد، حسن سلامه و همه اسرایی که هنوز در بند هستند، درود می‌فرستیم. بی‌شک این دستاورد دستاوردی ملی و بزرگ بود که مقاومت فلسطینی توانست بر اشغالگر صهیونیستی تحمیل کند و این پیام روشنی است برای هر کسی که آنها را همراهی می‌کند که حقوق هیچ گاه فراموش شدنی و قابل تجدید نیست.

چه شد که عملیات تبادل اسرا پس از این که بارها درباره آن شنیدیم و انجام نشد، در نهایت به وقوع پیوست؟ 

عوامل مختلفی وجود دارد، اولا، پایداری ملت فلسطین به رغم گذشت پنج سال از محاصره‌ای که بر آنها گذشته است و ادامه رفتارهای خصمانه و دشمنی با ملت فلسطین به ویژه در نوار غزه. ثانیا، پایداری مقاومت و ثابت‌قدمی آن و همچنین توانایی‌اش بر این که می‌تواند از حقوق اسرا در نوار غزه در طول این پنج سال و چهار ماه دفاع کند بدون این که توجه کند اشغالگر صهیونیست در هر مکانی و هر نقطه‌ای حضور دارد و با علم به این که غزه از زمین و هوا و دریا و خشکی محاصره است و بارها متحمل تجاوز دشمن متجاوز قرار گرفته است به گونه‌ای که از زمان اسارت شالیط تا کنون 2000 شهید داده است. در تمامی این احوال پایداری مقاومت ادامه داشت و توانست ثابت کند که محاصره شکست ‌خورده است حتی اگر دشمن صهیونیستی بخواهد برای آزادی شالیط حمله نظامی انجام دهد. علاوه بر آن یک تغییر منطقه‌ای نیز رخ داد و آن انقلاب مصر بود. نظام سابق مصر هیچ گاه کنار مقاومت نمی‌ایستاد به گونه‌ای که هر وقت برای آزادی اسرا وارد مذاکره می‌شدیم فقط به مقاومت فشار می‌آورد. در حالی که پس از انقلاب مصر مذاکره‌کننده مصری یا واسطه‌گر مصری در کنار مقاومت ایستاد و برای مطالبات مقاومت تلاش کرد و آن را بر مذاکره‌کننده صهیونیستی تحمیل کرد. همه این متغیرها توانست بر نتانیاهو فشار بیاورد که این گونه کوتاه بیاید و شرایط مقاومت را بپذیرد و این دستاورد بزرگی است.

نکته بارز از نظر شما در این دستاورد چیست؟ 

ما توانستیم آن‌چه برای اسرائیل حرام محسوب می‌شد را بشکنیم. نتانیاهو دائما آزادی آن دسته از محکومان محکوم به حبس ابدی که به آنها لقب افرادی که دستشان به خون اسرائیلی‌ها آلوده است، داده بود را رد می‌کرد. او به هیچ وجه حاضر به آزادی زندانیان قدس و افراد اسیر شده از فلسطین اشغالی سال 1948 نبود به این بهانه که آنها شناسنامه اسرائیلی دارند. همچنین آزادی آن دسته از اعراب اسرائیل و تنها سوریه‌ای اسیر از جولان را رد می‌کرد. ما در این تبادل اسرا توانستیم پنج اسیر اسیرشده در سال 48، 45 اسیر از اسرای قدس و 15 اسیر مرد و زن محکوم به حبس ابد و حبس‌های طولانی مدت را آزاد کنیم. این دستاوردی بزرگ برای مقاومت است. این درست است که 40 اسیر از فلسطین دور ماندند ولی این دوری موقت خواهد بود و ما پذیرفتیم که این قهرمانان که بیش از 20 سال در زندان بودند آزاد شوند و میان فرزندان امت عربی و اسلامی زندگی کنند به جای آن که در زندان‌های دشمن زیر ستم جلادهای صهیونیست باشند.

آیا امکان وجود دارد شمار بیشتری اسیر در این شیوه تبادل اسرا آزاد شوند به ویژه که اسرائیل در حال حاضر در موقعیت ضعف قرار دارد؟ 

اگر مذاکرات بر سر آزادی شالیط را طولانی می‌کردیم شاید می‌توانستیم نتایج بهتری به دست آوریم اما دیگر به آخر خط رسیده بودیم، یک اسیر داشتیم و توانستیم 1027 اسیر را آزاد کنیم که از این تعداد 315 اسیر حبس ابدی بودند و 477 نفر احکام سنگین داشتند. همچنین توانستیم نتانیاهو را مجبور کنیم که از فهرست 70 نفری که به آنها عنوان فهرست VAB داده بود و هیچ کس حق آزاد کردن آنها را نداشت، اصول این فهرست را بشکند و 54 نفر از آنها را آزاد کند. ما توانستیم پیش‌کسوت اسرا، نائل البرغوثی که 34 سال اسیر بود و بزرگ‌ترین اسیر فلسطینی، سامی یونس که 78 سال دارد را آزاد کنیم. ما توانستیم بسیاری از محرمات و تابوها را بشکنیم ولی یک اسیر اسرائیلی برای آزادی دیگر اسرا کافی نیست. ما نیاز به اسیر کردن سربازهای بیشتری داریم تا بتوانیم اسرای بیشتری آزاد کنیم.
 

برخی این گونه برداشت کردند که این پرونده طرحی علیه عباس پس از آن که به ایالات متحده رفت و برای عضویت فلسطین در سازمان ملل پس از شکست مذاکرات تلاش کرد، بوده است. نظر شما در این زمینه چیست؟

اولا این اسیر در 25 ژوئن 2006 اسیر شد و عملیات مذاکرات نیز بیش از یک بار انجام شد و شکست خورد. ثانیا، اگر این تبادل اسرا انجام شد تا توطئه‌ای علیه آقای رئیس محمود عباس باشد، آن‌گاه باید پرسید که آیا مصر هم می‌خواسته علیه ابومازن توطئه کند، در حالی که خودش این مذاکرات را آغاز کرد و انجام داد و به پایان رساند و از مواضع حماس حمایت کرد. این مساله برای رقابت نبوده است، برای ما تنها یک راه وجود دارد تا به حقوق و مقدسات و آزادی‌مان برسیم، آن هم راه مقاومت است نه مذاکرات.

ترجمه: سید علی موسوی خلخالی

26249