مهمترین بخشهای این مصاحبه را که با هفته نامه حزب موتلفه انجام شده است می خوانید:می خوانید:
*افراد ناخالصی هم متأسفانه نه در بحث مداحی، در وعظ و سخنرانی، در بازار کسب و کار، در حرفههای مختلف، تجارت، سیاست در همه جا هستند افرادی که خدای نکرده باعث میشوند خوبیهای دیگران هم پوشیده شود و مردم آنها را ندیده بگیرند و متاسفانه فکر کنند که این قشری که حالا آمده و دارد با ادبیات دیگری نوکری میکند و به تعبیر استاد شهید مطهری خدایی ناکرده زهر مار این کار را (روضه دروغ) بیشتر میکند، از آن مجرای صحیحی که باید استنباط کند و متأسفانه نکرده است این از دوحال خارج نیست. به اعتقاد من این فرد ناآگاه است، نمیداند که خوب این همه ما منابع معتبر داریم که باید به آن بپردازد و باید راهنمایی بشود که: عزیز دل، جوان یا نوجوان، عزیزی که در این مسیر نوکری میکنید اینجا یک مرتبه والا و مقدسی است که اگر واقعاً وارد نیستی نیا و دخالت نکن، اگر نه دوست داری نوکری بکنی خوب باید بروی و زحمت بکشی و در واقع به قول قدیمیها باید دود چراغ بخوری، باید بروی زانو بزنی در محضر بزرگان، اساتیدی که دارای فن و آگاهی داشته و دارند.
*در حال حاضر در خانه مداحان حاج آقای آهی هستند که همه به عنوان پدر ایشان را میشناسند، هشتاد و چهار سال از عمر شریف ایشان میگذرد و ایشان دقت نظر بسیاری بر روی بحثهای اعتقادی اشعار نیز دارند که مثلا آقا این شعری که شما دارید استفاده میکنید اینجا از لحاظ اعتقادی درست نیست، این شعر اعتقاد را زیر سوال میبرد، اعتقاد شیعه را خدشه دار میکند، این را بیایید و درست کنید.
*ما از بچگی شنیدیم که امام سجاد(ع) فرمودند :'ای کاش مادر مرا به دنیا نمیآورد و نمیزائید. آیا این روضه است؟ آیا صحیح است؟ آیا در منابعی که داریم، منابع درستی است؟ یا میگویند ما یک عمری است که خواندیم مگر به کربلا کفن به غیر بوریا نبود، آیا شهید در معرکه کفن میخواهد اصلاً؟ کسی که در میدان نبرد کشته شده آن هم مثل سید و سالار شهیدان واقعاً کفن میخواهد؟ بگوییم مثلا در کربلا کفن نبود و امام سجاد واقعاً یک حصیری را آورد؟ بله بوده آقا حصیر را آوردهاند؟ برای چه آوردهاند؟ این نه به عنوان اینکه کفن سید الشهدا باشد بلکه چون بدن قطعه قطعه شده بود باید این بدن مطهر را جمع میکردند تا در واقع تشییع شود و دفن شود.
* در جمع مداحان جوان شاید پنج نفر شاخص باشند که خودشان صاحب سبک و آهنگاند. من یادم هست دوستانی که قبل از محرم برمی دارند جزواتی را برای مداحان آماده میکنند در یک جلسهای شروع کردند خواندن و این آهنگها را دوستان تمرین میکردند، به بعضی از این دوستان میگفتم زیاد زحمت نکشید . میگفتند چطور؟ گفتم آن کس که خودش سبک دارد به سبک شما کار ندارد و خودش سبک خودش را کار میکند و آن کسی هم که مبتدی است هر چقدر هم شما سبک بسازید خراب میکند و سبک خودش را میخواند لذا فی المجموع میشود گفت که این عزیزانی که خودشان صاحب سبک هستند در واقع شاخصاند مثل حاج محمود کریمی، حاج محمد طاهری، چند مداح جوان که من حالا نمیخواهم یکی یکی اسم بیاورم اینها هنرمنداند و میتوانند خودشان سبک تولید کنند و در واقع نیاز به سبک غربی، شرقی و لهوی ندارند .
*یکی از خوانندهها اخیرا گفته بود که خیلی از این آهنگها و موسیقیهای آنها از مداحی گرفته شده و خیلی از ریشههای مداحی بوده که ترانهها و سبکهای موسیقی را میسازند و اصل ریشه آن مربوط به مداحهای قدیم بوده است.
*در گذشته مداحان سبکها و آهنگهایی را میخواندند که بسیار زیبا و مثال زدنی است. خیلی از افرادی که خود را کارشناس در این زمینه میدانند در مقابل چنین افرادی باید بنشینند و زانو بزنند و مطلب یاد بگیرند.
* ما نباید کاری کنیم که بهانهای به مخالفین این حقیقت ناب دهیم و بخواهند سوء استفاده کنند و بگویند مداحان ما همه هنرشان این است که ترانه فلان خواننده را استفاده میکنند.
* در امارات یک شب که برای عزاداری رفته بودیم یک آقایی آمد و گفت که میخواهد چند دقیقه شور بخواند و میکروفن را به او دادیم، بعد از چند دقیقه کسانی که موسیقی آنجا را دیدهاند ریختند در دفتر نمایندگی رهبری و سرو صدا کردند که ما نیامدهایم که موسیقی پاپ بشنویم و یا برای لهو و لعب نیامدهایم، برای عزاداری و به سر و سینه زدن آمدهایم تا از امام حسین (ع) بشنویم و با سبکهای قدیمی بشنویم و این سبکهای جدید را نمیخواهیم. واقعیت قصه همین است که حتی آنهایی که آن سوی مرزها هستند و خیلی از مسائل برای آنها فراهم است اعتقادشان این است که صحیح عزاداری کنند.
*هر کسی باید جای خود باشد. سخنران جایگاهاش مشخص است، همچنین جایگاه مداح نیز مشخص است. عنوان مداح وظیفهاش را مشخص میکند، مدیحه سرا، مدیحه خوان، قصیده خوان و.. یعنی کسی که در مقطعی و در آهنگ و سبکی خاص میتواند موجی ایجاد و فضایی را عوض کرده و دلهای مردم را با اهل بیت پیوند دهد. ممکن است خیلی از عزیزان سخنران، بلد نباشند که مداحی کنند مانند آقای فلسفی و دیگران که روضهای کوتاه میخواندند و مجلس را به مداح تحویل می دادند و این خواندن آنها مردم را مستغنی نمیکرد .
*مردم توقع دارند از مجلس روضهای که شرکت میکنند سیراب بیرون روند و سخنران این کار را نمیکند و مداح می خواهد و اگر این مداح به سخنرانی بپردازد مثل این میماند که شما دو غذا را همزمان داشته باشید. یک غذا اشتهای شما را کامل کرده و در واقع از آن غذا سیر شدهاید، از لحاظ مسائل مختلف سخنران سخن گفته است و مردم سیر شده اند و دیگر نیازی نیست مداح صحبت کند، مگر در جایی باشد که سخنران نباشد و مردم نیاز به سخنرانی برایشان وجود دارد. در زمانی که مجلس نیاز به صحبت کردن ندارد نیازی نیست مداح سخن بگوید و بخواهد وانمود کند که فاضل است. نیاز نیست.
*مداح اجازه ورود به سیاست دارد، من گمان میکردم که این مسائل را مقام معظم رهبری فرمودند . اخیرا در سخنان امام نیز مشاهده کردم که حضرت امام هم فرمودند همه باید سیاسی باشند و همه باید صاحب نظر باشند اما فراتر از قانون نباید برویم. این نکته مهمی است که نباید فراتر از قانون رفت. نباید قانون را زیر پا بگذاریم، باید حد و مرزی را که قانون معین کرده عمل کنیم.
*ما فعالیتهای خوب مداحان و سابقه خوب آنها را هم ببینیم، فقط اگر ایرادی پیدا کرد و یا اشتباهی کرد را نبینیم. سفیدیها و روشنیها را ببینیم و بدانیم آن مداح عزیز موثر است و در جوانها نفوذ دارد. هنری دارد که خیلی ها ندارند. این پتانسیل را دریابیم و این قدرتی است که خدای متعال به او داده و حضرت سید الشهدا (ع) به او نظر کرده است و شاید خود آن مداح متوجه این جایگاه نیست. باید با دوستان مداح جوان تعامل کرد و دست دوستی داد. به دوستان مداح اعلام میکنم اینجا خانه مداحان است و نزدیک دو سال است که تشکیل شده و ما نیاز داریم به رفت و آمد و یکی شدن مداحان، نیاز به شنیدن مطالب یکدیگر داریم. اگر ما در کنار هم قرار بگیریم ممکن است خیلی از مسائل و مشکلات حل شود واگر مداحی خدای نکرده انحرافی داشته و یا تخلفی آگاهانه و یا ناآگاهانه انجام دهد خود به خود جلوی او گرفته میشود و خیلی مسائل عنوان نشود.
*برخی دوستان متاسفانه با اینکه الگو بوده و شاخص هستند و ما آنها را قلبا دوست داریم، گاهی کم لطفیهایی (نسبت به مداحان)دارند که با مکتب اهل بیت سازگار نیست . شایسته خاندان اهل بیت نیست و شایسته دستگاه اهل بیت نیست که بخواهیم با این روش صحبت کنیم. دستور دین ما نیست که هر نکتهای که با سلیقه ما نخواند رسانهای کنیم و با بلندگویی که دست ما است اینطوری برخورد کنیم. امام کاظم (ع) کظم غیظ میکرد و باید اینگونه باشیم. امروز شاخصه کشور و مملکت و نظام مقام معظم رهبری است و در واقع راس هرم را باید ببینیم. مگر مقام معظم رهبری با مخالفین و کسانی که در جناح مختلف قرار گرفتهاند و سر ناسازگاری دارند چگونه برخورد می کنند، مقام معظم رهبری تا آنجا که شده محبت کردهاند و جذب حداکثری و دفع حداقلی را مد نظر قرار دادهاند. ما باید این روش را پیش بگیریم و ما اعتقاد داریم همه سرباز مقام معظم رهبری هستیم و زیر بیرق ایشان هستیم. همه در تشکیلات ایشان هستیم و باید ایشان الگوی ما باشند.
17302
نظر شما