زیبای زهرآلود/ عکس

بهنوش خرم‌روز:‌ احتمالا شما هم با دیدن این تصویر، به یاد آثار رنگارنگ گرافیست‌ها افتاده‌اید که پر ازخط و نقش و رنگ‌های متنوع، ‌دنیای زیبایی را به تصویر می‌کشند. یا شاید هم به یاد فیلم‌های علمی- تخیلی بیافتید که موجوداتی عجیب و غریب را نمایش می‌دهند. فکر می‌کنید این تصویر چیست؟
واقعیت این است که این عکس از یک موجود واقعی که روی زمین خودمان زندگی می‌کند گرفته شده است.

به گزارش نیوساینتیست، این زیبایی در واقع یک جوجه تیغی دریایی خالدار آبی یا استروپیگا رادیتا است که به دلیل خارهای رنگی که دارد به آن جوجه تیغی آتشین هم گفته می‌شود. این عکس را عکاسی به نام دیوید فلیتهام در ساحل مائویی واقع در هاوایی گرفته است.
در این عکس ما این موجود را از بالا می‌بینیم، در حالی که 5 بازوی آن، چنان که در خارپوستان متداول است، متقارن قرار گرفته‌اند. این تقارن در موجودات دیگری چون ستاره دریایی و خیارهای دریایی هم دیده می‌شود. جوجه تیغی‌های دریایی از این بازوها برای حرکت استفاده نمی‌کنند. آن‌ها برای حرکت کردن به صدها پای کوچک لوله‌ای خود وابسته‌اند که سطح زیرین آن‌ها را می‌گیرند و آن‌ها را به جلو می‌کشانند. این سطح زیرین می‌تواند بستر دریا، یا چنان که در این گونه معمول است،‌ پشت یک خرچنگ باشد.
هنری استلی،‌زیست‌شناس دانشگاه براون واقع در پروویدنس، جزیره رود، در این‌باره می‌گوید: «یک تشبیه خوب، یک توپ بسیار بزرگ،‌ به اندازه یک ساختمان بزرگ را تصور کنید که صدها نفر زیر آن قرار گرفته باشند. آن توپ بزرگ، جوجه تیغی دریایی است و افرادی که زیر آن قرار می‌گیرند، پاهال لوله‌ای آن هستند.»
این موجود واقعا زیبا است،‌ اما اگر زمانی به آن نزدیک شدید، ‌بسیار مراقب باشید، سمی که در خارهای دائم در حال تکان خوردن آن وجود دارد،‌ سیستم دفاعی اولیه این موجود است. در پایه خارها،‌ که به صورت توپک‌های کوچک در حفره‌هایی به بدن او متصل شده‌‌اند، ‌چنگک‌های ریز پر از زهری قرار دارند. بنابراین اگر به زهر خارها بی‌اعتنایی کنید یا آن را تحمل کنید، زهر بیشتری برای مسموم کردنتان وجود دارد.
موجودات متعدد دیگری هم از این سیستم دفاعی سود می‌برند،‌ جوجه تیغی دریایی معمولا پناهگاه میگوها، خرچنگ‌ها و ماهی‌های کاردینال هستند. همچنین آن‌ها می‌توانند در گروه‌های بزرگ،‌ مانند توده‌ای پر از خار، با هم حرکت کنند.
استلی در مورد حرکت این موجودات به واسطه پاهای لوله‌ای‌شان می‌گوید: «خیلی مهم نیست که هر کدام از پاهای لوله‌ای به طور فردی حرکت کند یا این که همه با هم هماهنگ باشند،‌ درست مانند یک رژه. چون تعداد آن‌ها به قدری زیاد است که هر نوع بی‌نظمی در حرکت برخی از آن‌ها،‌ تاثیری روی حرکت موجود نخواهد داشت.» 
 53272