برداشت های گوناگون از تحریف ترجمه سخنان مرسی در رسانه ملی

نویسنده 5 برداشت متفاوت از تحریف ترجمه سخنان مرسی مطرح می کند:
برداشت اول، این رخداد را صرفا یک "خطای رسانه ای" می داند که با اغراق و هیاهو،تبدیل به یک موج رسانه ای و سیاسی شد.
برداشت دوم، این موضوع را خطای اتفاقی ندانسته، بلکه یک تصمیم رسمی از سوی رهبران نظام قلمداد می کند.
برداشت سوم، رخداد یاد شده را برگرفته از تصمیم رهبران نظام ندانسته و ریشه آن را در تصمیم گیری مسوولان صدا و سیما می داند.
برداشت چهارم، شرایط شخصی مترجم چون خستگی و... موجب آن اتفاق می داند.
برداشت پنجم، شرایط ساختاری ترجمه سیاسی در ایران را موجب پدید آمدن چنان واقعه ای می داند.
دکتر صالحی، در بخشی از مطلب خود نوشته است:" در ترجمه ی سخنان و مقالات سیاسی در رسانه های رسمی کشور، واژه ها و مفاهیم ممنوعه ای وجود دارد که مترجم باید از آن پرهیز کند و یا به تحریف و تبدیل رو آورد، قواعد نوشته و نانوشته در این قلمرو، مترجم را در فضایی از خودسانسوری و چند صدایی قرار می دهد. به عنوان نمونه واژگانی چون"بهار عربی"،"انقلاب سوریه"،معارضان سوریه" و... را می شنود و یا می خواند اما ناخودآگاه آن را"بیداری اسلامی"،"فتنه و آشوب در سوریه" و یا "تروریست های سوریه" معادل گذاری می کند. در این تفسیر،شرایط مترجم، عامل تحریف سخنان مرسی شد،اما نه به واسطه ی خستگی و یا عدم تسلط و یا... بلکه حصاری از واژگان و مفاهیم ممنوعه بود که او را درگیر تحریف، تبدیل، سانسورو در مجموع سرگیجگی و آشفتگی در ترجمه کرد.»
او در ادامه این سوال را مطرح می کند که آیا می توان این حق را به مترجمان رسانه های کشور داد که در عبارات شفاهی و مکتوب دست کاری کنند و آن را – حتی در سطح تغییر واژگان – به دلخواه تغییر دهند؟ نویسنده در پاسخ به این سوال، ادله گوناگون شرعی، اخلاقی و عقلی متعددی را بیان می کند که چنین کاری را ناموجه می شمرد.

برای مطالعه متن کامل لطفا اینجا را کلیک کنید.