محمود عباس رهبر تشکیلات خودگردان فلسطین همه را به دردسر انداختهاست. عباس که در صحنه داخلی فلسطین به ابومازن شهرت دارد به نسل سیاستمداران قدیمی و همرزم با یاسر عرفات تعلق دارد. مردانی که مبارزه مسلحانه را چندان مشروعیتی قائل نبودند و پای میز مذاکره برای برقراری صلح از دادن امتیازهای خرد و کلان چندان ابایی نداشتند.
عباس اما در دهه هشتم زندگیاش گویا بسیار نازک نارنجیتر از دیگر همرزمان خود است. مردی که دائم در حال زدن گل به خودی است. بسیاری از فلسطینیها پس از مرگ مشکوک یاسر عرفات به محمود عباس به چشم رهبری میانهرو چشم دوخته بودند که میتواند صلح را با کمترین هزینهها برای آنها به ارمغان آورد.
با این وجود عباس پیروزیها را در شیپور دمید و برای فرار از شکستها به فرافکنی سیاسی روی آورد. در آخرین دور این بازی سیاسی که در حال حاضر عباس مهرههای آن را تکان میدهد، ابومازن برای ترساندن اسرائیل و البته سران کاخ سفید در واشنگتن دست به بلوفی سیاسی زد. عباس تعارفی دیپلماتیک زد و همگان از آن استقبال کردند. تنها اشکال ماجرا در این بود که ابومازن این بار جایگاه خود را در طبق اخلاص به دوستان آمریکایی تقدیم کرد. بر خلاف انتظار هم کاخ سفیدنشینها چندان از این هدیه ناخرسند نشدند و البته تحفه را هم بازنفرستادند.
حالا محمود عباس که پست خود را با دست پس زده و با پا پیش کشیده بود به دنبال یافتن راهکاری است برای بازگشت آبرومندانه به قدرت. در شرایطی که از کاخ سفید تا پاریس؛ از قاهره تا لندن هرازچندگاهی سیاستمداران از ابومازن میخواهند که در تصمیم خود بازنگری کند اما حجم این پیشنهادها و عدم تلاشهای عملی به عباس اثبات کرده است که دوستان سابقش چندان از این تصمیم ناراضی نیستند.
متن کامل این گزارش را با عنوان لطفاً مرا به قدرت بازگردانید بخوانید.
نظر شما