این نمایش کاری است که سال 1968 پیتر بروک قصد داشت آن را روی صحنه ببرد، اما متن اولیه با ایده‌های مدرن این هنرمند همخوانی نداشت، در نتیجه او از تد هیوز خواست که این متن را بازنویسی مدرن کند و همکاری بلند این دو از همین جا آغاز شد.
امین اصلانی یک سال روی متن تد هیوز کار کرده و می‌گوید:«در اجرا سعی داشتم به اصطلاحات و ادبیات کهن و ساختار شعر نو در زبان فارسی وفادار باشم. به همین دلیل تمامی اسامی یونانی را از متن حذف کردم تا مخاطب احساس کند به تماشای متنی از سرزمین خود نشسته است.»
مهرداد فلاطونی تهیه کننده این کار درباره این موضوع که چرا تصمیم به تهیه‌کنندگی این تئاتر گرفته است، گفت:« نیاز است که بیشتر از جوان‌ها حمایت کنیم.» او یادآور شد:«هنرمندانی مانند استاد بیضایی نیاز زیادی ندارند دنبال حامی مالی بگردند و قطعا افراد زیادی هستند که علاقه دارند از آثار ایشان حمایت کنند. من پس از مطالعه متن پذیرفتم اثر درنهایت نمایشی فاخر خواهد بود و به همین دلیل علاقه‌مند شدم از آن حمایت کنم. همین‌جا هم اعلام می‌کنم اگر دیگر هنرمندان جوان متنی برای من بیاورند که به آن علاقه‌مند شوم قطعا حمایت خواهم کرد.»
فرخ نعمتی که در این نمایش نقش کرئون را بر عهده دارد، درباره این کار گفت که نامی از این کاراکتر به میان نمی‌آید و او تلاش کرده که روی صحنه معرفی خوبی از آن داشته باشد.
نعمتی درباره اینکه چرا پذیرفته در این نقش بازی کند، دلیل این موضوع را آرزوی جوانی‌اش می‌داند و می‌گوید:« ادیپ متنی است که فکر می‌کنم هر هنرمند تئاتری آرزوی ایفای نقش در آن را دارد. قبلا هم گفته‌ام نقش هملت را بسیار دوست داشتم اما آن را از دست دادم و امروز هم از نظر سنی امکان ایفای آن نقش برای من مهیا نیست ولی منتظر لیرشاه می‌مانم.»
نعمتی همچنین در ارتباط با کم‌کار بودن در حوزه نمایش، یادآور می‌شود: «بسیار متاسف هستم که کارهایم دیده نمی‌شوند و شما احساس نمی‌کنید که فعال هستم. می‌توانم بگویم طی 5سال اخیر سه مرتبه روی صحنه رفتم اما شرایط به گونه‌ای شده که همکاری در تئاتر بیشتر از اینکه از خود گذشتگی طلب کند، موجب می‌شود شما هم از حق خانواده خود هم بگذرید.»
محسن حسینی یکی دیگر از بازیگران این اثر نمایشی که دیرتر از بقیه به پروژه پیوسته دلیل این پذیرش را احساس نیاز به نمایش‌هایی از این دست می‌داند.
این هنرمند با انتقاد از نمایش‌های بی‌مایه‌ای که این روزها به روی صحنه می‌رود و تنها قصد خنده گرفتن از مخاطب دارد، می‌گوید: «چه کسی می‌گوید نمایش فقط باید خنده داشته باشد یا طنز مبتذل باشد تا مخاطب برای دیدن آن‌ها به سالن تئاتر برود؟ اینکه مخاطب عام و خاص می‌سازند را اصلا قبول ندارم و معتقد هستم هر فردی که تصمیم می‌گیرد تلویزیون را کنار بگذارد و برای تماشای نمایش با این هزینه‌ها و سختی راه به سالن نمایش بیاید قطعا خاص است.»
او بر این باور است: «نباید بگوییم مردم چنین نمایش‌هایی نمی‌خواهند، این دروغ محض است. ما در تجربه‌هایی مثل «شکار روباه» دکتر رفیعی و «افرا» اثر بهرام بیضایی سالن‌های نمایش پر از جمعیت و استقبال مردم را به چشم دیده‌ایم. اتفاقا آثار سبک و مبتذل امروز بسیار زیاد است و مخاطب علاقه دارد نمایش خوب ببیند.»
فلاطونی تهیه کننده این نمایش در انتها ضمن بیان اینکه درحال حاضر تهیه‌کننده در حوزه نمایش بسیار کم داریم و علاقه به برندسازی در این زمینه دارم به دشواری‌های دریافت محل اجرا اشاره کرد و گفت که برای این نمایش به سالن‌های زیادی مراجعه کرده‌اند اما هیچ سالنی در اختیار آن‌ها قرار نگرفت.
57244
نظر شما