این مرد بزرگ که پزشک کودکان بود٬ بسیاری از کودکان نسل قبلی را معالجه کرد و نامی نیک از خود بر جای گذاشت. مطب این پزشک حاذق٬ همواره پر از کودکان دردمندی بود که به امید معالجه به نزد او آورده می شدند. پدران و مادران دلنگران٬ وقت و بی وقت٬ حتی نیمه های شب٬ به منزل ایشان مراجعه می کردند و این مرد بزرگ به درمان کودکان آن ها می پرداخت. او طبیبی بود که هیچ چشمداشت مادی نداشت و کودکان بی بضاعت را به رایگان درمان می کرد. مردم روستایی که فرزندان خود را برای معالجه به نزد او می آوردند گاه به جای ویزیت محصولات تولیدی خود را به او می دادند.
نه تنها کودکان بلکه بزرگسالان نیز گاه و بی گاه از معالجات او بهره مند می شدند. زنده یاد دکتر مهدی روشن ضمیر که ایشان نیز از مفاخر جلیل آذربایجان بودند در کتاب «یاد یاران» خود از دکتر جعفر که نیمه های شب به دادِ همسر بیمار او رسیده بود یاد کرده و محبت او را یادآور شده است.
ایشان کسی بود که پیش از انقلاب به عنوان پزشک قانونی تبریز و استاد دانشگاه فعالیت می کرد و بعد از انقلاب در دوران بحران های اقتصادی به تکمیل بیمارستان شمس که یکی از مجهزترین بیمارستان های غرب و شمالغرب کشور است همت گماشت.
اهالی تبریز هر گاه ایشان را در محل کار خود می دیدند نهایت احترام را به جا می آوردند و قدرشناسی خود را ابراز می کردند.
4545
نظر شما