محمدضا باهنر با اشاره به دیپلماسی فعال دولت یازدهم برای تنش‌زدایی در عرصه سیاست خارجی، نگاه مجلس شورای اسلامی درباره شکل‌گیری روند دیپلماسی میان ایران و آمریکا را تشریح کرد.
وی در پاسخ به این سوال که این روزها بحث‌هایی در مورد تشکیل گروه دوستی پارلمانی ایران و آمریکا در رسانه‌ها مطرح است و گمانه زنی ها در این باره منتشر شده،آیا تشکیل گروه دوستی پارلمانی خط قرمز است؟، گفت: نه این طور نیست.
اهم سخنان نایب رئیس مجلس در ادامه می آید:
* یکی از ضعف های دولتهای گذشته این بوده که از دیپلماسی عمومی استفاده نمی کردند، دیپلماسی رسمی محدودیت هایی دارد که دیپلماسی عمومی ندارد.دیپلماسی عمومی می‌تواند از بازی فوتبال یا رایزنی مجلس و یا لابی شروع شود من این حرف را قبول دارم. ممکن است بگویم ما در کنگره آمریکا لابی ایران عددی نخواهد بود، ولی من معتقدم اگر 5 نفر در آنجا داشته باشیم که طرفدار ایران باشند نه اینکه معتقد به نظام جمهوری اسلامی ایران باشند احساس کنند منافع خودشان یا منافع گروهشان در این است که با ایران کنار بیایند، اگر اینگونه لابی داشته باشیم این خوب است منفی نیست، بنابراین دولت باید ازدیپلماسی عمومی استفاده کند، اگر بر روی ایرانیان مقیم آمریکا خوب کار شود یک جریان قوی به نفع ایران می توانند راه بیاندازند.یکی از اشتباهات دولت گذشته این بود که از ایرانیان مقیم آمریکا به عنوان سرمایه اجتماعی استفاده نمی کردند. هنوز هم خیلی از ایرانیان مقیم آمریکا وجود دارند که واقعا دلشان برای کشورشان می تپد.
* هیچ کس از مسئولان مملکتی نباید فکر کند یخ های روابط بین ایران و آمریکا در حال آب شدن است.
* برخی فکر کنند به زودی دفتر منافع ما در آمریکا یا بالعکس تبدیل به کاردار و سفارتخانه شود اینگونه نیست و هنوزموانع زیادی در پیش‌رو وجود دارد.
* من فکر می کنم مذاکرات آتی ژنو که در این هفته برگزار می شود بعد از چهار ماه یک مقدار تکلیف را روشن می کند که ببینیم آمریکا به چه میزان مصمم است تا از دشمنی های خودش و از آزارهای غیر قانونی و غیر بشری که ضد ملت ایران پیش گرفته دست برداشته و سر عقل آمده ما هم آن مسیر را ادامه می دهیم، شاید در 5 یا 6 ماه آینده فضابهتر و روشن تر شود، الان در ضمن که شروع، شروع خوبی بوده ولی نباید با این طناب کسی خودش را آویزان کند این طناب هنوز بسیار سست بنیان است.
* می خواهم بگویم اصلا سیاست ما از دو دیپلماسی لبخند و اخم تشکیل شده اینکه هر کدام از این دو با چه غلظتی باشد بستگی به میزان عمل و رفتار متقابل دارد ما رصد می کنیم و بر همان اساس تصمیم گیری می کنیم. دیپلماسی در دولت نهم و دهم دیپلماسی اخم بود و در دولت اصلاحات دیپلماسی لبخند بود که هر کدام را افراط و تفریط می دانیم در صحنه عمل باید از این دو دیپلماسی استفاده کرد و میزان غلظت به صحنه مبارزه و کار بستگی دارد.
* دولت اوباما از نظر زمانی، وقت کمی دارد و ما هم خیلی وقت طولانی نداریم، ما قدم های اولیه را برداشته ایم و منتظر پاسخ های آمریکا هستیم اگر این فضای که شروع شده از سوی سردمداران آمریکا عقلایی مدیریت شود امید هست که کار جلو برود اما اگر با شکست رو به رو شود وضع از گذشته بهتر نمی شود که هیچ بدتر هم می شود.
* در مورد رابطه با آمریکا سه دیدگاه وجود دارد طیفی که پشت سر مقام معظم رهبری هستند و فرمایشات و رهنمودهای ایشان را دنبال می کنند، طیف دوم بی محابا و مشتاقانه وارد صحنه شده اند و طیف سوم اعتقاد دارند تا ابد باید دشمنی با آمریکا را ادامه داد، پاشنه آشیل هر کدام از طیف‌های دوم و سوم که افراط و تفریط می کنند چیست؟
219220
نظر شما