سخنان تازه "جان کری" وزیر خارجه آمریکا درباره فعالیت‌های هسته‌ای ایران و آنچه در حاشیه آن گفته است، اگر موجب تعجب کسانی گردد، باید از این تعجب دچار تعجب شد. زیرا با مراجعه به سیر گفته‌ها و رفتارهای دولتمردان آمریکائی در روزها و ماه‌های اخیر کاملاً مشخص است که آنها اصولاً در شرایطی قرار ندارند که درباره جمهوری اسلامی ایران، فعالیت هسته‌ای آن و توافق نامه ژنو با زبان تهدید سخن بگویند.
آنچه خبرگزاری‌ها از قول وزیر خارجه آمریکا نقل کرده‌اند اینست:
وزیرخارجه آمریکا در داووس گفت: آقای روحانی، رئیس‌جمهور ایران در این اجلاس گفت که ایران قصد ساخت سلاح هسته‌ای را ندارد. ایران از هم اکنون فرصت دارد که این کلمات را بدون شک به جهانیان ثابت کند. تهران باید راستی‌‌آزمایی گسترده را بپذیرد، برنامه‌ها برای ساخت یک راکتور آب سنگین را می‌تواند پلوتونیوم تولید کند کنار بگذارد و نگرانی‌های طولانی مدت آژانس بین‌المللی انرژی اتمی درباره فعالیت‌های گذشته ایران را حل کند.
او تاکید کرد که توافق ژنو برنامه هسته‌ای ایران را به عقب خواهد برد. ضمناً از جان کری این جمله نیز نقل شده است که اگر ایران به تعهدات خود عمل نکند، گزینه نظامی مطرح خواهد شد!
درباره محتوای سخنان وزیر خارجه آمریکا چند نکته را مورد دقت قرار می‌دهیم و سپس به چرائی رویکرد وی به این سخنان خواهیم پرداخت.
نکته اول در مورد ساخت سلاح هسته‌ای توسط ایران است. علاوه بر اعلام آشکار مسئولان ایرانی، آنچه برای همه قابل استناد و اطمینان آور است، گزارش‌های کارشناسی آژانس بین‌المللی انرژی اتمی است. بازرسان آژانس بارها تمام تأسیسات هسته‌ای ایران را بازرسی کرده و گزارش‌های متعددی تهیه نموده و به مدیر کل ارائه دادند و مدیر کل آژانس نیز رسماً بارها اعتراف کرد که نشانه‌ای از گرایش ایران به سوی ساخت سلاح اتمی دیده نشده است. این گزارش‌ها همواره نشان می‌دادند که آنچه آمریکا و همدستان غربی واشنگتن درباره فعالیت‌های اتمی غیرصلح‌آمیز جمهوری اسلامی ایران می‌گفتند، فقط یک ادعای سیاسی بود که هیچ پشتوانه‌ای ندارد و هیچکس و هیچ مؤسسه‌ای نتوانسته سندی برای اثبات آن ارائه نماید. بنابر این، سخن اخیر وزیر خارجه آمریکا که گفته است ایران فرصت دارد به جهانیان ثابت کند قصد ساخت سلاح هسته‌ای را ندارد، کاملاً خارج از چارچوب است، زیرا درحالی که خود آژانس بین‌المللی انرژی اتمی دلیلی بر گرایش فعالیت‌های اتمی ایران به سوی ساخت سلاح اتمی دردست ندارد، نوبت به مدعیان می‌رسد که ادعای خود را ثابت کنند، نه ایران که آمریکا بدون دلیل آن را متهم کرده است.
نکته دوم در مورد تأسیسات آب سنگین اراک است که وزیر خارجه آمریکا در سخنان خود ایران را به تولید پلوتونیوم در آن متهم کرده ولی این اتهام کاملاً بی‌اساس است، زیرا اولاً تأسیسات اراک با اهداف تحقیقاتی و مطالعاتی تأسیس شده و ثانیاً دوربین‌های آژانس آن را تحت نظر دارند و مسئولان آژانس هر ماه درباره فعالیت این تأسیسات گزارش می‌دهند و این گزارش‌ها نشان می‌دهد که هیچ فعالیتی در جهت ساخت سلاح در این تأسیسات صورت نمی‌گیرد.
سومین نکته به ادعای وزیر خارجه آمریکا مبنی بر اینکه توافق ژنو برنامه‌های هسته‌ای ایران را به عقب خواهد برد مربوط می‌شود. این ادعا از زبان رئیس‌جمهور آمریکا "باراک اوباما" نیز شنیده شده است و همین تکرار نشان می‌دهد دولتمردان آمریکائی دوست دارند از توافق نامه ژنو به نفع حزب خود استفاده تبلیغاتی نمایند. آنها خوب می‌دانند که در ایران هیچیک از تأسیسات اتمی تعطیل نشده‌اند و نخواهند شد و همانطور که دکتر ظریف وزیر خارجه جمهوری اسلامی ایران گفته است حتی یک سانتریفیوژ هم نابود نخواهد شد. در موافقت نامه ژنو نیز چیزی که نشانی از عقبگرد فعالیت‌های هسته‌ای ایران باشد وجود ندارد و از غنی سازی 20 درصدی نیز چون مورد نیاز نیست داوطلبانه خودداری می‌شود هر چند فناوری آن که بومی شده است پا برجا می‌ماند و از بین رفتنی نیست. بنابر این، حال که خود دولتمردان آمریکائی می‌دانند برنامه هسته‌ای ایران با اجرای توافق نامه ژنو به عقب نخواهد رفت، چه اشکالی دارد که آنها برای استفاده تبلیغاتی به نفع خود چنین ادعائی را مطرح نمایند؟
درست در همینجاست که به چرائی رویکرد وزیر خارجه آمریکا در سخنان اخیر خود به ادعاهای بی‌پشتوانه می‌رسیم.
کاملاً روشن است که دولت آمریکا اکنون به دلایل داخلی و شرایط بین‌المللی و همینطور با توجه به قدرتمند بودن جمهوری اسلامی ایران، اصولاً امکان استفاده از گزینه نظامی علیه ایران را ندارد. از این واقعیت، بهتر از همه خود دولتمردان آمریکائی خبر دارند. با اینحال، آنها به چنین اظهاراتی احساس نیاز شدید می‌کنند، زیرا همانطور که در داخل ایران افراد و گروه‌هائی هستند که با حل مسأله هسته‌ای مخالفند و ادامه‌دار بودن این مسأله مطلوب آنهاست، در آمریکا نیز چنین وضعیتی وجود دارد. علاوه بر این، دولت آمریکا ناچار است پاسخی برای رژیم صهیونیستی و ارتجاع عرب را که خواهان ادامه مواجهه ایران و آمریکا هستند نیز دست و پا کند. اظهارات جان کری و اوباما، به ویژه سخن گفتن از عقب بردن برنامه هسته‌ای ایران و اشاره به گزینه نظامی، چنین خاستگاهی دارد. جالب است که رئیس‌جمهور و وزیر خارجه آمریکا از یکطرف تلاش می‌کنند کنگره آمریکا را قانع کنند طرح تحریم بیشتر علیه ایران را کنار بگذارد و از طرف دیگر سخن از عقب راندن برنامه هسته‌ای ایران و گزینه نظامی به زبان می‌آورند. هر کس با ادبیات سیاسی آشنا باشد به راحتی متوجه می‌شود که دولتمردان آمریکائی با این اقدامات و سخنان متضاد، درصدد هستند خود را از تنگنائی که گرفتار آن شده‌اند نجات دهند، تنگنای ناتوانی در مواجهه با ایران قدرتمند. در چنین شرایطی اگر دولتمردان آمریکائی نیازمند ژست گرفتن‌هائی برای مصرف داخلی و منطقه‌ای باشند، ضرری متوجه ما نخواهد شد.
/212 27
نظر شما