مهری رنجبر:نزدیک سالن غدیر که می شوی ، کم کم حرکت ماشین ها هم کند تر می شود و ترافیک بیشتر. همه می خواهند داخل سالن شوند. باز هم تیم شهرداری بازی دارد و شهرعاشقان والیبال به تلاطم افتاده است. صدای بلند تشویق ها، دست ، سوت و هیاهو تنها یک معنا دارد؛سالن پراست از جمعیت. وارد سالن که می شوی خشکت می زند.چشم که می گردانی ، دور تا دور زمین هواداران ارومیه نشسته اند. روی سکوی تماشاچیان جای سوزن انداختن هم نیست. آن هم سه ساعت قبل از شروع مسابقه.
همه تا ساعت 13 خودشان را به سالن رسانده اند. همان موقع بود که اعلام کردند دیگر کسی به ورزشگاه نیاید.معمولا دو، سه هزار نفری هم بیرون سالن می مانند. با این شرایط رفت و آمد به داخل سالن سخت می شود و حتی محال. به خاطر همین معمولا داوران و حتی خبرنگاران هم به ناچار دو، سه ساعت قبل از شروع بازی به سالن می روند. تماشاچیان مشتاق از همان اول با تشویق هایشان شور می گیرند. کاورهای قرمز می پوشند ، بنرهایی قرمزی که نوشته:« ما قهرمانیم»،«یاشاسین ارومیه» را روی سر بلند می کنند یا بادکنک های قرمز را تکان می دهند. آنها برخلاف هواداران بقیه تیم ها شعرهایی در مدح تیمشان می خوانند. شعر هایی که سه ترانه سرا آن را نوشته اند.مثل:« عاشق این تیمم ، عاشق این ملت غیرتمندم ...دست به دست هم بدهیم تا این تیم قهرمان شود» «آسیا، آُسیا ما برای آمدن آماده ایم»
باشگاه هم برای تهیه بنرها و کاورها سنگ تمام می گذارد تا هواداران دست خالی نباشند. در سالن غدیر ارومیه تماشاگران را یک "شومن" هدایت می کند. مثل خارجی ها. او تا قبل از شروع مسابقه با تهییج هواداران از آنها می خواهد تا تیمشان را تشویق کنند و حتی شعارهایشان را می دهد یا شعرها را. موج مکزیکی را هم فراموش نمی کنند. انرژی آنها تمام نشدنی است .وقتی بازیکنان تیمشان وارد زمین می شوند تازه جان می گیرند. آن وقت است که واقعا صدا به صدا نمی رسد. "شومن" با هر اسمی که می برد سالن غدیر هم روی هوا می رود. البته بازیکنان بومی اولویت دارند.تشویق آنها بازیکنان خارجی را هم به وجد می آورد تا حدی که "ورمیلیوی" ایتالیایی هم با حرکاتش آنها را همراهی می کند و البته هیجان را بیشتر.
حالا حتی نیکولوف بلغاری هم بعداز هر امتیازی که می گیرد رو به تماشاگران قدرت نمایی می کند و آنها هم روی زمین بند نمی شوند و با دست و سوت و هورا تشکر می کنند. به همین خاطر است که جهانگیر سید عباسی سرمربی تیم شهرداری ارومیه هواداران تیمش را امتیازی می داند که فدراسیون به راحتی از کنارش می گذرد:«6 ،7 هزار تماشاچی برای مسابقات به سالن می آید که به تیم حریف هیچ بی احترامی نمی کنند. تیم من با حمایت انها مقابل هیچ تیمی مشکل ندارد. انها ولی نعمت ما هستندف اما فدراسیون و سازمان لیگ به راحتی ما را از میزبانی مسابقات مهم و حساس محروم می کند. اگر سالن 12 هزار نفری آماده بود ما حالا این میزبانی را نداشتیم.»fivb لقب شهر عاشقان والیبال دنیا را به آنها داد. اینجا ارومیه ، شهر عاشقان والیبال . برای مردمش هیچ چیز به اندازه والیبال اهمیت ندارد. همه زندگی در والیبال خلاصه می شود وبس . برای آنها فرقی نمی کند بازی دور رفت باشد یا نیمه نهایی و فینال. مهم بودن کنار تیم محبوبشان است.
251 41
نظر شما