کشف قدیمی‌ترین ردپای حیوانات

ابوالفضل کریمی: الکس لیو از دانشگاه آکسفورد در انگلستان و همکارانش، قدیمی‌ترین رد جانوری را روی سنگ‌هایی در mistaken point در نیوفنلاند کانادا کشف کرده‌اند. این محل در میان فسیل‌شناسان به دلیل میزبانی تکامل بقایای نخستین گونه‌های پیچیده حیات که ادیکاران نام گرفته‌اند، شهرت پیدا کرده است.

به گزارش نیوساینتیست، لیو می‌گوید: «این، قدیمی‌ترین نشانه از حرکت کنترل شده توسط حیوانات در اسناد فسیل‌شناسی است».

اولین قدم‌ها
او تخمین می‌زد حیواناتی که این رد را به جا گذاشته‌اند و البته هیچ‌کدام باقی نمانده‌اند، تا 13 میلی‌متر پهنا داشته‌اند. آن‌ها نزدیک به 70 رد از خود به جا گذاشته‌اند که هر کدام بین 5 تا 17 سانتی‌متر طول دارد.

لیو در این باره گفت: «اثرهایی که ما پیدا کرده‌ایم، به وضوح نشان می‌دهد این ارگانیسم‌ها می‌توانستند گونه‌هایی از کنترل عضلانی در حین حرکت را از خود نشان دهند. این اولین شواهدی است که نشان می‌دهد مخلوقاتی از اولین دوره‌های تاریخ زمین ، عضلاتی داشتند که به آن‌ها اجازه می‌داد به اطراف حرکت کرده ، برای به دست آوردن غذا اقدام به شکار کرده ، از شرایط خطرناک فرارکنند و از همه مهم‌تر این شواهد نشان می‌دهد آن‌ها احتمالا حیوان بوده‌اند».

محققان با مقایسه این ردپاهای فسیلی با خارپشت‌های دریایی، شقایق‌های دریایی، حلزون‌های آبی و کرم‌های دریایی متوجه شدند این ردها مشابه با ردهایی هستند که توسط شقایق‌های دریایی به جا می‌ماند. آنها می‌گویند اولین حرکت‌کننده‌ها ممکن است پاهای عضلانی قرصی‌شکل مانند شقایق‌های دریایی داشته‌اند.

پاهای اولیه
این رد‌ها روی سنگ‌هایی با قدمت 595 میلیون سال پیش به وجود آمده و بدان معناست که آن‌ها 20 میلیون سال قبل از انفجار کامبرین، زمانی که دسته گسترده‌ای از حیوانات به طور ناگهانی تکامل پیدا کرده‌اند، وجود داشته‌اند.

در آن زمان منطقه Mistaken Point در زیر اقیانوس قرار داشته و ردهای فسیلی شبیه هیچ چیزی که در آن زمان در این منطقه بوده، نیست. به طور خاص ediacaran ها که معمولا بدن‌هایی سرخس‌گونه یا دیسک‌گونه داشته‌اند، به بستر دریا چسبیده بودند.

اگرچه این فسیل‌ها مشابه با ردهایی است که در آب‌های کم‌عمق در اولین دوره کامبرین وجود داشته که قبلا تصور می‌شد قدیمی‌ترین ردهای جهان هستند. لیو می‌گوید شاید این حیوانات توسط رانش‌های زمین در زیر آب، رویدادهایی که معمولا اتفاق می‌افتاده‌اند ، جابه جا شده و به این منطقه آمده‌اند.

حرکت کردن با احتمال بیش‌تری در آب‌های کم‌عمق که نور آفتاب امکان پرورش انواع بیش‌تری از زندگی و در نتیجه رقابت برای منابع بیش‌تر غذایی را فراهم می‌کرده، تکامل پیدا کرده است.این یافته‌ها نشان می‌دهد زندگی در دوران قبل از انفجارکامبرین متنوع‌تر از آن چیزی است که قبلا تصور می‌شد.