با تمام این‌ها «محمدرضا شجریان» در مرکز فرهنگی کولتور و در سالن «سلطان ولد» همراه با گروهش - شهناز- به اجرای برنامه پرداخت، آن هم در شرایطی که همچنان بعد از ۶ سال در ایران ممنوع‌الکار است و بیماریش در ماهِ گذشته، نگرانی‌های بسیاری را برای دوستدارانش به وجود آورده بود. با این حال استادِ آوازخوان، قطعاتی را در راست‌پنجگاه و افشاری خواند و در این برنامه بخشی از قطعاتی را که سال گذشته در «تور جهانی سرگشتگان عشق» اجرا کرده بود را این بار در قونیه و در بزرگداشت مقام مولانا به اجرا درآورد. برنامهه با یک پیش درآمد راست پنجگاه از ساخته‌های مجید درخشانی آغاز شد و بعد از آن تصنیف «صورتگر نقاش» از ساخته‌های مجید درخشانی اجرا شد. چهارمضراب راست پنجگاه به همراه تصنیف افشاری - باور نکردی- از ساخته‌های «محمدرضا شجریان» با تنظیم مجید درخشانی و «بانگ دهل» از دیگر قطعات اجرا شده در این برنامه بود. قطعات این برنامه در افشاری، ماهور و مرکب نوازی اجرا شد و به سنت همیشه «مرغ سحر» پایان بخش قطعات این برنامه بود.
«مجید درخشانی» در حالی از همراهی «محمدرضا شجریان» و گروه «شهناز» باز ماند که تمام مشکلات قانونی فعالیت‌های او در داخل کشور حل شده و هفتهٔ گذشته همراه با گروه «سرو آزاد» در تالار وحدت تهران به اجرای برنامه پرداخت. او تمام هفتهٔ گذشته را در ادارهٔ گذرنامه برای دریافت گذرنامه‌اش فعالیت داشت و حتی تولد شجریان را نیز به همین خاطر از دست داد؛ با همهٔ این‌ها در نهایت این امکان فراهم نشد که در قونیه، گروه را یاری کند. خسروی آواز ایران در حالی که قرار بود مدتی قبل در استانبول به اجرای برنامه‌ای بپردازد که به دلایل نامعلوم لغو شد، این بار در بزرگداشت مولانا در این کشور در حالی به اجرای برنامه پرداخت که کنسرتش بلیت‌فروشی نداشت و «رامین صفایی» با نواختن سنتور، «مهرداد ناصحی» صراحی آلتو، «رادمان توکلی» ساغر، «کاوه معتمدیان» سبو، «حمید قنبری» تنبک و «آتنا اشتیاقی» شهنواز او را یاری کردند و او در سالن «سلطان ولد» بار دیگر مخاطبانش را با خواندن «مرغ سحر» همراهی کردند. چون برنامه‌های سال‌های اخیر «سازهای ابداعی» شجریان، نقش مهمی در این کنسرت داشتند.
سازهایی که خود «شجریان» دربارهٔ آن‌ها گفته است: «این ساز‌ها شانسی ساخته نشده‌اند. من پیش از اینکه خواننده شوم، ساز می‌ساختم و در این زمینه فعال بودم. بعداز فارغ التحصیل شدن از دانشسرا با همراهی ابوالحسن کریمی روی سازهای مشقی کار کردم و طی آن سالها روی ساخت سنتور درگیر بودم و وقت بسیاری بر روی این ساز صرف کردم. وقتی که برای این ساز صرف کردم برای آواز نگذاشتم. شاید من صدمین نفری باشم که در زمینه ساختن ساز فعالیت می‌کنم اما این شانس را داشته‌ام که روی صحنه ساز‌ها را به مردم و هنرمندان دیگر معرفی کنم. سازهای من خوشبخت هستند، چون من «شجریانم» و می‌توانم این ساز‌ها را به صحنه ببرم. من در کنار گروه شهناز این ساز‌ها را معرفی کردم و آن‌ها را به دست نوازنده‌های بین‌المللی دادم.»
تمام این‌ها در شرایطی است که در این مدت طبق گفته‌های خود شجریان در چند سال اخیر بار‌ها به درخواست‌های او برای برگزاری کنسرت در ایران پاسخ منفی داده شده است. حالا شش سال است که از انتشار آخرین آلبوم او نیز می‌گذرد. او البته در این سالها برنامه‌های متعددی را در بسیاری از کشورهای دنیا برگزار کرده است. اول مهرماه، سالروز تولد ۷۵ سالگی خسروی آواز ایران با حضور «حسین علیزاده» در تمریناتِ این کنسرت برگزار شد. این روز بهانه‌ای بود برای آنکه مخاطبان میلیونی استاد آوازخوان که سال‌هاست از شنیدن صدای او در کشور محروم هستند، احساسات خودشان را بیان کنند، آنقدر که «شجریان» در صفحهٔ شخصی‌اش در فضاهای مجازی نوشت: «سپاس می‌گویم مهرورزی‌های همهٔ دوستان و دوستدارانی که هفتاد و پنج سالگی‌ام را به شکل‌های گوناگون تبریک گفتند و مرا همچنان وامدار محبت‌های همیشگیشان کردند.»
5757
نظر شما