در چند سال اخیر با توجه به بالا رفتن آمار طلاق در کشور، تعداد زیادی از کارشناسان و سازمان های مربوطه به این فکر افتاده اند که راه حلی را پیدا کنند تا این آمار را کاهش دهند. این مسئله روشن است که ازدواج امر بسیار مهمی در جامعه است و نمی توان راحت از کنار پایین آمدن آمار آن گذشت. همانطور که بسیاری از کارشناسان اجتماعی معتقدند، شاید بهترین راه حلی برای حل مشکلاتی که بر سر راه ازدواج جوانان به وجود آمده است، اجرا کردن برنامه های آموزشی در این مورد است. برنامه ای که بتواند ذهن و فکر جوانان را نسبت به امر ازدواج پویا کند و آن ها را نسبت به زندگی مشترک و آینده مسئول بار بیاورد؛ چرا که اگر قرار باشد برنامه های مربوط به ازدواج، به همین منوال کج دار و مریزی که در حال حاضر وجود دارد، پیش برود نه تنها وضعیت ازدواج ها بهتر نخواهد شد که طلاق ها هم از اینکه در حال حاضر است بالاتر می رود؛ طلاق هایی که لزوما هم جسمی نیست بلکه در بسیاری از خانواده ها عاطفی است و این فرزندان هستند که بیشترین ضرر را می بینند.
در روزهای اخیر می شنویم که سازمان ملی جوانان طرحی را در مورد ازدواج جوانان آماده کرده است، طرحی که در آن به ویژگی ها و شرایط کسانی که می خواهند ازدواج کنند اشاره شده است. در این مورد باید گفت که طبیعی است که این طرح نیز مانند هرطرحی قابل نقد است و نمی توان به آن با دیدی کاملا مثبت نگاه کرد و باید تمام جهات آن بررسی شود. پس از منتشر شدن این فصل ها انتقادات بسیاری نسبت به آن از سوی کارشناسان مطرح می شود، بیشترین انتقادات نسبت به ویژگی هایی است که این طرح برای افراد در شرف ازدواج در نظر گرفته است، ویژگی هایی مانند زیبایی برای زنان و مثلا چهارشانه بودن برای مردان. باید گفت هرچند نمی توان به صورت یک سویه به این طرح نگاه کرد ولی به هرحال بهتر است حالا که بعد از چندین سال به طور جدی این قضیه دارد پیگیری می شود، به کیفیت بیشتر از کمیت بیشتر اهمیت داده شود. برای این کار هم بهتر است که واقعا کار کارشناسی صورت بگیرد و سرسری از کنار این مسئله نگذشت.
یکی از مواردی که در این طرح، خیلی به آن توجه شده است این است که بهتر است زنان، خانه دار باشند و حرف شنوی از شوهران خود داشته باشند، بیشترین انتقادی هم که نسبت به این طرح مطرح می شود مربوط به همین مورد و موارد مشابه آن است. از نظر نگارنده، ما در کشورمان الگویی مانند حضرت امام داریم که برای زنان نقش تعیین کننده ای در اجتماع قائل بود و برخلاف خیلی ها که معتقد بودند حالا که انقلاب شده، بهتر است زنان به خانه برگردند، معتقد بود که زنان باید در تمامی عرصه های جامعه حضور فعال داشته باشند؛ بنابراین بهتر است در تدوین چنین برنامه هایی امام را الگوی خود قرار دهیم و از افراط و تفریط ها بپرهیزیم.
عضو فراکسیون زنان مجلس شورای اسلامی
نظر شما