النازمحمدی: شاید نزدیک شدن به روزهای انتخاباتی است که باعث شده دولتمردان و نمایندگان مجلس، دوباره یاد ارائه پیشنهاداتی بیفتند که در حد شعارهای انتخاباتی دوره قبل مانده اند و البته فراموش شده اند. یکی از همین پیشنهادات که درروزهای انتخاباتی چهار سال پیش از سوی اصولگرایان مطرح می‌شد، بحث وزارت زنان بود. بحثی که درحد همان گمانه زنی ها و گفتگوهای چند نفره ماند و با تمام امیدهایی که زنان مجلس نشین به آن بسته بودند، به نتیجه ای نرسید.
اما حالا و درحالیکه کمتر از چهارماه به انتخابات ریاست جمهوری مانده است، دوباره فرصتی پیش آمده تا نمایندگان فراکسیون زنان مجلس هشتم که از قضا جزء اصولگرایانی به حساب می‌روند که چهار سال پیش از وزارت زنان حمایت کرده بودند دوباره به یاد خواسته‌های زنان بیفتند. نمایندگانی که حمایتشان از لایحه حمایت از خانواده و ماده‌های جنجالی 23 و25 آن از یادها نمی‌رود. ماده‌هایی که در آن‌ها از قانونی تر شدن ازدواج دوباره مردان و تعیین مالیات بر مهریه زنان سخن رفته بود.
وزارت زنان؛ طرحی برای جلوگیری از قطعه قطعه شدن سازمان‌ها
در هفته‌های گذشته مجلس نشینان شاهد طرح دوباره پیشنهاد ایجاد وزارتخانه ای برای زنان از سوی نمایندگان زن مجلس هشتم بودند. در حالی 7 زن نماینده مجلس از لزوم ایجاد وزارتخانه زنان حرف می زنند که هنوز خیلی‌ها اقدامات آن‌ها را از لایحه های پیشنهادی دولت که چندان از حقوق زنان حمایت نمی کرد، فراموش نکرده اند. لایحه هایی که هرچند پرسروصداترینشان لایحه «حمایت» از خانواده بود، ولی کم کردن ساعات کاری زنان، بومی گزینی جنسیتی و سهمیه بندی جنسیتی دانشگاه‌ها نیز جزء آن‌ها محسوب می شوند. هرچند تصویب برابری دیه زنان و مردان و ارث بردن زنان از زمین و اعیان را نیز باید جزء اقدامات مثبت این نمایندگان دانست.
پیشنهاد ایجاد وزارتخانه زنان از سوی نمایندگان زن مجلس چندان نمودی در میان رسانه‌ها نیافته است و مجلسی‌ها نیز چندان تایید و تکذیبی برای آن اعلام نکرده‌اند.
نمایندگانی که پیشنهاد ایجاد وزارتخانه زنان را داده‌اند، آن را مستلزم ادغام سازمان امورخانواده وسازمان ملی جوانان دانسته‌اند. به طوریکه به گفته زهره الهیان «قطعه قطعه شدن سازمان‌ها به مصلحت نظام نیست، بنابراین خواستار تشکیل وزارت زنان، خانواده و جوانان شدیم.»
طرح این پیشنهاد البته مخالفان و موافقانی نیز داشته است. به طوریکه پس ازارائه این پیشنهاد از سوی نمایندگان زن مجلس، فرشته ساسانی مشاور وزیر و مدیر کل امور بانوان وزارت کشورتشکیل وزارت زنان رامستلزم مطالعه و کار کارشناسی بیشتر دانست و با اشاره به غیر فعال بودن حوزه های زنان کشورگفت: «در حالی که بسیاری از حوزه های زنان و خانواده در کشور هنوز از ظرفیت های خود استفاده نکرده اند چگونه می توانیم طرح تشکیل وزارت زنان را مطرح کنیم.»
او در ادامه گفت: «هنوز مشاوران وزیران در امور بانوان و کارگروه های بانوان و خانواده در استانداری های سراسر کشور نتوانسته اند از تمام ظرفیتهای موجود استفاده کنند و ارائه راهکار و استفاده از بستر اجرایی هر مدیر می‌تواند در حد یک وزارتخانه برای زنان تاثیر گذار باشد.»
وزارتخانه‌ای برای زنان یا زنان برای وزارتخانه‌ها
درمقابل تعدادی اززنان فعال در حوزه زنان نیزاز این طرح استقبال کرده اند.
مریم بهروزی دبیر جامعه زینب، از جمله موافقان این طرح است. او در گفتگویی با سایت«کلمه» با بیان اینکه در سال 84 و در هنگام تشکیل کابینه محمود احمدی نژاد «از آقایان خواستیم که فرصت مناسبی است تا ازخانم ها در امور کشور استفاده کنند اما برخی نگاه ها از تحقق این موضوع جلوگیری کرد»، گفت: «می خواهم بگویم مشکل فعلی ما این نیست که بگویم یک زن بهتر از یک مرد می تواند کشور را اداره کند. بسیاری از زنان را در هر دو گروه (اصلاح طلب واصول گرا) داریم که شرایط رئیس جمهوری را دارند اما الان مسئله فعلی کشوراین نیست که بگوئیم اگر الان زن رئیس جمهور شود ما چه بهره هایی خواهیم برد. اما در پست های وزارت ومعاونت می توانیم از بانوان توانمند بهره ببریم. من درمورد ریاست جمهوری پیشنهادی ندارم چون آنجا نیازی نیست اما در پستهای وزارت ،معاونت وافزایش تعداد نمایندگان مجلس به حضور زنان نیاز داریم و باید تعداد نمایندگان زن را افزایش دهیم. در مورد وزارت هم کافی است رئیس جمهور این باور و شجاعت را داشته باشدکه ازخانم ها بهره ببرد. من معتقدم زنان توانایی اداره تمام وزارتخانه ها را دارند»
وزارت زنان، شعاری تبلیغاتی؟
اما با اینکه زنان نماینده عضو کمیسیون زنان مجلس هشتم همچنان از پیشنهادشان حمایت می‌کنند، بسیاری از زنان اصولگرا و اصلاح طلب با آن به مخالفت برخاسته‌اند. به طوریکه بسیاری از آنان این اقدام را طرحی تبلیغاتی برای انتخابات ریاست جمهوری دهم از سوی زنان اصولگرا می‌دانند. به طوریکه سهیلا جلودارزاده نماینده اصلاح طلب تهران، جنبه تبلیغاتی آن را بیشتر دانسته و در یاداداشتی در هفته نامه «ایران دخت» نوشته است:« چطور ما با شعارراه اندازی وزارت زنان روبه رو می‌شویم در شرایطی که تعداد نمایندگان زن مجلس در این دوره از دوره های قبل کمتر می‌شود. گویا طرح این موضوع بیشتر جنبه تبلیغاتی دارد. در موضوع راه اندازی وزارت زنان باید نخست اهداف تشکیل این وزارتخانه و نحوه تعامل آن با دیگر وزارتخانه‌ها مشخص شود، چرا که تشکیل نهادها فی نفسه نمی تواند راهگشا باشد.»
فاطمه آجرلو، عضو کمیسیون اجتماعی مجلس نیز در این باره به خبرآنلاین می‌گوید: «من نمی‌دانم این بحث چقدر جدی است ولی باید بگویم که قبلا پیشنهاد ما معاونت رئیس جمهوری بود. ایجاد وزارتخانه زنان نیازمند یک کار اجرایی تر، ممکن‌تر و منطقی‌تر است.» آجرلو با بیان اینکه تشکیل وزارتخانه زنان درگام نخست مغایر با برنامه چهارم توسعه خواهد بود، انتقاد جالبی نیز از این طرح دارد: «نیمی از جامعه ما را زنان تشکیل می‌دهند و مگر می‌شود کار نیمی از جمعیت کشور را به یک وزارتخانه داد؟»
جداسازی جنسیتی؛ انگیزه‌ای که نباید باشد
فریده غیرت، وکیل و فعال حقوق زنان نیزبا بیان اینکه انگیزه طرح چنین پیشنهادی مهم است، می گوید: « دیدگاه بعضی ممکن است این باشد که با تشکیل وزارتخانه ای برای زنان جداسازی بیشتری میان زنان و مردان ایجاد کنند که در این صورت تشکیل چنین وزارتی کاملا غلط است چرا که هدف آن ارتقای وضعیت زنان در جامعه نیست و صرفا هدفی تبلیغاتی داردو بانیازهای جامعه امروزی ما سازگار نیست.» این وکیل دادگستری ایجاد تشکیلاتی برای زنان بدون جداسازی جنسیتی و با هدف بها دادن به زنان را لازم و آن را بی هیچ منع قانونی می‌داند: « من معتقدم که زنان ما در همه زمینه‌ها لیاقت خود را نشان داده اند و با اینکه برخی زنان سیاسی کشور می‌گویند زنان در برخی زمینه ها می توانند عهده دار وزارت باشند، من می‌گویم که علاوه بر اینکه زنان می‌توانند عهده دار وزارتی به نام زنان باشند، می‌توانند در راس دیگر وزارتخانه ها نیز قرار بگیرند.»
این اختلافات در حالی در میان نمایندگان مجلس و زنان فعال کشور به وجود آمده است که حالادیگر سال هاست دربسیاری ازکشورهای در حال توسعه‌ای مانند عراق، افغانستان، بنگلادش، تونس،زیمبابوه و نپال وزارتخانه‌هایی به نام زنان ویا برای امور زنان وجود دارد. حال باید گفت که شناخت انگیزه های ایجاد چنین وزارتخانه ای در ایران ودر حالی که هنوز مشکلات حقوقی و قانونی زیادی در زندگی زنان کشور وجوددارد، ضروری به نظر می‌رسد.
نظر شما