دلایل عدم حمله امریکا به ایران در مقاله محسن رضایی

رضایی در مقاله خود می نویسد: " آمریکا چند بار آماده حمله به ایران شده بود. ادامه فعالیتهای هسته ای و اظهارات مقامات ایران علیه اسراییل بهانه آنها بود، ولی دلیل اصلی آمریکا به نقشه جدید نئو محافظه کاران آمریکا برمی گشت که قصد ایجاد یک منطقه جدید سیاسی زیر سلطه خود را در شمال اقیانوس هند و در جنوب روسیه و درغرب چین راداشتند که حمله به ایران و تغییر رژیم ایران درمرکز این نقشه قرار داشت."

وی آنگاه با اشاره به نقشه ژئوپلیتیک منطقه تاکید می کند که: " آمریکا با اتکا به قدرت دریایی خود چهارراه بین المللی که مرکز انرژی جهان هم می شد را تصرف نموده، و از همین نقطه حاکمیتش را بر جهان تثبیت می کرد. طراحان نقشه سیاسی منطقه در آمریکا می خواستند با تسلط براین منطقه هم موقعیت ژئوپلیتیک و هم موقعیت انرژی جدیدی برای حاکمیت خود برجهان تا صد سال اینده را بدست آورند."

رضایی در یادداشت خود که برای نخستین بار از شرایط حاد ایران در آن سالها پرده برداشته اشاره می کند که: " آمریکا در طرح و نقشه خود تنها توانست دو حلقه از کمربند طلایی یعنی افغانستان وعراق را بدست آورد ولی در مناقشه پرونده ای با سوریه و حمله به لبنان باشکست مواجه شد" وی اضافه می کند: " اما شکست آمریکا به دست ایران صورت گرفت"

دکتر رضایی دلایلی را که باعث شد حمله قطعی امریکا به ایران خنثی شود چنین بر می شمرد:

1- افشا گری بین المللی علیه حمله آمریکا به ایران، که تحلیل گران ایران هم در این رابطه موثر بودند موجب لو رفتن عملیات آمریکا و حساس شدن جهانیان شد.

2- جدی گرفتن حمله از سوی رهبری و آمادگی فوق العاده نیروهای مسلح ایران

3- تهدید جدی رهبری ایران که درصورت حمله آمریکا ، ایران تلافی سنگینی خواهد کرد.

4- مانور سلاح های جدید ایران به خصوص نوع جدیدی از موشکهای دریایی که اسیب پذیری ناو های امریکا را نشان داد و تا آنموقع امریکا اطلاعاتی از انها را نداشت.

5- جلوگیری از قطع مذاکرات با اروپایی ها درباره مسائل مربوط به انرژی هسته ای و ارائه پیشنهادهای جدید به سولانا دربسته پیشنهادی یازده بندی اقای لاریجانی که حتی مورد توافق سولانا نیز قرار گرفت.

6- شکست امریکا در حمله به لبنان که مقدمه ای برای حمله به ایران محسوب می شد.

دبیر مجمع تشخیص مصلحت نظام در این تحلیل می نویسد: " اگر نیروهای مسلح ایران در آمادگی بسر نمی بردند، یا افشاگری صورت نمی گرفت، و یا آنکه آمریکا در حمله به لبنان موفق می شد، جنگ بین ایران و آمریکا قطعی بود."

وی معتقد است: "حال که این جنگ اتفاق نیفتاده است، و بهتر است گفته شود که از وقوع آن با تلاشهای فراوان و با عزت و ایستادگی جلوگیری شد، کمتر کسی قدر زحمات سربازان مظلوم وطن را می داند."

رضایی در پایان یادداشت خود با انتقاد از کسانی که در آن روزها سعی می کردند تهدید حمله آمریکا به ایران را کم اهمیت جلوه دهند چنین نتیجه می گیرد: " بهتر است با اثبات ادعاهای غیرعلمی خود شاهکار بازدارندگی ایران را کوچک نکنیم. اینکه یک عده ای درحاشیه می گفتند که مردم بخوابند ما بیداریم ممکن بود که از بعد روانی در ارامش جامعه موثر باشد، ولی اگر ایران براساس آن اعتقاد عمل می کرد به طور قطع آمریکا به آرزوی خود رسیده بود."