تاناکورا پوشیدن گران تمام می‌شود

امروزه همه با اسم تاناکورا به‌عنوان یک اصطلاح شناخته‌شده آشنایی دارند اما اندیشیدن به عوارض استفاده از البسه تاناکورا، مخصوصا عوارض پوستی آن، موضوعی است که نیازمند تأمل جدی است.

با شروع هر فصل و بالا بودن قیمت پوشاک، گروهی از مردم پوشیدن لباس‌های کهنه خارجی ارزان را به مشابه و نوی ایرانی گران‌تر، ترجیح می‌دهند.

بعضی‌ها معتقدند که در تاناکورایی‌ها لباس‌های خوبی می‌توان پیدا کرد که فقط کافی است یک بار شسته شود. آن وقت هیچ فرقی با یک لباس نو ندارند! خارجی بودن و مارک ‌دار بودن این لباس‌ها بهانه‌های دیگری‌ است برای عده دیگری که به خرید این لباس‌ها روی می‌آورند.

فروشگاه‌هایی که حتی اگر هرگز به عنوان خریدار پا به آنجا نگذاشته‌ باشیم، حداقل از سر کنجکاوی هم که شده نیم‌نگاهی به درون آنها انداخته‌ایم. لباس‌هایی که از دیوارها و جالباسی‌ها آویخته شده‌اند و بوی خاص نامطلوبی از آنها به مشام می‌رسد.

اگر چه از عمر این فروشگاه‌ها سال‌های زیادی نمی‌گذرد، اما خیلی سریع جای خود را در بازار ایران باز کرد‌ه‌اند و این روزها شاهد افزایش این فروشگاه‌ها در سطح شهرهای مختلف از جمله تهران هستیم که از محله‌های فقیرنشین تا محله‌های متمول را دربرمی‌گیرند.

لباس‌ها در این فروشگاه‌ها با قیمت‌های بسیار نازل و البته متنوع براساس کیفیت و نو بودن آنها طبقه‌بندی شده‌اند. در لابه‌لای این لباس‌ها گاهی می‌توان لباس‌های نو هم پیدا کرد که به دلیل نقص در محل تولید تحت عنوان لباس استوک به همراه لباس‌های دسته دوم به سایر کشورها فرستاده شده‌اند.

این لباس‌ها پس از ورود به کشورهای مقصد بعد از رفع عیب‌های احتمالی و‌ آراسته شدن و حتی استفاده از مارک‌های معروف روانه فروشگاه‌ها می‌شوند.

خریداران لباس تاناکورا

در بین طیف وسیع خریداران لباس‌های تاناکورا افراد مختلفی از قشرهای متفاوت جامعه مشاهده می‌شود و لزوما همه طرفداران این لباس‌ها را افراد فقیر و نیازمند جامعه تشکیل نمی‌دهند و هر کدام برای انتخاب خود دلیل و منطق خاصی دارند.

جوشاندن، شستشو و اتو کردن باعث از بین رفتن تمام میکروب‌های پوستی نمی‌شود و بسیاری از این میکروب‌های بادوام می‌توانند موجب ایجاد بیماری در افراد شوند. بسیاری از میکروب‌ها حتی بعد از شستن هم از بین نمی‌روند و تا زمان زیادی دوام خواهند داشت.

به طور مثال قارچ‌ها می‌توانند عامل خطر زایی برای استفاده‌ کنندگان از این لباس‌ها باشند و اگر به بدن افراد منتقل شوند، ابتدا با خارش و مشکلات پوستی و بعد با خطرات جدی عفونتی همراه خواهند بود.

خطرات این لباس‌ها را از دو بعد می‌توان بررسی کرد: اول، انتقال بیماری‌های عفونی. دوم، خطر حساسیت‌زایی موادی که در پروسه عرضه برای ضدعفونی این لباس‌ها استفاده می‌شود.

خطر ابتلا به بیماری‌های عفونی همیشه در کمین مصرف‌کنندگان این لباس‌هاست و حتی ممکن است با شستشو و ضدعفونی هم به‌طور کامل از بین نرود. قارچ‌های پوستی باعث ایجاد ضایعه‌های پوستی و قرمزی و خارش می‌شوند.

این قارچ‌ها حتی ممکن است تا مدت‌ها در لباس بمانند. در واقع هرگز نمی‌توان به مصرف‌کنندگان تاناکورا اطمینان داد که پوشیدن این لباس‌ها اگر تا به حال برایشان مشکلی ایجاد نکرده، همیشه نیز همین‌طور خواهد بود چون خیلی از ویروس‌های این بیماری بعد از مدتی طولانی خود را نشان می‌دهند.

لباس‌های زیر که در تماس مستقیم با بدن هستند، بیشتر موجب انتقال بیماری شده و لباس‌هایی مانند کت، کاپشن و شلوار کمتر بیماری با خود به همراه دارند، بنابراین توصیه می‌شود اگر به هر دلیلی قصد خرید لباس‌های دسته دوم را دارید، از خرید لباس‌هایی که در تماس مستقیم با بدن شما هستند پیشگیری کنید.

در هر صورت تعداد نه‌چندان کمی از مردم این لباس‌ها را می‌خرند و می‌پوشند اما به جز جنبه‌های بهداشت جسمی استفاده از لباس‌ها، باید به مسایل روانی آن هم توجه کرد. لباس‌های دست دوم اغلب در وضعیت خوبی از نظر رفو و شستشو هستند ولی آیا این لباس‌ها برای سلامت خطرناک هستند؟

عوامل باکتریال مثل استرپتوکوک و استافیلوکوک بعید است که در تعداد کافی و مدت زمان طولانی در لباس یا بستر زنده بماند. پارازیت‌ها (از جمله قارچ‌ها) اگرچه ممکن است مدت زیادی زنده بمانند ولی انتقال این ارگانیسم‌ها نیز بعید است. اگر می‌خواهید بدانید پوشیدن این لباس‌ها منجر به بروز چه خطراتی می‌شود، نگاهی به بیماری‌های پوستی زیر بیندازید:

گالگال یک بیماری عفونی پوست است که توسط مایت ایجاد شود. انتقال در اثر تماس مستقیم با فرد آلوده یا البسه و بستر آلوده منتقل می‌شود. مایت می‌تواند تا 4 روز به‌عنوان ناقل زنده بماند.

شپش بدن

این شپش از خون انسان تغذیه می‌کند و بین پوست و لباس انسان زندگی می‌کند، انتقال توسط لباس آلوده ایجاد می‌شود و در بستر و مبل می‌تواند تا 5 روز زنده بماند.

شپش عانه

این شپش از خون تغذیه می‌کند و معمولا در نواحی موهای ضخیم عانه، ابرو و ریش زندگی می‌کند. انتقال جنسی روش معمول انتقال است. بستر و لباس آلوده باعث انتقال به فرد سالم می‌شود و معمولا 1 تا 2 روز خارج از بدن انسان زنده می‌ماند.

شپش سر

ارتباط نزدیک سر آلوده به سر فرد دیگر مهم‌ترین راه انتقال این شپش است. اگر چه شانه‌سر، کلاه و روسری هم عوامل انتقال محسوب می‌شوند. این ارگانیسم خارج از بدن انسان 1 تا 2 روز زنده می‌ماند.

ساس

ساس در مبلمان و بستر افراد آلوده زندگی می‌کند و از خون فرد تغذیه می‌کند. می‌تواند مدت زمان طولانی‌ حتی بیشتر از یک سال خارج از بدن انسان زندگی کند و از طریق مبلمان آلوده منتقل می‌شود.

تینه‌آ

این عفونت قارچی پوست، مو و ناخن بسیار آلوده‌کننده است. تینه‌آ می‌تواند از پوست آلوده به پوست و یا لباس، کفش یا سطح آلوده مثل دوش یا کف حمام منتقل شود. پوست‌های مرده فرد می‌تواند زمانی طولانی‌ عفونت‌ قارچی را در خود نگه دارد.

این مقاله در هفته نامه سلامت منتشر شده است.