چند سال پیش یک تحقیق روان‌شانی منتشر شد که نشان می‌داد که در لیست بزرگ‌ترین «وحشت»های انسان وحشت از «مرگ» در رتبهء «چهارم» قرار دارد و سه مورد دیگر هست که انسان‌ها از آن‌ها حتی بیش از مُردم هراس دارند: «طرد شدن»٬ «شکست خوردن» و «سخن‌رانی در جمع».
این سه مورد به این دلیل برای انسان حتی از «مرگ» هراس‌ناک‌ترند که با «عزت» و «آبرو»ی او سر و کار دارند. تعداد زیادی از مردم حتی «سخن‌رانی در جمع» را ترسناک‌تر از مُردن می‌دانند چرا که «خطر» از دست رفتن «آبرو»شان را در بر دارد و آبرو و عزت‌شان از جان‌شان برای‌شان ارزشمند‌تر است. از دست رفتن «آبرو» و «عزت» ریشه اکثر وحشت‌های انسان است: از «فقر» می‌ترسد مبادا دستش سوی کسی دراز شود٬ از «بیماری» می‌ترسد مبادا سربار دیگران شود٬ از «جنگ» می‌ترسد مبادا در مقابل دشمن خوار و ذلیل شود. وحشت از «مرگ» در وهلهء دوم است.
در جهان‌بینی دینی نیز برتری انسان بر سایر موجودات به «کرامت» اوست و بزرگ‌ترین خسران و عذاب او «خواری» و «ذلت» است.
متاسفانه امسال در تبلیغات انتخاباتی نامزدهای جریان اصول‌گرا «عزت» و «کرامت» و «آبرو»ی انسان‌ها به یک ابزار سیاسی و جناحی برای سیاه‌نمایی وضعیت موجود و تخریب رقیب و «دل‌سوز» جلوه دادن خود تبدیل شده است.
به عنوان مثال٬ در مستند تبلیغاتی آقای قالیباف٬ او در یک شهرستانی به منزل یک خانوادهء شهید می‌رود. در آن خانه مرد جوانی را می‌بینیم که دقیقاً مشخص نیست چه رابطه‌ای با آن خانواده دارد و نقشش در این مستند چیست و از کجا به آن خانه آمده؟ این مرد جوان پدر و خواهر شهید را - که سرشان را پایین انداخته‌اند و ساکت نشسته‌اند - با اشاره دست نشان می‌دهد و در حین فریاد زدن و گریه کردن و با دو دست بر سر خود کوبیدن از زبان آن‌ها می‌گوید که «این‌ها اشک می‌ریزند و گریه می‌کنند که ما نان شب نداریم بخوریم!» و پدر و خواهر شهید را نشان می‌دهد و می‌گوید «این خواهر شهیده! این آقا یخچال نداره» و بعد با همان لحن گریه و زاری از «واردات دارو» و وضعیت صنعت «پتروشیمی» و «سیمان» و «فولاد» نیز شکایت می‌کند! و می‌پرسد که «آیا این‌ها ننگ دولت نیست؟»
بلافاصله در سکانس بعدی آقای قالیباف را می‌بینیم که روی صندلی در برابر دوربین نشسته و می‌پرسد «کدام انسان است که دوست داشته باشد دست نیاز به سمت کسی دراز کند؟ اما یک ۴٪ ی هایی هستند که حق آن‌ها را ضایع می‌کنند»
در این‌جا باید از آقای قالیباف و دست‌اندرکاران این مستند تبلیغاتی و سازمان صدا و سیما - که این صحنه‌ها را پخش کرده - و جریان اصول‌گرا که خود را حامی «کرامت» انسان‌ها می‌خواند٬ پرسید:
۱- کدام انسان است که دوست داشته باشد «عزت» و «کرامت»اش در رسانهء ملی در برابر میلیون‌ها بیننده این‌چنین بازیچهء یک شعار انتخاباتی شود؟
۲- آیا خانواده‌های شهدا که فرزندان‌شان را در راه «عزت» ملت داده‌اند «عزت» خودشان در این است که جلوی دوربین به آن‌ها اشاره کنیم و برای «یخچال» نداشتن‌شان دو دستی بر سرمان بکوبیم و به حال‌شان گریه و زاری کنیم؟ آیا آن‌ها گران‌بهاتر از «یخچال» در راه «عزت» ما نبخشیدند؟
۳- آیا وضعیت نابسامان بسیاری از خانواده‌های شهدا و جانبازان مربوط به مدیریت ۴ سال دولت آقای روحانی است یا به دلیل همین سوءاستفاده‌های ابزاری و سیاسی و جناحی در۳۰ سال گذشته از این قشر است ؟
۴- آیا رسیدن به خواسته‌های سیاسی خود ارزش هزینه کردن از عزت و آبروی «دیگران» را دارد؟
« خود را از هر پستی‌اى برکنار دار٬ گرچه تو را به خواسته هایت برساند؛ چرا که در برابر آن‌چه از آبروی خود می‌پردازى، چیزى به دست نخواهى آورد.» (نهج البلاغه، نامه۳۱)
برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید.
کد خبر 665555
نظر شما