۰ نفر
۱۶ خرداد ۱۳۸۹ - ۱۴:۲۸

مدیر مرکز نوشته‌های علمی در موسسه تکنولوژی استیونس در یادداشت خود با پرداختن به دستاورد کریگ‌ونتر در تولید اولین سلول سنتزی، گفته که ونتر نه حیات مصنوعی خلق کرده و نه به درک مکانیسم حیات نائل شده است.

جان هورگان*: کریگ ونتر یکی از پیشگامان عرصه علم است. او تا کنون نوآوری‌های زیادی در علم به وجود آورده و آخرین دستاورد او یعنی ساخت حیات مصنوعی سرو صدای زیادی در بین دانشمندان و نظریه‌پردازان بحث اخلاق به وجود آورده است. چند سال پیش او ژنوم انسانی را رمزگشایی کرد و اکنون هم موفق به ساخت یک باکتریوم سنتزی شده است.

کریگ وینتر در حقیقت ستاره دنیای علم است، هنرمندی برجسته که نبوغ فوق‌العاده‌اش باعث پیشرفت بی‌نظیر او در دنیای علم شده است. چند سال پیش او ژنوم خود را رمزگشایی کرد و امسال نیز یک باکتریوم هیبرید ساخت.

جان هورگان در این باره می‌گوید: «من معتقدم که دیگران باید آخرین دستاورد کریگ را بهتر بشناسند. یکی از این افراد آرتور کاپلانریال متخصص اخلاق زیستی است. این در حالی است که به نظر من بسیاری از سوال‌ها و بحث‌هایی که در این مورد مطرح شده، کاملا واضح و حل شده هستند».

آرتور کاپلان در وب‌سایت خود ادعا کرده که ونتر و همکارانش شکل زنده جدیدی از قسمت‌های ساخته شده توسط انسان به وجود آورده‌اند. او هم‌چنین هشدار داده که باید روی این فناوری، نظارت دقیق و بسیار قدرتمندی صورت گیرد تا از وقوع هر اتفاق پیش‌بینی‌نشده‌ای جلوگیری شود.

در حقیقت ونتر فقط یک قدم دیگر در دستکاری زندگی توسط انسان برداشته است. اقدامی که هزاران سال پیش توسط اجداد ما با پرورش اردک‌ها و سگ‌ها آغاز شد و در سال‌های اخیر با پیشرفت‌های صورت گرفته در بیوتکنولوژی سرعت گرفته است. این در حالی است که سنتز ویروس فلج اطفال که در سال 2002 / 1381 انجام شد، بیش‌تر از کار ونتر باعث ترس و نگرانی من شد.

تیم ونتر دی.ان.ای یک نوع باکتری را سنتز و اصلاح کرد و سپس، ژنوم مصنوعی حاصل را در یک گونه باکتری دیگر که ژنومش خارج شده بود، وارد کرد.

مارک بداو، استاد کالج رید و نویسنده نشریه زندگی مصنوعی در این باره گفت: «شکل جدید حیات که توسط کریگ ساخته شده، نوع جدیدی نیست. تنها کار مهمی که در این بین انجام شده، تولید دوباره یک شکل موجود از حیات باکتریایی است، با این تفاوت که یک ژنوم مصنوعی سنتزشده در آزمایشگاه وارد سیتوپلاسمی متفاوت از گونه اول شده است».

همان‌طور که بداو و دیگران اشاره کردند، دانشمدان هنوز نتوانسته‌اند از مواد غیربیولوژیکی، یک ارگانیسم زنده تولید کنند و رویدادی را که احتمالا 4 میلیارد سال پیش روی زمین افتاده است، بازسازی کنند. به بیان دیگر، دانشمندان نشان نداده‌اند که زندگی چگونه آغاز شده و مواد بی‌جان زنده شده و جان گرفته اند.

توضیح سرچشمه حیات در دنیای امروز نسبت به سال 1953 / 1332 دشوارتر شده است. در آن سال، یک دانشجوی 23 ساله به نام استنلی میلر، حبابی شیشه‌ای را با متان، آمونیاک و هیدروژن (ترکیبات اولیه جو زمین) و آب (نماینده اقیانوس اولیه زمین) پر کرد تا بتواند سرچشمه حیات را توضیح دهد. وی در این حباب، دستگاهی قرار داد تا با تخلیه بار الکتریکی و شبیه‌سازی رعد و برق‌های اولیه، گازها را تحریک کند. در همین حال، آب به وسیله گرمای یک سیم‌پیچ الکتریکی به حالت جوشیدن رسید. بعد از چند روز، این فرآیند منجر به تولید اسیدهای آمینه شد که اجزای اصلی سازنده پروتئین‌ها هستند.

جفری بداو، بیوشیمی‌دان و دانشجوی سابق میلر، نمونه‌های قدیمی میلر را ارزیابی کرد و متوجه شد که آن‌ها بیش‌تر از آن‌چه میلر تشخیص داده بود، حاوی اسیدهای آمینه هستند. نتایج این آزمایش، میلر و دیگر دانشمندان را متقاعد کرد که توانسته‌اند به طور دقیق چگونگی پیدایش حیات را شرح دهند، اما این‌چنین نبود. زمانی که من در اوایل دهه 90 با ملیر مصاحبه کردم، او اقرار کرد که توضیح سرچشمه اولیه حیات بسیار سخت‌تر از آن چیزی است که ما قبلا تصور می‌کردیم.

با این حال او مطمئن بود که روزی دانشمندان موفق به توضیح سرچشمه حیات خواهد شد. میلر سه سال پیش درگذشت و هنوز هم رویای او محقق نشده است.

امروزه تقریبا به اندازه تمام نظریه‌پردازان جهان در مورد سرچشمه حیات نظریه وجود دارد. شاید معروف‌ترین آن‌ها نظریه دنیای آر.ان.ای باشد که ریبونوکلوئیک‌اسید را به عنوان اولین مولکول زیستی فرض می‌کند. در حالی که که دی.ان.ای نمی‌تواند بدون کمک آنزیم‌ها خود را تکثیر کند، آر.ان.ای‌ می‌تواند به عنوان آنزیم خود عمل کرده، خود را به دو قسمت تقسیم کند و دوباره خود را به حال اول پیوند بزند.

سنتز آر.ان.ای و اجزایش در آزمایشگاه بسیار مشکل است، چه برسد به این که بتوان شرایط زیستی گذشته را نیز به شبیه‌سازی اضافه کرد. علاوه بر آن، یک آر.ان.ای سنتز شده فقط با تحریک یک شیمی‌دان می‌تواند یک کپی جدید از خودش بسازد.

استنلی میلر نیز مانند تعدادی دیگر معتقد است مولکول‌های ساده‌تر و احتمالا غیر مشابه با یکدیگر باید راه را برای دی.ان.ای هموار کرده باشند، اما تاکنون هیچ کاندیدایی برای توضیح این نظریه معرفی نشده است.

آرتور کاپلان معتقد است که ونتر و دیگر دانشمندان این اعتقاد را زیر سوال برده‌اند که حیات، چیزی مقدس، خاص، غیر قابل توصیف و فراتر از فهم بشر است. ما هنوز نمی‌دانیم که حیات چگونه به وجود آمده و این‌که آیا به غیر از سیاره ما، در جای دیگری از کهکشان هم وجود دارد یا خیر. یکی از خصوصیات علم مدرن امروز این است که ما قدرت بیش‌تری روی زندگی به دست آورده‌ایم، اما هنوز هم مفهوم حیات به شکل یکی از رمزآلودترین سوالات بشر باقی مانده است.

*مدیر مرکز نوشته‌های علمی در موسسه تکنولوژی استیونس و از دبیران سابق ساینتفیک آمریکن

ساینتفیک امریکن، ترجمه ابوالفضل کریمی

برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل‌ رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید.
کد خبر 66798

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
3 + 3 =