مختاباد نوشته است : " آنهایی که تحولات حوزه کتاب را پی‌گیری و تعقیب می‌کنند،به قطع و یقین از پی‌گیری برخی تغییرات در برخی نهادها و کتابخانه‌های مهم و اثر گذار غافل نیستند. از جمله این نهادها مرکز اسناد و کتابخانه مجلس است که با آمدن چهره‌ای علمی و صاحب صلاحیت همانند استاد رسول جعفریان، صورت و صبغه‌ای دیگر یافته است و به قول یکی از بزرگان فرهنگ،که خود زمانی مدیریت یکی از این نهادهای مهم، «کتابخانه دانشگاه تهران»،را عهده دار بود، انقلابی در کتابخانه و مرکز اسناد مجلس رخ داده است. "
ویژگی های مدیریتی که مختاباد به آنها اشاره کرده به این شرح است :
• آقای جعفریان این ویژگی‌را دارد که هم کارشناس خبره و خبیر حوزه کتاب و نشر و تاریخ بودند،هم مورد اعتماد و وثاقت اهل فرهنگ و هنر و تاریخ و دین که بسیاری از اسناد و مدارک را در اختیار ایشان می‌نهادند(مثل خاطرات مرحوم محمدعلی فروغی که اخیرا با مقدمه استاد ایرج افشار از سوی مرکز اسناد مجلس کتاب شد) و یا دست‌نوشته‌های احسان طبری در نقد یک کتاب مهم درباره تاریخ ایران که باز هم در فصلنامه بهارستان منتشر شد و ...
• جعفریان نگاه بی‌طرفانه و غیر ایدئولوژیکی به پدیده تحقیق و پژوهش دارد و معتقد است در مقام یک مسئول باید اسناد و اطلاعات را در اختیار محققان و پژوهشگران قرار داد تا آنها به راحتی بتوانند به تحقیق و پژوهش بپردازند.
• درک دقیق از فضای مجازی و سایبر و تحولات شگرف این حوزه دیگر ویژگی این چهره فروتن،اما پرکار و کیفی‌کار عرصه تاریخ وفرهنگ است. آقای جعفریان با شناختی که از پدیده اینترنت و دنیای مجازی دارند ، سعی کردند کتابخانه و مرکز اسناد تحت مدیریت خود را هم با استفاده از این امکان و ظرفیت، سامان دهند و بروز برسانند. اکنون بسیاری از کتاب‌ها و نسخه‌های خطی این مرکز روی سایت این مجموعه قرار گرفته است و متن مذاکرات کامل مجلس در 100 سال گذشته که از دوره مدیریت حجت‌الاسلام ابهری(رئیس اسبق) کامل شده بود، هم در دسترس همگان است. هم اکنون اسناد و اطلاعات تاریخ ایران، در نهادهایی چون مرکز اسناد انقلاب اسلامی،موسسه مطالعات تاریخ معاصر ایران،موسسه مطالعات و پژوهش‌های سیاسی و چند نهاد دیگر نگهداری می‌شود،اما سیاست و برنامه‌ای خاص برای بهره‌گیری از این اسناد و اطلاعات وجود ندارد.
• از جمله مهترین مزایای شیوه مدیریتی آقای جعفریان این است که می‌تواندحسی از رقابت را در بین‌نهادهای نظیر سبب شود. نهادهایی که در برخی از آنها مدیرانی نشسته‌اند که شاخص‌ترین ناشران حوزه خود را هم نمی‌شناسند و درکی از تحولات امروزین نشر و کتاب و فرهنگ ندارند و برخی مدیران آن به قول استاد باستانی پاریزی گویی مدیر «مارشیو»اند و نه آرشیو.
متن کامل این مطلب را اینجا بخوانید.
نظر شما