چندی قبل یک مقام مسئول در وزارت بهداشت که خیلی هم دوست داشت نامش فاش شود،اعلام کرد:سن «امید به زندگی» درایران به 73 سال رسیده است.اما بنده که اصلا هم دوست ندارم نامم فاش شود، ازهمین تریبون اعلام میکنم: عزیزمن؛ سن«امید به زندگی»که کنتور نمیاندازد.
مادربزرگ من هم، هر وقت مرا میبیند با گفتن این جمله که «الهی 120 سال زنده باشی» نشان میدهد 47 سال بیشتر از آمار وزارت بهداشت به زندگی من امیدوار است! اما فاصله «امید به زندگی» تا «زندگی» درست برعکس فاصله «زندگی» تا «مرگ» است. یعنی «امید به زندگی» با مجذور فاصله «زندگی» نسبت عکس دارد که به زبان خودمانی می شود: کمی بیشتراز فاصله رگ گردن تا خود گردن! واگر بخواهیم دقیقتر بگوییم از گردن است تا کارخانه سایپا و ایران خودرو! اینکه می گویند مرگ شتر است و دم در هر خانهای مینشیند درست؛ اما مشکل از زمانی شروع میشود که مرگ رخش رستم باشد و بدون نشستن به کارش برسد.
کلا وضعیت زندگی ما در حالت هشداراست و ما مدام مرگ را دریبل میزنیم. باید مراقب باشیم آلودگی تو حلقمان نرود، امواج پارازیت از جاییمان بیرون نزند.ایمانمان قوی باشد تا زلزلهای نیاید و البته برف و باران هم به مقدار کافی بیاید. درمحیط زیست هم باید آسته برویم و آسته بیاییم که گربه شاخ مان نزند. اما به هر حال درمعدن شاخش را می زند. نیش ماری که برای همه نشانه سلامت است، در دوا و درمان ما عین مصیبت است. اگر ریا نباشد حتی درحریم امن الهی هم با مشکل عدم امنیت مواجهیم وعرش کبریایی را به لرزه در میآوریم. در خیابانها هم با اسید پاشهای گمنام و اغتشاش گران بی نام و تهدیدهای ترامپ و نوچه هایش سروکله می زنیم! حالا خدا رو شکر هیچ چیز نداشته باشیم لااقل امنیت داریم وگرنه حساب مان با کرام الکاتبین بود.
راستی؛ برای آوار نشدن خودبخودی ساختمانها بر روی سرمان هم ... صلوات. اصلا همه اینها فدای سرمان. خب؛ مرگ در خودروهای داخلی را میگذاریم به حساب اینکه «نیش عقرب نه از راه کین است اقتضای طبیعت شان این است!» اما کله پا شدن اتوبوس های ولووی سوئدی را کجای دل مان بگذاریم؟ سه چهارم مساحت کره زمین را آب گرفته اما باز این کافی نیست که ما نتوانیم دو کشتی را به هم بکوبانیم. قطار و هواپیما هم بعنوان امنترین وسائل نقلیه سفری هم، همچنین! بعبارتی ما تبحر خاصی در خز کردن سفرهای بیخطرداریم. البته ما فقط تحریم را دور نمیزنیم زندگی کردن را هم با این نوع مدیریت ها دور میزنیم.
البته باز ناشکری نمیکنیم همینها هم از سرمان زیاد است.
آسمانی شدن سرنشینان هواپیمایی آسمان را به همه ملت معمولا داغدار ایران و خانواده های محترم شان تسلیت می گوییم.
نظر شما