از شواهد و قرائن پیداست که ماه‌های آینده و سال 98 برای ایران و ایرانیان به جهت اقتصادی سخت‌تر از حال حاضر خواهد بود. دلیل آن هم چیزی نیست جز تشدید فشارهای خصمانه ایالات متحده آمریکاعلیه ایران؛ آمریکای ترامپ می خواهد تکلیف ایران را مشخص کند. از همان نطقی که ترامپ در سازمان ملل داشت تا لحظه‌ای که فرمان خروج امریکا از برجام را امضا کرد قابل پیش‌بینی بود که اتاق فکر کاخ سفید به هر دری خواهد زد تا نظام سیاسی ایران را برای آنکه دست‌هایش را به نشانه تسلیم بالا ببرد، تحت فشار قرار دهد.
آمریکایی‌ها بر اساس همین هدف، ساز دیپلماسی خود را بر پایه تهدید جهان برای قطع همکاری با ایران کوک کرده‌اند. از طرف دیگر تلاش دارند تا به هر نحو ممکن کاری کنند تا صادرات نفت ایران را به صفر برسانند تا به زعم خودشان فشار اقتصادی، کمر دولت و نظام را بشکنند. از سوی دیگر کاری کنند تا طاقت مردم طاق شود و اتفاقی بیفتد که آنان انتظارش را در انتهای این سیاست خصمانه می‌کشند.
آمریکایی‌ها همزمان با تشدید فشارهای اقتصادی و تجاری علیه ایران اقدامات دیگری را با رصد دقیق جزییات جاری ایران در دست اجرا دارند. شواهد حاکی از آن است که آمریکایی‌ها با در اختیار داشتن برآورد مناسب از داخل ایران تلاش دارند تا با ایجاد جنگ روانی بر شکاف موجود میان مردم و سیستم بیفزایند و همزمان حاکمیت سیاسی ایران را در عبور از بحران‌ها ضعیف و ناکارآمد جلوه دهند تا امید مردم نسبت به بهبود شرایط را به ناامیدی تبدیل کنند.
پمپاژ پر شدت خبرها و گزارش‌های جهت‌دار همزمان با افزایش سیاست‌های خصمانه علیه ایران نشان‌دهنده این است که آنها در اقدامی دیگر و بازهم با خرابکاری روانی تلاش دارند که ناامیدی مردم را به باور مسئولان و خواص کشور تبدیل کنند تا در نهایت آنان از تلاش برای عبور از بحران‌ها دست بردارند و بگویند که نمی‌شود در برابر فشارها ایستادگی کرد و بر این اساس چالش اصلی نظام کلید بخورد.
از همین رو مسئولان و مدیران کشور برای آنکه کاری کنند تا مهمات آمریکایی‌ها نم بکشد و در ستیزش با آنان برنده باشند باید:
1- سازش با مردم را در دستور کار قرار دهند و از آزادی‌های مشروعِ مدنی، سیاسی، اجتماعی و اقتصادی مردم حمایت کنند چرا که برای مقابله با قلدرمآبی رقبای بین‌المللی به ویژه امریکا به پشتوانه ملی احتیاج است و این پشتوانه با نارضایتی مردم حاصل نمی شود.
2- هرچه سریع‌تر در قبال فشارهای امریکا به تصمیم واحد برسد و هزینه- فایده‌های این تصمیم- هرچه که باشد- برای تمامی سطوح همگانی اعم از نخبگان، توده‌های اجتماعی و مردم کوچه و بازار اطلاع‌رسانی شود تا مردم برای زندگی خود منطبق با چشم‌اندازی واقع‌بینانه، برنامه‌ریزی کنند. به قول معروف تعارف و رودربایستی را کنار بگذارند و تمام مسائل، مشکلات، چالش‌ها، نیازمندی‌های خود و تصمیمات اتخاذ شده را صریح و بدون لکنت زبان با مردم، به آنها بگویند تا مردم تصویری دقیق‌تر و شفاف‌تر از آینده و شرایط زندگی‌شان داشته باشند. یقیناً وقتی ملت بداند که همه ارکان نظام به ویژه در چه ساحات سختی قرار گرفته، نه تنها سقف مطالبات خود از سیستم را کاهش می دهد که همچون دوران دفاع مقدس دار و ندار خود را برای کمک به میدان خواهد آورد.
3- اصلاح ساختار مدیریتی کشور در دستور کار قرار بگیرد تا ملک و ملت بیش از این بابت وجود عناصر منفعل، مایوس، بی‌انگیزه و فاسد، متضرر نشود. با تسویه نیروهای مضر از ساختار اجرایی و مدیریتی و بهره‌گیری از نیروهای ملی کارآمد بی‌تردید انگیزه و امید مسئولان دلسوز و مردم به تحولات آتی افزایش خواهد یافت و دستاوردهای بهتری خلق خواهد شد.
4- اجرای اصلاحات اقتصادی با تغییر ارنج اقتصادی کابینه و تدوین استراتژی منطبق با شرایط خاص برای کاهش ضریب نارضایتی‌ها هر چه سریع‌تر آغاز شود تا در این جنگ سیاسی- اقتصادی بین‌المللی بازنده نباشیم.
5- عناصری که با طراحی و پیگیری سوژه‌های جعلی و بدلی و با پوشش‌های مختلف، شکاف بین مسئولین و مردم را بیشتر می‌کنند به سرعت شناسایی و به عنوان عناصر ضد امنیت ملی مورد تعقیب و بازخواست قرار بگیرند.
6- خط قرمزهای تصنعی پرهزینه از دور و بر رسانه‌های شناسنامه‌دار برداشته شود تا رسانه‌ها هم بتوانند در سالم‌سازی ساختار مدیریتی کشور و مقابله با مفاسد سیاسی- اقتصادی به کمک سیستم بیایند و هم آنکه اعتماد عمومی به مسئولان را افزایش دهند.
2929
نظر شما