محسن و ابراهیم، دو ایرانی محکوم به اعدام در کشور مالزی و قربانی اقدام فریبانه و صحنه سازی مذبوحانه فردی موسوم به رسول بوده که با جاسازی ساک دستی خویش در اتاق هتل محل اقامت آنها در مالزی، موجبات دستگیری و محکومیت بعدی آنها را به اعدام فراهم کرده است.! رسول متواری بوده و پلیس مالزی موفق به دستگیری وی نشده است و محسن و ابراهیم، تا چند صباحی دیگر، تاوان عمل مجرمانه وی را با از دست دادن جان خویش خواهند داد!
دادگاه تجدید نظر مالزی نیز متاسفانه، حکم قبلی آنها را مبنی بر اعدام آنان، به لحاظ عدم شناسایی و دستگیری رسول متواری و عدم امکان اثبات بی گناهی آنها که رنجور از درد غربت و مغبون از غم فرقت از خانواده و کشور و محروم از مترجم و بیگانه نسبت به زبان مالیایی یا انگلیسی در روند رسیدگی و دادرسی در مالزی نیز هستند، تائید کرده است و نفسهای آنها و خانواده های این مسافران بی گناه به مالزی نیز به شماره افتاده است...!!
کم نیستند از این دست ایرانیانی که بی گناه سر از زندان ها و محاکم قضایی مالزی درآورده و قربانی اقدامات شوم برخی از سودجویان و سوداگران مواد مخدر در آن کشور شده اند و به جهت عدم امضای توافقنامه استرداد مجرمین و محکومین بین دولتهای ایران و مالزی و ممتنع بودن انتقال آنها به کشور، از وضعیت مناسب دادرسی و اقامت در زندان های آن کشور برخوردار نبوده و در عمل، نیز برخلاف گزارشات منتشره مقامات وزارت امور خارجه و دولت،از حمایت های سیاسی، حقوقی و دیپلماتیک بین المللی دولت ایران بی بهره یا کم بهره اند و چشم براه آتیه ای سیاه و مبهم خویش می باشند و دولت و مسئولان وزارت خارجه نیز بی توجه یا کم توجه به هشدارهای حقوقدانان و کارشناسان حقوقی و بین المللی در این ارتباط به نظر می رسند(نامه یک حقوقدان به رئیس جمهور درباره زندانیان ایرانی و محکوم به اعدام در مالزی : http://www.khabaronline.ir/detail/331798/weblog/zamanidarmazari
، مالزی و زندانیان ایرانی محکوم به اعدام : http://dad-law.blogfa.com/post/4746 ).
بدین ترتیب، واژگان " تبعه/ اتباع و حمایت سیاسی و دیپلماتیک" در ادبیات سیاسی و روابط بین المللی ایران و از دید حقوق بین الملل در کشور، به نظر؛دچار دگرگونی اساسی و اختلاف فزاینده با مفاهیم و استانداردهای حقوقی و بین المللی این مفاهیم شده است که در عین حال، تاسف بار بوده و مستوجب مسئولیت حقوقی و بین المللی دولت از منظر حقوق بین الملل نیز خواهد بود...!!!
در این میان،مادر محسن، به شدت افسرده و بیمار بوده و تحت شیمی درمانی قرار دارد و وضعیت خانواده آنها نیز به جهت شرایط بد و مبهم محسن در مالزی بسیار غمبار است.! دختر خردسال محسن و تنها فرزندش، چشم براه بازگشت پدر سفر کرده خویش به مالزی به قصد تجارت بوده که گویا، اجل؛ امان وی را خواهد ربود و امید وی را برای دیدار پدر، برای همیشه از او خواهد زدود!.
وکلای مالزیایی محسن و ابراهیم نیز هربار در مقام مطالبه پولهای کلان از خانواده آنها، بنا به اظهار آنان برآمده و دست آنها، کوتاه و خرما بر نخیل...! و مجدداً، برای طرح درخواست عفو محسن و ابراهیم از پادشاه مالزی، پس از صدور رای دادگاه تجدید نظر آن کشور؛ طلب وجوه زیادی کرده است و خانواده آنها، ناتوان از تامین و پرداخت درخواست های مالی مکرر وکلای آنها!
بیائید؛هر یک به سهم خویش، در مقام کمک به ایرانیان قربانی توطئه مزبور برآمده و با حمایت های مادی، معنوی، حقوقی و بین المللی خویش در مجامع ایرانی، مالزی و بین المللی در مقام نجات این دو ایرانی بی گناه و در بند افتاده در دیار غربت در مالزی به مانند سایر زندانیان دیگر ایرانی در مالزی، در وضعیت مشابه برآمده و چشمان منتظر خانواده آنها را پس از سالها دوری و غم، در آستانۀ سال جدید و نوروز 94 به دیدار آنها روشن نمائیم و آرامش و آسایش را به کلبۀ احزان آنها برگردانیم.
بیائید با هم اندیشی مناسب و همدلی موثر مردم، شهروندان، حقوقدانان و فعالان حوزه حقوق شهروندی و حقوق بشر در جهت حمایت های موثر از آنها برآمده تا بلکه، دولت ایران و وزارت امور خارجه نیز با درک درست و قابل انتظار مفاهیم " تبعه، اتباع ایرانی و حمایت دیپلماتیک و سیاسی " ، از اتباع متبوعۀ خویش برابر الزامات حقوقی و بین المللی و تعهدات بین المللی خود، ضمن تسریع و تعجیل در امضای توافقنامه استرداد مجرمین و محکومان با دولت مالزی و اعمال واقعی و همه جانبه حمایت های حقوقی، سیاسی و دیپلماتیک نسبت به اتباع ایرانی در بند آن کشور، کمک ها و حمایت های گسترده و عینی از آنها را در راستای تعهدات بین المللی و وظایف حقوقی و قانونی خود فراهم آورده و دولت مالزی نیز، اتباع ایرانی را فاقد هرگونه حمایت دیپلماتیک یا محروم و بی بهره یا کم بهره از آن نپندارد و با رعایت همه جانبه حقوق دفاعی متهمان ایرانی در زندان افتادۀ ایرانی در آن کشور، نسبت به تعیین تکلیف قانونمند آنها یا استرداد آنان به ایران در چهارچوب موافقتنامه قابل امضای مزبور اقدام نموده و آرامش و آسایش روح و روان را به خانواده های اندوهگین آنها برگردانده و در عین حال،سبب اعتبار روزافزون بین المللی دولت ایران در اعمال حمایت های سیاسی و دیپلماتیک نسبت به اتباع متبوعه خویش، همراه با تقویت روزافزون نظام بازرسی و امنیت مبادی خروجی فرودگاههای بین المللی کشور و تجدید نظر در وضعیت موجود را فراهم آورد.
مزید امتنان خواهد بود پیشنهادات و شیوه های همکاری ملی، منطقه ای و بین المللی خویش را برای نجات این دو ایرانی در بند زندانهای مالزی از اعدام و نیز مساعدت نسبت به سایر زندانیان مشابه و خانواده های آنها اعلام و بیان فرمائید. من ترا چشم در راهم....
محمدرضا زمانی درمزاری(فرهنگ)،حقوقدان و وکیل پایه یک دادگستری
وکیل مادر محسن( زندانی ایرانی مقیم مالزی)
Email : zamani.i.l.institute@gmail.com
نظر شما