امین نشان: اگر سه سال پیش قرار بود غایبان حوزه فرهنگ و هنر رصد شوند و گزارشی در مورد آن‌ها نوشته شود، متن گزارش آنقدر بلند بالا می‌شد که احتمالا در یک صفحه روزنامه جا نمی گرفت. حالا اما اگرچه از تعداد افراد غایب در حوزه فرهنگ و هنر کاسته شده است، اما همچنان نام‌های بسیاری در این فهرست به چشم می‌خورند. نام هایی که علت غیبت‌آن‌ها در حوزه فرهنگ و هنر با هم متفاوت است. برخی مهاجرت کرده‌اند و برخی در دوره ای ممنوع الفعالیت بوده‌اند. تعدادی هم کماکان ترجیح می‌دهند که در این حوزه کار نکنند.
ب هم مروری داریم بر نام‌هایی که این روزها غایب هستند.
شهریار مندنی‌پور؛ غایب دنیای داستان
اگر به صفحه ویکی پدیای شهریار مندنی‌پور نگاهی کنیم به نکته‌ای برمی‌خوریم که شاید دلیلی بر حضور طولانی مدت او در آمریکا باشد؛ کتاب یازدهم این نویسنده که رمانی به نام «سانسور یک داستان عاشقانه ایرانی» است. رمان از سوی انتشارات کناپف در امریکا منتشر شده و روایت‌گر دو داستان هم زمان است که داستان اول این رمان مربوط به ارتباط دو جوان به نام‌های دارا و سارا است و داستان دوم مشکلات مندنی‌پور با مسئول سانسور کتابش را تعریف می‌کند.
مندنى پور که سردبیر با ماهنامه توقيف شده «عصر پنجشنبه‌ها» هم بود، مدت‌هاست که در ایران کتابی منتشر نکرده است، آخرین خاطره از انتشار آثار این نویسنده به سال 1384 بازمی‌گردد.
دوستداران ادبیات داستانی و آثار مندنی‌پور منتظرند تا نویسنده آثار محبوبی چون «دل دلدادگی» و «شرق بنفشه» با اثر جدیدی به دنیای ادبیات ایران بازگردد. اتفاقی که هنوز در دو سال اخیر رنگی از واقعیت به خود نگرفته است.
والی، مهندس‌پور و خلج؛ غایبان دنیای تئاتر
دنیای تئاتر نیز در این سال‌ها انتظار بازگشت هنرمندان بسیاری را کشیده است؛ از جمله جعفر والی، فرهاد مهندس‌پور و اسماعیل خلج.
والی در سال‌های اخیر با بازی در دو نمایش «اتاق شماره شش» نوشته خسرو حکیم رابط بر اساس اثری از چخوف و «ویتسک؛ یک داستان ناتمام» نوشته بوشنر هر دو به کارگردانی ناصر حسینی‌مهر روی صحنه رفت و قصد داشت با اجرای «آی باکلاه، آی بی‌کلاه» غلامحسین ساعدی به دنیای کارگردانی تئاتر بازگردد که این اتفاق به دلیل بیماری او محقق نشد.
فرهاد مهندس‌پور هر چند در اين سال ها در حوزه كارگردانى تئاتر كم كار بوده اما در حوزه تدريس كارگردانى تئاتر بسيار پر كار بوده است.
مهندس‌پور كار خود را در تئاتر با بازخوانى متون داستانی و نمايشى شروع كرد، از آثار او مي‌توان به «مکبت»، «دير راهبان»و «رستاخيز». اشاره كرد كه بيشتر متن اين آثار اقتباسى هستند.
اسماعیل خلج بیش از این که در سال‌های اخیر در دنیای تئاتر دیده شود، در کارهای تصویر فعال بوده است. او در نوروز 94 سریال «سر به راه» ساخته سعید سلطانی را روی آنتن داشت.
آخرين فعاليت اسماعيل خلج در تئاتر مربوط مي‌شود به اجراى دو نمايشنامه در قالب يك تئاتر به نام« گلدونه خانم/حالت چطوره مش رحيم؟»
تقوایی و بیضایی؛ غایبان سينما
ناصر تقوايى جزو معدود كارگردانان موفق ایرانی است که در سه عرصه ساخت آثار سينمايى، مستند و همچنین سريال با موفقیت عمل کرده است.
اين كارگردان تيزبين و البته حساس در كارنامه كارى خود قبل و بعد از انقلاب پروژه‌هاى سينمايى و تلويزيونى ناتمامی دارد كه از جمله آن‌ها مي‌توان به «داستانسرايان»، «شوهر آهو خانم» كه مربوط به پيش از انقلاب می‌شود و «كوچك جنگلى»، «زنگى و رومى» و «چاى تلخ» اشاره كرد.
ناتمام ماندن فيلم‌هاى «زنگى و رومى» و «چاي تلخ» باعث شده كه همچنان از «كاغذ بى خط» به عنوان آخرين ساخته سينمايى تقوايى نام برده شود.
در دوره جدید مدیریت سینمایی شنیده می‌شد که امکان فعالیت برای تقوایی در سینما به وجود خواهد آمد که هنوز این اتفاق رخ نداده است.
بعد از روى كار آمدن دولت جديد بسيارى از دوست داران بيضايى گمان مي‌كردند كه بيضايى به ايران بر خواهد گشت و مشغول فيلمسازى خواهد شد كه اين اتفاق در سال ١٣٩٣ هم رخ نداد.
آخرين فعاليت سينمايى بيضايى «وقتى همه خوابيم» نام دارد كه در سال ١٣٨٧ ساخته شد. بيضايى كه هم اكنون در دانشگاه استنفورد مشغول تدريس است در اين مدت دو تئاتر را در اين دانشگاه به نام‌هاى «جانا و بلادور» و «ارداويراف» روى صحنه برده است.
او همچنين در سال ١٣٩١ پژوهشى به نام «هزار افسان كجاست؟» در قالب كتاب منتشر كرده است.
كوروش يغمايى؛ غایب دنیای موسيقى
كوروش يغمايى جزو اولين خوانندگانى بود كه آلبوم هايش بعد از انقلاب مجوز انتشار پيدا كردند. از ويژگى كار هاى بغمايى مي توان به باز خوانى كارهاى فولكلور ايرانى با سبك راك و استفاده از شعرهاى كلاسيك با آهنگسازى متفاوت اشاره كرد
او به تازگى تك آهنگى به مناسبت عيد نوروز منتشر كرده است.
رضا عطاران؛ غایب دنیای تلويزيون
٢١سال از حضور رضا عطاران در مجموعه ساعت خوش مهران مديرى به عنوان بازيگر مي‌گذرد. تا چند سال قبل عطاران يكى از كمدين‌هاى پركار در صدا و سيما بود، اما چند سالی‌ست که این چهره پرکار تبدیل به غایب تلویزیون شده است.
عطاران در سى و دومين جشنواره فيلم فجر سيمرغ بلورين بهترين بازيگر اول مرد را براى حضور در فيلم طبقه حساس كمال تبريزى بدست آورد.
آخرين فعاليت رضا عطاران در صدا وسيما به سال ١٣٨٧ و ساخت سريال «بزنگاه» بر مي‌گردد. در زمان پخش اين سريال حواشى زيادی به وجود آمد كه از مهمترين اين حواشى نامه‌های نمايندگان مجلس به رئيس صدا و سيماى وقت در اعتراض به این سریال بود.
البته به گفته عطاران در يكى از مصاحبه هايش احتمال سريال‌سازی او در سال ١٣٩٤ يا ١٣٩٥ وجود دارد.
5858
نظر شما