بابک پورعالی:دیگر خبری از سه چراغ
قرمز نیست. حالا همه چراغ ها برای حاج علی دوست داشتنی وزنه برداری سفید هستند. فقط
41 سال داشت. زود بود برای رفتن. همین 14 سال پیش بود که قهرمان جهان شد و جفت پا روی
سکوی قهرمانی پرید. او اولین و تنها وزنه بردار 77 کیلویی ایران بود که بر طلای جهان
بوسه زد. زود بود برای رفتن. رکورد دوضربش
هنوز رکورد ایران است. همان وزنه ای که سال 2003 در رقابتهای قهرمانی آسیا بالای سر
برد. وزنه 208 کیلوگرم. آن سال رکورد جهان 210 کیلوگرم بود و فلاحتی نژاد تا یک قدمی
آن پیش رفت.
یک سال قبل از قهرمانی در جهان، برنز بازیهای آسیایی بوسان را گرفت و قبل
از آنکه به مسابقات جهانی 2003 برود، در رقابتهای قهرمانی آسیا روی سکوی نایب قهرمانی
ایستاد. بهترین رکوردهایش را هم در همان چین زد؛ 155 کیلوگرم در یکضرب و 208 کیلوگرم
در دوضرب. وزنه 208 رکورد دوضرب آسیا بود؛ رکوردی که هنوز هم رکورد دوضرب ایران است.
وقعا زود بود برای رفتن. بعد از 50 سال راه جعفر سلماسی را رفت. سلماسی حدفاصل سالهای
1952 تا 1960 سرمربی تیم ملی وزنه برداری عراق بود و در سال 1957 نیز همراه با این
تیم برای حضور در اولین دوره مسابقات قهرمانی آسیا به تهران آمد.
نیم قرن بعد محمد
علی فلاحتی نژاد هدایت تیم ملی وزنه برداری عراق را برعهده گرفت و طی سالهای 2010 و
2011 میلادی سکان هدایت این تیم را در رقابتهای المپیک اعراب، رقابتهای قهرمانی بزرگسالان
آسیا، رقابتهای نوجوانان جهان و همینطور رقابتهای کسب سهمیه المپیک 2012 لندن برعهده
داشت. این سالهای آخر البته سالهایی نبود که فلاحتی نژاد از آنها لذت ببرد. برای یک
قهرمان سخت بود تا در هجره ای کوچک در دل بازار بنشید و دور از وزنه برداری باشد. با
این حال واقعا زود بود برای رفتن. تسلیت به جامعه ورزش و خانواده وزنه برداری که یکی
از با معرفت ترین اعضایش را از دست داد. روح حاج علی فلاحتی نژاد قرین رحمت الهی.
251 41
نظر شما