پاسداشت نثر بیهقی، پاسداشت اندیشه و خردورزی

به نام پروردگار قلم و اندیشه

در میان ستارگان پر فروغ ادب فارسی و در میان اندیشمندان بزرگ ایرانی ، بی گمان ابوالفضل بیهقی ، نویسنده ی گرانسنگ تاریخ بیهقی ، جایگاهی درخور دارد . روش تاریخ نویسی بیهقی ،بر پایه ی شیوه دقیق علمی ،راستگویی و ثقه بودن گویندگان به مثابه ی معیار درست گردآوری اخبار، بیان بی محابای رفتار شایسته و ناشایسته ی کارگزاران غزنوی بر پایه ی سنجش کردار نیک و بد ، استوار است .

بارزترین جنبه ی تاریخ بیهقی در عرصه ی تاریخ نگاری ،حقیقت پژوهی ابوالفضل بیهقی و ایمان او به راستی و حقیقت جویی است و از سوی دیگر، در عرصه ی ادبیات ، این کتاب به مثابه ی نمونه ی اعلای نثر فارسی در نهایت هنر و حکمت نگاشته شده که هم به خواننده لذّت ارزانی می کند و هم موضوعی تاریخی را در نهایت زیبایی و دلنشین بیان می کند .

نثر بیهقی به طبیعت کلام فارسی بسیار نزدیک است و الگویی است در نثر نویسی که شمار بسیاری از نویسندگان پس از او ، در مسیر هموار او گام برداشته اند . ابوالفضل بیهقی ، نویسنده ای است که بدون آن که حکیمانه سخن براند ، به ما حکمت می آموزد، بدون آن که در پی زیبایی آفرینی باشد، خواننده را با دنیایی زیبا در پیوند قرار می دهد و بدون آن که بخواهد حقیقتی را به خواننده القا می کند بیش از هر نویسنده ای حقیقت گو ، حقیقت جو و حقیقت باور است.از این روست که اگر بگوییم ابوالفضل بیهقی پدر نثر فارسی است سخن به گزافه نگفته ایم و اگر بر این باور باشیم، روز ابو الفضل بیهقی ، روز نثر کلاسیک فارسی است به درستی سخن رانده ایم شایسته است مقام و جایگاه ابوالفضل بیهقی را پاس بداریم ،چرا که پاسداشت نثر او، پاسداشت اندیشه و خردورزی است.

این جانب ، به عنوان خادم فرهنگ و اندیشه ، بر خود لازم می دانم مراتب سپاس و قدردانی خود را از برگزاری هفت دوره همایش ملی بزرگداشت ابوالفضل بیهقی در روز اول آبان ماه به مراکز عالی ، دانشگاهی و اجرایی شهر سبزوار ارزانی داشته و به همه ی دست اندر کاران برگزاری این همایش ارزشمند درود می فرستیم و امید داریم همواره در مسیرارتقای فرهنگ و اندیشه ی ایرانی - اسلامی خود ، گام برداریم و طنین زیبای فرهنگ سرزمینمان با زیبایی های بر آمده از نثر فارسی ، به گوش همگان برسد . بادرود بسیار.