به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین، نمایشگاه «ضربه دوازدهم» مجموعه 11 عکس از بابک حقی است که پنجمین نمایشگاه انفرادی خود را در گالری مژده به تماشا گذاشته است.
موسیقی بیکلام اثر بابک کیوانی که برای این نمایشگاه ساخته با فضای مدرن و خاص عکس ها در هم آمیخته شده است.
حقی در این باره گفت: تکنیک آثار عکاسی با نور طبیعی و روز است؛ تمامی عکسها را از پشت شیشه و با واسطه از چیدمان گرفتم و اصلاحی در عکسها انجام ندادم.
او درباره ایده اصلی این عکسها توضیح داد: ایده اصلی عکسهایم بر اساس نظریه یونگ درباره عنصر مادینه (آنیما) درون انسان شکل گرفت. همانطور که میدانید این عنصر منشأ یک سری خصوصیات درونی انسان مانند میل به طبیعت، عشق ورزیدن، زیبایی ... است. این عنصر درونی در هنرهای تجسمی در قالب سمبلهایی مانند رنگ، حرکت... نشان داده میشود که من در این سمبلها از گل، رنگ، فیگور و فرم استفاده کردم که نمادی از آنیما باشد.
این هنرمند توجه به مادینه درونی انسانها بدون توجه به جنسیت را از درونیات این عکسها برشمرد و گفت: رؤیاهایی که در خواب با آنها مواجه میشویم تنها از طریق سایه پدید نمیآیند و یک شخصیت درونی دیگر هم اغلب خود را در این خوابها نمایان میسازد. این احساسات که یونگ با نام عنصر مادینه (Anima) در کتابهای خود از آن یاد میکند، تجسمی از گرایشهای روانی زنانه در روح مرد است. این گرایشها همانند احساسات، نیایش، خلقوخوهای مبهم، حساسیتهای غیرمنطقی، احساسات نسبت به طبیعت و سرانجام روابط به شکل ناخودآگاه بروز میکند لذا تمامی جنبههای عنصر مادینه میتوانند بهگونهای فرافکن شوند.
او توضیح داد: این روند به گونهای است که انسان انواع خوابها را میبیند به همین خاطر باید بپذیریم این بخش قدرتی درونی است. این قدرت هنگامی نقش مثبت میگیرد که مرد بهگونهای جدی به احساسات، خواهشها و نمایههایی که از آن تراوش میکند مانند: نوشتههای ادبی، هنرهای تجسمی، موسیقی و رقص توجه کند و به آنها شکل دهد.
عکسهای این مجموعه آثار کمی متمایل به امپرسیونیسم است. او درباره تمایل به این سبک گفت: به دلیل آبستره بودن و از بین رفتن مرزها و همچنین وجود انتزاع در آثار میتوان گفت که عکسها کمی به سمت امپرسیونیسم متمایل شده است.
در دو عکس از این نمایشگاه اثر چند انگشت به چشم میخورد که حقی درباره آنها توضیح داد: اثر دستها روی عکس به طور عمد روی بافت شیشه گذاشته شده است. این آثار بین فضا و توسط دو شیشه ایجاد شده است؛ شیشه اول مرز بین من و انسان و شیشه دوم مرز بین خلوت انسان و محیط بیرون است، در واقع در آثار انسان، معلق مانده و جنسیتی ندارد و محیط او را در بر میگیرد.
این هنرمند ادامه داد: سالها عکاسی تئاتر کردم و این گرایش عکاسی به شدت بر روح و هنرم تأثیرگذار بوده است و موجب شده تا بهتر بتوانم فیگور، حرکت و فرم را بشناسم و درک کنم و تخیل روایتپردازیام را تقویت کرده است.
این هنرمند درباره «ضربه دوازدهم» نام این نمایشگاه گفت: بعد از دوازدهمین ضربه ساعت؛ نیمهشب آغاز میشود و انسان به تدریج آماده وارد شدن به دنیای خواب و رؤیا میشود و از روزمرگی فاصله میگیرد و درست این موقع است که ناخودآگاه انسان فعال میشود.
حقی افزود: علاقهام به درونیات انسان و همان آنیما در این آثار نمود یافته و درواقع برداشتم از آنیما سرگشتگی و معلق بودن در فضای رؤیایی و خوابآلودگی را به تصویر میکشد.
نمایشگاه «ضربه دوازدهم» تا دهم آذرماه در گالری مژده ادامه دارد.
58243
نظر شما