نكته مهم در اين ميان آن است كه رخدادهاي غيرمترقبه مذكور صرفاً مربوط به حوادث جهان سوم يا خاورميانه نيست بلكه جهان غرب نيز مستقيماً با بحران ناامني و بي اعتمادي دست به گريبان شده است. وقوع حوادث تروريستي در فرانسه، آلمان و روسيه و ترك برداشتن سقف اتحاديه اروپا با خروج بريتانيا نشان دهنده بحران مهمي در جهان محسوب مي شود كه به سرعت از نقطه اي به نقطۀ ديگر در حال تسري است و در واقع جهان همچون زائويي ترسان در انتظار زايش بحران هاي نوظهور است.
تحولات سياست جهانی
جهان امروز در غرقابي از خبرهاي داغ و بديع به سوي آينده اي موهوم در
حركت است. مديريت مهمترين قدرت جهان طي
انتخاباتي نسبتاً جنجالي به يك تاجر بزرگ از حزب جمهوري خواه رسيده كه مواضعش را
مي توان به نوعي سنت شكني در تاريخ روابط امريكا تعبير كرد.
مانورهاي متعدد ترامپ براي نزديك نشان دادن خود به روسيه، حمايت از جدايي بريتانيا از اتحاديه اروپا ، انتقاد از ولخرجي هاي امريكا براي حمايت از اعراب حاشيه خليج فارس، درگيري لفظي با شاهزادگان سعودي در بحبوحه رقابت هاي انتخاباتي، موضع گيري متفاوت در قبال بحران سوريه و لفاظي عليه چين از جمله سنت شكني هاي اين رئيس جديد است.
از سوي ديگر اروپا با بزرگترين بحران ناامني از زمان جنگ جهاني تا كنون دست به گريبان است به طوري كه شب هاي اول ژانويه و سال نو مسيحي با احساس هراس از عمليات تروريستي در اماكن عمومي گره خورده است و انتظار براي ناامني و خون و آتش در خيابان ها به چشم مي آيد.
اوضاع خاورميانه
در خاورميانه
اتفاقات مهمي رخ داده ؛ حلب كه مهمترين شهر تحت تصرف گروههاي ضد بشار اسد بود با
كمك روسيه و ايران به تصرف ارتش سوريه درآمده ، سفير روسيه در تركيه توسط يك نظامي
ترك به قتل رسيده ، عربستان سعودي كه مستقيماً درگير جنگ يمن است با كاهش درآمد
مواجه شده، حضور مستشاران نظامي ايران در عراق و سوريه افزايش يافته و در نهايت
شرايطي مشابه دوران جنگ اول جهاني پديد آمده است.
شرايط مزبور منجر به تحميل هزينه هايي فراوان به كشورهاي درگير در اين
بحرانها شده و طبعاً بر نحوه تنظيم بودجه هاي سالانه آنها نيز تاثير عميق گذاشته
است. بنابراين انتظار براي سياستهاي اقتصادي رياضتي حسي از ناامني معيشتي را در
خاورميانه پديد آورده است.
تحولات ايران
ايران پس از انتخاب دكتر حسن روحاني به رياست
جمهوري در التهابي كشدار منتظر نتيجه مذاكره ديپلماتهايش با كشورهاي 1+5 ماند و
سرانجام پس از توافق موسوم به برجام همچنان در انتظار اثرگذاري اين توافق بقي
مانده لذا بيراه نيست اگر دوره دولت يازدهم را عصر انتظار بناميم.
در اين دوره قيمت نفت كاهش قابل توجهي يافته ، قيمت مسكن رشد محدودي داشته ، توليد خودرو به عنوان مهمترين صنعت داخلي پس از مدتي ركود افزايش قابل توجهي داشته، سكه و دلار هم به نسبت دولت پيشين با رشدي اندك مواجه بوده است. مبادلات بانكي با دنيا عليرغم تصويب برجام افزايش قابل ملاحظه اي نداشته اما با اين وجود سياست انتظار همچنان ادامه دارد. حتي به نظر مي رسد تمديد قانون داماتو توسط امريكا بر ضد ايران چندان سياست صبر وانتظار را به شكست نكشانده باشد.
انتخابات سال آينده رياست جمهوري نيز در واقع راي مثبت و يا منفي به اين سياست تلقي خواهد شد.
در كنار موارد مذكور انتشار اخبار مربوط به فساد اقتصادي كه بيانگر فاصله درآمدي ميان اقشارخاص با عموم جامعه ايراني است مي تواند تاثير مهمي در تحولات سياسي ايران داشته باشد.
نظر شما