بیش از هفت روز است که ایران اسلامی در فقدان عالمی مجاهد، سیاستمداری انقلابی و یار دیرین امام و رهبری به سوگ نشسته است. مردی که تاریخ معاصر ایران هرگز تلاشهای خستگیناپذیر وی را فراموش نخواهد کرد. انگار هیچکس برای شنیدن خبر رحلت آیتالله هاشمی رفسنجانی آمادگی نداشت. آنقدر که در همه عرصههای مهم اجتماعی، سیاسی، اقتصادی، فرهنگی و بحرانی کشور حضورش و تاثیرگذاری اندیشه و تفکر و کلامش هویدا بود که در درون، خیال خیلیها را راحت کرده بود که تا ایشان هست نباید نگران بود. پایمردی و پایداری در تمام عرصههای مبارزات تاریخی و اساسی انقلاب از مهمترین ویژگیهای شخصیتی ایشان بود.
از زندانهای دوران ستمشاهی و رنجها و شکنجههای آیتالله کمتر سخن گفته شده، شاید خیلیها فراموش کردهاند یا شاید او آنقدر بزرگ بود که نگذاشت کسی چنین تصوری کند که انقلاب به او مدیون است، همین هم شد. وقتی که خبرنگاری جوان از او سوال میکند: «آیا شما به انقلاب مدیون هستید یا انقلاب به شما»، آیتالله هاشمی با همان تسبیح گرداندن همیشگیاش تبسمی میکند و پاسخ میدهد «من به انقلاب مدیونم. من هر آبرویی که دارم از انقلاب است.» از روز شنیدن خبر رفتن ایشان، خاطرات زیادی را مرور میکنم. از آن زمان که طلبهای در قم بودم و شجاعتها و تلاشهای سرسختانه ایشان در احیای دین و انقلاب را میدیدم.
علنی و پنهانی، تفکرات انقلابیاش را گسترش میداد. همان مجله مکتب تشیع آن زمان که حتی روزی در مسیر ارسال آن به تهران دستگیر شد و به پادگان نظامی رفت، خود گواه این موضوع است.
وقتی همه اینها را کنار هم میگذارم، اوج شخصیت او را صبوریاش میدانم و ناخودآگاه این آیه از قرآن کریم در ذهنم نقش میبندد: «إِنَّ الَّذينَ قالوا رَبُّنَا اللَّهُ ثُمَّ استَقاموا تَتَنَزَّلُ عَلَيهِمُ المَلائِكَةُ أَلّا تَخافوا وَلا تَحزَنوا وَأَبشِروا بِالجَنَّةِ الَّتي كُنتُم توعَدونَ» تا روزهای آخر زندگیاش کسی در حرف و عمل ایشان نشانی از یأس و ناامیدی، افسردگی و خستگی ندید. آیتالله هاشمی همیشه یک انقلابی بود و انقلابی ماند. از ابتدای نهضت اسلامی که جزو حلقههای اول یاران امام روحالله بود تا پس از عروج ملکوتی امام (ره) که نقش سازندهای در تعیین رهبر فرزانه انقلاب داشت، هرگز از مسیر انقلاب و آرمانهای آن خارج نشد و همواره در کنار رهبر بهعنوان یار وفادار او باقی ماند. اکنون که هفت روز از رفتنش میگذرد و من کارنامه این بزرگمرد انقلاب شکوهمند اسلامی را در ذهن ورق میزنم، چیزی جز مبارزه و جهاد برای تحقق حاکمیت اسلامی نمیبینم. تاریخ انقلاب و ایران اسلامی آیتالله هاشمی رفسنجانی را هرگز فراموش نخواهد کرد. مردی که بحق بر گردن ملت و انقلاب حق دارد. او رفت، اما معتقدم که اندیشه و منش او همچنان پابرجا خواهد بود.
۴۷۴۷
نظر شما