باز هم جواهری به نام معروف

محمدعلی اینانلو - خبرآنلاین؛ امشب در بازی اول با روسیه همه بچه ها خوب بودند، اما در این بازی اتفاقی افتاد که حیفم می آید ناگفته بماند؛
در بیش از ۵۰ سالی که با والیبال سروکار دارم، چنین کار هوشمندانه ای ندیده بودم؛ با وجود اینکه در بیابان هستم، بازی را دیدم. همه بچه ها بی‌تردید خوب بودند؛ عبادی‌پور عالی ظاهر شد، کم کم به بازیکنی مثبت تبدیل می شود، کواچ در دوبازی اخیر خوب بود، شاید که انتقادها کارساز بوده است. تایم ها و تعویض هایش مثبت بود. اما در امتیازهای آخر ست چهارم، بازهم قفل کرد. و در اینجا آن اتفاق بی نظیر افتاد؛
از ابتدای ست چهارم، ایران جلو بود، تا در امتیازهای میانی آخر، روس ها راه افتادند، سرویس هایشان گرفت و فاصله را کم کردند تا به امتیاز ۲۰-۲۳ به سود ایران رسیدند. هرآن کواچ باید تایم استراحت می گرفت، اما قفل کرده بود. در اینجا سعید معروف دست به کاری زد که در هیچ کجای دنیا و والیبال‌های داخلی ندیده بودم و ایمان آوردم که معروف، واقعا یک موجود بسیار باهوش است. در امتیاز ۲۰-۲۳ که روس ها به سرعت پیش می آمدند، ناگهان معروف پیش داور رفت، چیزی را بهانه کرد، بالای سالن را نشان داد. معلوم نبود چه چیزی بود؛ آیا پنجره ای باز بود و نور غروب را به داخل سالن می آورد؟ ‌آیا کسی چراغ لیزری می انداخت؟ آیا به بلندگوی تماشاچیان اعتراض کرد؟ معلوم نشد چه بود. اما هرچیزی که بود، تایم نگرفتن کواچ را تلافی کرد. وقفه به موقعی به بازی انداخت (همان کاری که یک تایم اوت به موقع می توانست انجام دهد)
بعد از آن روس‌ها، هرچه که بهانه گرفتند، داور هم هرچه که تلاش کرد به سود آنها بگیرد، نتیجه ای نداد، ما بازی را بردیم و سه امتیاز شیرین بدست آوردیم و حداقل به شخص من ثابت شد که در قضاوتم اشتباه نکرده ام؛ سعید معروف یک جواهر است.
43 43