شما نظر بدهید/ ارزیابی شما از خروج عمار حکیم از مجلس اعلای اسلامی عراق و تشکیل یک حزب جدید چیست؟

دولت عراق بیشتر شبیه سکولارهاست و دعوای صدر حکیم به تضعیف جایگاه روحانیت عراق می انحامه اگر چه جوامع عربی بر اساس عشیره و سلسه مراتب طایفه ایی اداره می شود

خروج شیخ جلال الدین الصغیر و باقر جبرالزبیدی از مجلس اعلای اسلامی و تهدید دفتر سیاسی مجلس اعلای اسلامی برای خروج از مجلس اعلا و نیز فشار های عادل عبدالمهدی و قدیمی هایی که خود را برتر و با سابقه تر از حکیم برای ریاست بر این مجلس می دانستند، سبب شد تا عمار حکیم کنار برود. البته انهایی که سعی در وساطتت می کردند نیز حرفشان این بود که ایشان خارج نشود بلکه ریاست را واگذار کند که خوب این خیلی برای عمار حکیم جالب نبود، چون به هرحال مجلس اعلا میراث خانواده اوست.

هیچی شیعیان به سه دسته در عراق تقسیم می شوند شیعیان نزدیک به ایران، شیعیان نزدیک به انگلیس و شیعیان سکولار ـ مذهبی نزدیک به امریکا . اگرچه همه انها نیز ناچار از همراهی و هماهنگی با ایران خواهند بود.

شاخه ايجاد كردن موجب تفرقه و چند دستگي ميشود خوب بود بماند واتحاد و همدلي ايجاد كند و اگر اختلافي هم وجود دارد برطوف و براي حل آن قدم بردارد واعتصمو بحبل الله جميعا و لاتفرقوا

این می تونه نقطه عطفی در تاریخ سیاسی عراق باشه

دیدگاههای همسانی بین ایران و عراق وجود دارد و باید ادامه پیدا کند. همانطور که حیدر العبادی در این اواخر در تهران حضور داشت و سید عمار حکیم در تهران حضور پیدا کرد

اصولا رهبري يك جريان سياسي نبايد موروثي و براساس ژن باشه. شايد اين جدايي به نفع مجلس اعلا هم بشه

اول شاخه شاخه می شوند و بعد آلت دست قرار می گیرند

همه کشورهای همسایه ما کم کم به این نتیجه دارن میرسن که راهی جز اعتدال گرایی برای رسیدن به اهداف وجود نداره. البته عربستان از این قاعده مستثنی هست.

حکیم با این کار راه اعتدال رو در پیش گرفته. قدیمی ها مجلس اعلا خیلی قدیمی بودن . باید شرایطی فراهم بشه که همه کشورهای منطقه راه اعتدال و صلح رو در پیش بگیرند. این کار می تونه توطئه های غرب رو خنثی کنه

واقعیت این است که هر جریانی هر گاه انشعاب پیدا می کند ناخودآگاه جریان اصلی تضعیف می شود. انشعاب جدید هم الزاما به معنای قدرت آن جریان نیست. چنین چیزی درباره مجلس اعلای اسلامی عراق نیز صادق است. البته اطلاعات چندان دقیقی از درون وقایع که منجر به این اتفاق شد، نداریم. ولی آن چه مسلم است، رهبران مجلس اعلا با سید عمار حکیم به اختلافات جدی خورده بودند. آنها معتقدند که سید عمار فردی جوان است که با وجود آن دسته از رهبران مجلس اعلا که سابقه طولانی تشکیلاتی و مبارزاتی دارند، شایستگی آنها برای رهبری بیشتر از سید عمار است. این مساله در نهایت کار را به جایی رساند که این انشقاق ایجاد شد.

عراق به انتخابات سراسری خود نزدیک می شود. تا انتخابات ما شاهد تشکیل جریان های جدید و جدایی های جدید خواهیم بود. همان طور که قرار است به زودی حیدر العبادی با تشکلی جدید در انتخابات شرکت کند. این به معنای جدایی وی از تشکیلات حزب الدعوه است. همچنین احتمال ائتلاف ایاد علاوی با مقتدا صدر علی رغم اختلاف دیدگاه ها وجود دارد. واقعیت این است که بعد از آزادسازی موصل و همچنین کنار رفتن نسل اول رهبران عراق که بعد از سقوط صدام حسین به قدرت رسیدند، اکنون عراق وارد مرحله ای می شود که قرار است رهبران جدید و جوانی را به روی خود ببیند. بی شک افراد برای استفاده از این فضای جدید نهایت استفاده را خواهند برد که سید عمار حکیم نیز از جمله آنهاست.

مجلس اعلای اسلامی عراق تشکلی است که پس از انقلاب اسلامی ایران و با حمایت جمهوری اسلامی ایران برای وحدت تمام گروه‌های عراقی پا به عرصه وجود نهاد. بعد از خروچ حکیم هم این مجلس باید با قوت به کار خودش ادامه بده

عمار پیش‌روتر بقیه اعضاست و به روزتر. من انتظار نداشتم این قدر بتونه تحمل کنه. از لحاظ کادر سازی هم تا حالا خوب پیشرفت کرده، حالا با دست بازتری می‌تونه فعالیت کنه. البته باید درباره لیست‌هایی که ارائه می‌ده دقت بیش‌تری بکنه.

عراق آینده باید کشوری چند صدایی باشد خصوصا در میان شیعیان هرگونه انشقاقی از این دست لزوما بد نیست. مایه رشد و نمو و ایجاد تشکل های جدید خواهد شد.

جوانان شیعه عراق گرایش بیشتری به مقتدی صدر دارند چون شر و شور او بیشتر از حکیم و دار و دسته مجلس اعلای اسلامی است.

جریان باید یه گونه ای باشد که حقوق همه در نظر گرفته شده باشه و شیعه و سنی به عنوان دو قطب جهان اسلام بتونن با هم و در کنار هم در جهت پیشرفت کشور به هم کمک کنند

درعراق پساداعش اتفاقات مهمی در حال رخدادن است هم در میان شیعیان و هم اهل سنت و این تازه اغا زکار است.

رنسانس چیزی که برخی کشورهای همسایه هم به آن نیاز دارند. جوان ها زیر سایه پیرهایی که ول کن ماجرا نیستند دارن پیر می شن به کشور خودمون نگاه کنید. وقتی طرف در سن 90 سالگی حاضر به کنار رفتن از پست و قدرت نیست چه انگیزه ای برای جوانان می ماند. نسل سوم انقلاب هم دارن پیر میشن اما این پیرمردها ول کن نیستند.