به منظور درک محدودیت‌های برنامه‌های اقتصادی احتمالی کاندیداها، باید قیودی که سیاست‌های آمریکا در این حوز‌ه‌ها با آن مواجه هستند را بررسی کنیم. به همین دلیل سی ان بی سی مروری را بر سیاست‌های پولی ایالات متحده آمریکا انجام داده است. در ادامه بخشی از این تحلیل را که به وسیله دکتر مایکل ایوانویچ نوشته شده است را می‌خوانید:
کسری بودجه آمریکا در سال گذشته به 4.5 درصد تولید ناخالص داخلی رسید که در مقایسه با کسری بودجه 1.9 درصدی GDP در اتحادیه اروپا و یک درصدی در چین بسیار بیشتر بوده است. انتظار نمی‌رود بهبود چشمگیری در بخش خصوصی آمریکا در سال جاری یا سال آینده مشاهده شود.
پیشرفت چشمگیر چه چیزی خواهد بود؟ ما نیاز به یک مازاد قابل توجه و ادامه‌دار در تراز مالی اولیه خود داریم. اما به جای مازاد، در حال حاضر ما شاهد کسری معادل یک درصدیGDP هستیم. در این شرایط، متوقف کردن رشد بدهی ناخالص دولتی غیرممکن خواهد بود.
با درنظر گرفتن این محدودیت‌ها، همه می‌توانند دشواری ایده‌های توزیع مجدد درآمدی را درک کنند: افزایش مالیات بر درآمد قشر یک درصدی و کاهش مالیات مربوط به آن برای اقشار کم‌درآمد و با درآمد متوسط.
پس چه باید کرد؟ بهترین راه کم کردن کسری بودجه و بدهی دولت، افزایش درآمدها از طریق رشد اقتصادی ثابت و بدون تورم خواهد بود. تا زمانی که ما با کسری درگیر باشیم، بقیه جهان تمایلی به تامین مالی نخواهند داشت. این موضوع فدرال‌رزرو را با دور تازه‌ای از خلاقیت پولی، شدت بخشیدن به تورم و تضعیف دلار تنها خواهد گذاشت.در سال مالی منتهی به مارس، قرض‌کنندگان رسمی خارجی (بانک‌های مرکزی) دارایی‌های خود را در خزانه‌داری آمریکا 1.6 درصد کاهش دادند و خرید دارایی‌های کوتاه‌مدت آنها از خزانه‌داری افتی 17 درصدی داشته است. در همین زمان، حتی ژاپن و چین که 57 درصد از کل کسری مبادلات تجاری آمریکا در سال 2015 محسوب می‌شدند نیز سهام خود را به ترتیب 7.1 و 1.3 درصد کاهش دادند.
اگر ما بخواهیم، دومین شریک تجاری آمریکا را که بیشترین مازاد تجاری را دارد بشناسیم باید نگاهی به اروپا بیندازیم. اروپایی‌ها 170 میلیار دلار از تقاضای داخلی آمریکا را در اختیار دارند که بیشترین میزان آن با ارزش 74.2 میلیارد دلار در اختیار آلمان بوده است.
22439
نظر شما