«واقعی، دقیق، عینی، خالص و بیان واقعیت» واژه‌هایی هستند که بیشتر دست اندرکاران خبر و وقایع‌نگاران یا بهتر بگویم واقع‌نگاران برآنها تاکیددارند. این که بر واژه «واقع‌نگار» تاکید می‌کنم به این دلیل است که خبرنگار و خبرنویس حق تغییر و دستکاری درخبر را ندارند.
تفسیر و تحلیل خبر و وقایع گوناگون برعهده مفسران و تحلیلگرانی است که کارشناس حوزه‌های مختلف خبری‌اند. جهان امروز سرشار و لبریز از حوادث و رویدادهای مختلفی است که این رخدادها هر لحظه در یک گوشه از این دنیای پرتلاطم و پرهیجان روی می‌دهند از این رو اطلاع‌رسانی به هنگام، سریع و سالم راهی است که به سبب آن می‌توانیم نظر مخاطبان رابه خود جلب و جذب نماییم و اطمینان و یقین او را با ستمرار این کار به دست آوریم.
عرصه اطلاع‌رسانی، امروز میدانی گسترده و پهناوراست؛ اگر دو یا سه دهه پیش مخاطب مجبور بود برای کسب خبر و اطلاع از روند حوادث و رویدادهای مختلف جهان و حتی خبرهای مورد علاقه‌اش به اخبار رادیو و تلویزیون رجوع کند تا بدین وسیله آگاه شود، امروز دیگر چنین نیست و کم‌کم پای دیگر رسانه‌های ارتباط جمعی به عرصه خبررسانی باز شده و رقابت تنگاتنگی به وجود آمده است.
دیگر رسانه‌ها مانند خبرگزاری‌ها و روزنامه‌ها و... وظیفه و مسئولیتی بسیار دشوار و خطیر دارندچون امروز این مخاطب است که انتخاب می‌کند، حق انتخاب دارد، و به سراغ آن منبع خبری می‌رود که با او صادق‌تر، صمیمی‌تر و روراست‌تر است و خبر را بدون هیچ حاشیه و اظهار نظر مغرضانه در اختیارش قرارمی‌دهد، سرعت عمل دارد اما سرعت در اطلاع رسانی را هرگز فدای درستی و صداقت نمی‌کند و در نهایت در بیان خبر و گفتار آن راحت و شفاف عمل می‌نماید. اگر بیشتر دقت کنیم در می‌یابیم که همه مصلحان وپیامبران وظیفه اصلی خود را تنها ابلاغ و رساندن خبر می‌دانستند و این جاست که بیشتر به اهمیت خبر و خبررسانی پی می‌بریم.
در عصر ارتباطات و در دورانی که رسانه‌های گوناگون چون سیلی بنیان کن مخاطبان را مورد هجوم قرارداده‌اند تا هریک ایده، آرمان، عقیده و هدف خود را به آنان القاء کنند، وظیفه یک رسانه‌چی و خبررسان بسیار حساس و دشواراست. رنگارنگی رسانه‌ها نباید فرد را بترساند و از مسیر حق و حقیقت دور سازد. ما باید و وظیفه داریم مسئولیت آگاهی بخشی و اطلاع‌رسانی خود را هرگز از یاد نبریم و همچون پزشکی که سوگند یاد می‌کند به قانون طب و طبابت تا ابد پایبند باشد و در درمان و مداوای دوست، دشمن، دارا، ندار و... تفاوت قائل نشود و وظیفه را اولی بر همه چیز بدارد، پایبندی و تعهد خود را به ادای تکلیف و راه بزرگ و دشواری که در آن قرار گرفته‌ایم به شایستگی نشان دهیم.
یادمان باشد که مخاطب به درستی سره را از ناسره می‌شناسد، گفتار و کردار ما را می‌سنجد و با دیگر رسانه‌ها مقایسه می‌کند و در آخر آن منبعی را که در اطلاع رسانی بهتر و صادقانه‌تر عمل می‌کند، بر می‌گزیند. باید توجه داشت که رقیبان بسیارند و این دایره هرلحظه گسترده‌تر می‌شود، باید کوشید تا در مرکز این دایره و میدان باشیم و به حاشیه رانده نشویم.
60
نظر شما