علیرضا خراسانی: شنیدن از خوانندهای با 5 دهه عمرکه حنجرهاش هم پختگی دارد و هم تازگی؛ امتیازی است که میتوان در یک نگاه به فریدون آسرایی داد.
صدایی که از مجموعه «خاطرات گمشده» در وهله اول به گوش میرسد از لحاظ زمانی متعلق به نسل قبل از رپیستهای شلم شوربا خوان است، نسلی که میخواست به خوانندههای آن طرف آبی بگوید، اینطوری هم میشود خواند و خود را از خوانندههای پاپ داخلی- انقلابی هم دور نشان دهد. اما در روند آلبوم میتوان قرض گرفتن نتها و تمهای غیر ایرانی را به وفور یافت. از آهنگ آینه (دومین آهنگ) که کپی 95 درصدی از آهنگ آی.فیل.یو (I feel you) شیلر آلمانی است، گرفته؛ تا آهنگ «تو آرومی» که تم آن هندی و ترانهاش عشقهای نسل بعد از جنگ ایران و عراق را در کوچه و بازار مدرنیته نشان میدهد.
تمپلیتهای طبیعت مانند صدای دریا و امواج (سوژه تکراری) در کنار انواع گیتار، ویولون،ساکسفون، ما را سوار بر کشتی میکند که با ابزارهای موسیقی ملل جهان در آلبوم «خاطرات گمشده» با صدای فریدون آسرایی به سفر رفته و با سنتور وکمانچه به مام میهن بر میگردیم.
تن صدا روی طول موج های مختلف قابل موشکافی است. رک گویی(Straightforward) ، دوستانه حرف زدن(Friendly)، بیان تصویر سازانه (Imaginative)، با اطمینان صحبت کردن (Confident)از جمله ویژگیهای تن صدای انسانها در طول موجی بنام Personality است. در این رسته از تناژ می توان صدای آسرایی را ترکیبی از فریندلی و ای.مجی.نیتیو ارزیابی کرد. بافت معنایی ترانه هایی که متعلق به حسین غیاثی ، حبیبه نیک سیرتی،میترا روحانی، سروش دادخواه،امیر مسعود هفت لنگ، عبد الحسین کاکایی، محمد صالح علا و سید عباس سجادی است؛ از التماس از معشوقه گرفته تا خودستایی عاشق و استرایک (strike) کردن علیه معشوقه خود را در بینابین جملات نشان میدهد و فریدون به خوبی توانسته اوج و فرود قلمهای متنوع ترانه سراهای مذکور را نجوا کند.
ورود و خروج آلبوم یعنی آهنگ سلام (آهنگ اول) و آهنگ خاطرات گمشده (آهنگ آخر) خوب تنظیم شده و مانند انیگما و شیلر به قول معروف پشتش فلسفهای است و خط دارد، خطی که نشان میدهد فریدون بیشتر از بقیه آهنگها، با این دو مانوس تر بوده و با ویولن آن را به پایان میرساند.
5757
نظر شما