مجید جویا: یک بررسی جدید برروی گریه کودکان نشان می‌دهد که نوزادان تازه به‌دنیا آمده حتی پیش از تولد و در رحم مادرانشان نیز مشغول یاد گرفتن زبان هستند و وقتی که به دنیا می‌آیند، قابلیتی دارند که که ما به آن لهجه می‌گوییم.
به گزارش نشنال‌جئوگرافی، این جنین‌ها سخن گفتن مادر خود را می‌شنوند و به آن خو می‌گیرند که البته این مسئله خبر تازه‌ای نیست. تاکنون تحقیقات متعددس انجام شده که نشان می‌دهد وقتی نوزاد در فاصله کوتاهی بعد از تولد در معرض زبان‌های متفاوت قرار بگیرد، نوعا نزدیک‌ترین زبان به زبانی که او در دوران بارداری شنیده است را ترجیح می‌دهد و با آن زبان شروع به سخن گفتن خواهد کرد. اما شناخت یک زبان و این‌که کودک قادر به صحبت (و یا حتی گریه کردن) به آن زبان باشد، دو چیز کاملا متفاوت است.
گوش دادن به گریه بچه‌ها، بوسیله انتخاب
پژوهش جدید توسط گروهی به سرپرستی کاتلین ورمکه از مرکز رشد پیش از سخن گفتن و اختلالات رشد در دانشگاه وورزبورگ آلمان انجام شده و طی آن بر روی ملودی‌های گریه 60 نوزاد که نیمی از آنها فرانسوی و نیم دیگر آلمانی بودند، تحقیق شده بود.
ورمکه البته این هشدار را نیز می‌دهد که ملودی‌ها یا تلفظ‌ها، لهجه‌های واقعی نیستند، زیرا لهجه به گونه‌ای گفته می‌شود که کلمات یک زبان به خصوص به آن شیوه تلفظ می‌شوند.
محققین می‌دانستند که گویندگان فرانسوی عموما تن صدایشان در پایان ادای یک کلمه و یا عبارت بلند می‌شود، در حالی که آلمانی‌ها کاملا بر عکس عمل می‌کنند. همچنین آنها می‌دانستند که ملودی (یا در مورد گفتن کلمات به یک زبان: تلفظ) نقش مهمی در یادگیری زبان بازی می‌کند. ورمکه گفت: «این امر، در نهایت این ایده را به ما داد که به دنبال خواص ملودی ویژه در گریه نوزادان بگردیم».
ملودی‌های گریه نوزادان از لهجه‌هایی شبیه به زبان‌هایی پیروی می‌کند که کودکان در رحم مادر در دوران جنینی خود شنیده‌اند. برای مثال کودکان فرانسوی در هنگام گریه به پایانی با نت کشیده تمایل دارند.
ورمکه گفت: «به وضوح، فرایند طولانی یادگیری زبان با درک و تولید ملودی توسط جنین و نوزاد بشر شروع می‌شود؛ اما این کشف ممکن است در نهایت به چیزی بیش‌از فهم این که زبان‌ها چگونه رشد می‌یابند، منجر شود. تحلیل بیشتر گریه نوزادان نوع بشر و دیگر اصوات آنها، می‌تواند کمک کند که بفهمیم در زمان‌های اولیه پیدایش بشر، زبان‌ها چگونه شکل گرفتند».
نظر شما