عباس عبدی در گفتگو با عصر ایران گفت:


* برخی سخنان دیروز روحانی را شبیه سخنرانی های خاتمی می دانند.

هم از حیث ادبیات و هم از حیث آرام بخشی و نیز محتوایی سخنان سنجیده ای بود. طبعاً شباهت‌های زیادی با سخنان آقای خاتمی داشت، اما سخنان آقای خاتمی معمولا کلی‌تر و فلسفی‌تر بودند در حالی که سخنان روحانی به لحاظ فعالیت در مرکز تحقیقات استراتژیک ملموس‌تر و جزیی‌تر بودند.

*به عنوان یک فعال رسانه ای، نقد رییس جمهور منتخب به مونولوگ گویی در صدا و سیما، این رسانه را تا چه جد به سمت دیالوگ سوق می‌دهد؟

نقد "مونولوگ" هم خیلی ظریف و محترمانه بود. متاسفانه صدا و سیما هنوز نتوانسته به عرصه "دیالوگ" واقعی وارد شود.

* نکته شاخص سخنرانی چه چیزی بود؟

تاکید بر عناصر مهم اعتدال از جمله عقلانیت، خردورزی، خرد جمعی، مشورت، کارشناسی، صلح، آشتی، وحدت و انسجام ملی،واقع‌بینی،تعامل مؤثر و سازنده با جهان، دوری از خشونت، قانون‌گرایی و شفافیت، پرهیز از تحقیر دیگران (اعم از فرد یا کشور).

* تاکید بر جناحی نبودن دولت را چطور تحلیل می‌کنید؟

جناحی بودن و نبودن مساله اصلی نیست؛ هر کس آمده، باید قول‌های خودش را به سرانجام برساند با جناح یا بی جناح.

* می‌توان گفت به دلیل حمایت هاشمی و خاتمی، روحانی وامدار آن‌ها است؟

روحانی وامدار شعارها و قول‌هایش است. هر کس که از او حمایت کرده برای این موارد بوده، پس اگر آن‌ها را انجام دهد دیگر وامدار کسی نیست. هاشمی و خاتمی هم به همین دلائل از او حمایت کرده‌اند.

/27220

برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل‌ رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید.
کد خبر 301160

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
4 + 7 =

نظرات

  • نظرات منتشر شده: 7
  • نظرات در صف انتشار: 0
  • نظرات غیرقابل انتشار: 0
  • اصلاح طلب IR ۰۶:۱۸ - ۱۳۹۲/۰۴/۰۹
    129 2
    امیدوارم در حوزه سیاست داخل وخارجی هم روحانی مثل خاتمی باشه.درسیاست داخلی دموکراسی بیشتر ایجاد کنه.ودر سیاست خارج هم روابط رو گسترش بده.
  • بی نام IR ۰۸:۳۱ - ۱۳۹۲/۰۴/۰۹
    65 1
    به 2 دلیل سخنانشان ملموس تر به نظر رسید: 1: خاتمی آدم با سواد تر و دایره لغات بیشتر و تنوع جمله بندی ها و کنایه ها او را آدم پیچیده تر و نا ملموس تری برای عوام نشان میداد اما روحانی همه این چیزها رو کمتر داره ولی آرام و شمرده صحبت می کنه.2: در زمان خاتمی مشکلات کشور هنوز تا این حد ملموس نبود که جملاتی اصلاحی برای اون ملموس باشه.اما الان مشکلات چنان ملموس و فراگیره که هر جمله ای در اصلاحش انگار زدن به خال است.( شادی حق مردم است...این جمله فلسفی نیست اما خیلی فراگیره و در عین سادگی عقده های فرو خورده شده را تسکین میده یا جمله :همه در برابر قانون برابرند. این جمله بعد از احمدی نژاد معنی قوی تری داره تا بعد از رفسنجانی در سال 76)
    • میرحبیب IR ۱۴:۵۰ - ۱۳۹۲/۰۴/۰۹
      6 0
      عجب نظر خوبی بود
  • امید IR ۱۰:۱۹ - ۱۳۹۲/۰۴/۰۹
    18 0
    امیدواریم روحانی در عمل هم مثل خاتمی باشه
  • بی نام IR ۱۲:۲۲ - ۱۳۹۲/۰۴/۰۹
    7 1
    دقیقا با آقای عبدی موافقم. باورکنید آقای روحانی با همین حرفهایشان هم بدون اینکه کاری کرده باشند باعث خوشحالی آدم میشن. آدم وقتی حرفهای دلشو از زبون رییس جمهورش میشنوه خوشحال میشه انشاله به عمل هم برسه
  • بی نام A1 ۱۴:۳۵ - ۱۳۹۲/۰۴/۰۹
    0 2
    وزیر نفت :فقط غرضی وزیر دفاع:شمخانی وزیر خارجه :خرازی وزیر بهداشت :خانم دکتر دستجردی وزیر اقتصاد :مظاهری وزیرصنعت وتجارت :نعمت زاده وزیرکشور :موسوی لاری وزیر مسکن و شهرسازی:نیکزاد بهتره وزارت راه ایجاد بشه و وزیرشم آقای بهبهانی بهترین بوده وزیرآموزش و پرورش:دکتر نجفی وزیر ورزش و جوانان:صفایی فراهانی وزیر بازرگانی:ترکان وزیرفرهنگ وارشاد اسلامی:مهاجرانی وزیراطلاعات:فلاحیان وزیر ارتباباطات:کرباسچی وزیر نیرو :مهندس بیطرف معاون اول:عارف معاون دوم :محمد رضا خاتمی معاون سوم :محسن هاشمی دبیر شورای امنیت ملی: دکتر ولایتی و معاون همراهش جلیلی.
  • بهنام.آ IR ۱۸:۱۷ - ۱۳۹۲/۰۴/۰۹
    3 0
    ما مردم ایران هیچی از رؤسای کشورمون نمیخوایم جز بهبود شرایط اقتصادی.رک و راست باشیم با هم.بخصوص اوناییکه دستشون تو خرجه و نان آورن. مشکل امروز ما کی بهتر صحبت میکنه نیست.مشکل فقط و فقط اوضاع در هم بر هم تک تک خانواده های ایرونیه که از درون مشکلاتی مث بیکاریو بی پولیو بدنبالش یأسو ناامیدیو دارن و داریم تجربه می کنیم.انتظار بی جایی نیست خوب زندگی کردن در کشوری سرشار از منابع درآمدزا.ما یکیرو انتخاب کردیم که بشه رئیس جمهور. برای سامان دهی به وضع کنونی.به اینکه به چه حزبی تعلق خاطر داره هم کار نداریم.چپ یا راست.هر چی دوس داره.برای ما سفرمون مهمه که دیگه خالی نمونه.دعا کنید که خالی نمونه چون مطمئنم این آخرین شانسیه که مردم به مدیران این مملکت دادن.