در حکومت قذافی 18 سال از عمرش زندانی بوده است: «من محکوم به حبس ابد بودم.» او حالا وزیر نفت لیبی است. عبد‌الباری العروسی، در جریان انقلاب مردم لیبی، یکی از برادرانش را از دست داده است: «پسرم زندانی شد و یکی دیگر از برادران‌مان، چشمش را از دست داد. در جریان انقلاب، با نیرو‌های قذافی می‌جنگیدم». وقتی العروسی از انقلاب مردم می‌گوید چهره‌اش منقلب می‌شود. او اولین وزیر نفت انقلابی لیبی است که در دولت روحانی به تهران آمده است. ایران و لیبی بعد از یک دوره گذار، تلاش می‌کنند دوباره به هم نزدیک شوند.
آقای وزیر، همین ابتدا می‌خواهیم یک سؤال صریح درباره رابطه نفت و سرنگونی حکومت سرهنگ قذافی بپرسم. سرهنگ چند سال قبل از نابودی‌اش، تلاش کرد رابطه‌اش را با غرب بهبود بخشد. لیبی با پذیرش مسئولیت بمب‌گذاری در حادثه لاکربی تحریم هایش را نرم کرد، درها باز شدند و کمپانی‌های نفتی و آمریکایی و غربی برای سرمایهگذاری در صنعت نفت کشورتان، دورباره به لیبی برگشتند. سوالم این است که به نظر شما چرا منافع عظیم شرکت‌های بزرگ نفتی غرب در لیبی و پایگاه‌شان در کشور شما، نتوانست برای قذافی اندک ثمری داشته باشد؟
چون قذافی به خیلی‌ها صدمه زد. حتی به آمریکایی‌ها صدمه زد. اتفاقاً بیشتر از همه به آمریکایی‌ها صدمه زد. اول از همه هم به مردم خودش آسیب رساند و همه اینها به دلیل مدیریت اشتباه بود. مردمش را کشت و تبعید کرد. اقتصاد کشور را نابود کرد. برای همین بود که در زمان انقلاب، همه از خواست مردم حمایت کردند. حتی کشور‌هایی که با قذافی، مراوده مالی داشتند و پشت او بودند، بعد از انقلاب، از خواست مردم حمایت کردند. قذافی دیکتاتوری بود که با مردمش بد بود. فلسفه و دلیل اصلی سرنگونی قذافی این بود که او هیچ حامی و دوستی نداشت. حتی روس‌ها و چینی‌ها هم از قذافی حمایت نکردند.
اما به نظر می‌رسید روسیه و چین پشت‌سر قذافی بودند؟
آنها اوایل کار صحبت‌هایی درباره حمایت از قذافی می‌کردند ولی در نهایت حمایتی نکردند. آنها هم دیدند قذافی انسان بدی است.
پیش از این درباره موجودی حساب شخصی قذافی آمار و ارقامی در رسانه‌ها مطرح شده بود. شما رقم موثقی دارید؟
وقتی دولت قذافی سرنگون شد ما فهمیدیم که او فقط در حساب شخصی‌اش یک میلیارد دلار پول ذخیره کرده است.
حالا شما فکر می‌کنید انقلاب لیبی توانسته است اوضاع اقتصادی کشور را بهبود بخشد؟ وضعیت اقتصادی مردم بهتر شده است؟
مسلماً وضعیت اقتصادی بهتر شده است بیشترین تأثیر انقلاب، تأثیر روحی خوب آن روی مردم بود. الان در لیبی آزادیم،هرچند تلفات جانی زیادی داشتیم. مردم کار می‌کنند و دوباره زیر‌ساخت‌ها را می‌سازند. شغل به‌وجود می‌آورند. با آزادی خیلی اتفاق‌ها می‌تواند بیفتد. البته در اوایل انقلاب، وضعیت اقتصادی کشور، خیلی بد بود. به خاطر جنگ، شرکت‌های بین‌المللی زیادی از لیبی رفتند. ولی الان می‌بینیم که این شرکت‌ها دوباره در حال بازگشتن هستند. هم شرکت‌های بین‌المللی به لیبی ا حتیاج دارند هم ما به آنها احتیاج داریم. رابطه لیبی با شرکت‌های نفتی خارجی یک منفعت دوطرفه است و در نهایت باید بگویم انقلاب برای اقتصاد ما خوب بود.
حمله به سفارت آمریکا و کشته شدن سفیر ایالات متحده بعد از انقلاب لیبی، تأثیر منفی بر سرمایهگذاری شرکت‌های نفتی آمریکایی در لیبی نداشته است.
خیر تأثیر نداشت.
پس بگویید الان چند شرکت نفتی آمریکایی در لیبی فعال‌اند؟
ما دو مدل سرمایهگذاری خارجی در لیبی داریم. بعضی کمپانی‌ها از دهه 60 با لیبی همکاری می‌کنند. مثل شرکت «کونکوفیلیپس» آمریکا و «ماراسو». اینها شرکت‌هایی هستند که در حال حاضر به تولید نفت لیبی کمک می‌کنند و جزو شرکای ما محسوب می‌شوند. در صدی از تولید نفت برای اینهاست. برخی شرکت‌ها هم در حال انعقاد قرار دارد برای اکتشاف نفت هستند.
اوضاع شرکت‌های خارجی که قرارداد‌‌های اکتشاف نفت با شما بسته‌اند چگونه است؟
همانطور که گفتم شرکت‌ها در حال انعقاد قرارداد هستند اما بعضی از آنها هم مانند شرکت «اکسان موبیل» هزینه کلانی کرده اما نفتی پیدا نکرده‌اند و الان هم دارند از لیبی می‌روند. چون هزینه زیادی کرد و نفتی پیدا نکرده‌اند.
وقتی انقلاب شما پیروز شد انقلابیون چه تغییرات اساسی در صنعت نفت کشورتان به وجود آوردند؟
در جریان انقلاب مردم لیبی، تولید نفت در کشور ما متوقف شد و به صفر رسید. قبل از انقلاب تولید نفت‌مان حدود یک میلیون و 400 تا یک میلیون و 600 هزار بشکه در روز بود با شروع مجدد فعالیت‌های صنعت نفت کشور، تولید نفت را به یک میلیون بشکه در روز رساندیم و الان هم که روزانه 5/1 میلیون بشکه نفت تولید می‌کنیم.
31301
نظر شما