خانواده زن جوان ایرانی که در آمریکا دچار مرگ‌مغزی‌شده بود، با چشمانی اشکبار از طریق اینترنت به تماشای آخرین لحظات زندگی فرزندشان نشستند و رضایت دادند اعضای بدن دخترشان به هفت بیمار آمریکایی اهدا شود.
این زن ایرانی که ساناز نام دارد در آخرین روزهای سال گذشته میلادی در حالی‌که دچار تورم شدید مغزی شده بود، به بیمارستانی در میشیگان آمریکا انتقال داده شد و پرسنل بیمارستان متوجه شدند این زن 27ساله از مهاجران ایرانی است که از ناحیه سر به‌شدت آسیب دیده تلاش برای کمک به ساناز و بازگرداندن او به زندگی به جایی نرسید و متخصصان مغز و اعصاب میشیگان اعلام کردند این زن دچار مرگ‌مغزی شده است. وقتی بررسی‌های پلیس درباره زندگی ساناز آغاز شد پلیس فهمید این زن دانشجوی دکترای محیطزیست بوده و مدارک لیسانس و فوق‌لیسانس‌اش را در ایران در رشته محیطزیست و زبان فرانسه دریافت و بعد از ازدواج با مردی ایرانی مقیم آمریکا به این کشور مهاجرت کرده بود. در این میان اطلاعاتی به‌دست آمد که نشان می‌داد ساناز قبل از حادثه توسط شوهرش مورد ضرب‌وجرح قرار گرفته بود.
بررسی‌های بیشتر مشخص کرد ساناز فعالی اجتماعی بوده که در کارهای عام‌المنفعه شرکت می‌کرد. آن‌طور که اطلاعات به‌دست آمده نشان می‌داد او روزهای تعطیل به مراکز خیریه رفته و انواع غذاهای ایرانی را به‌صورت رایگان برای کودکان بی‌سرپرست می‌پخت. او تلاش زیادی برای معرفی فرهنگ ایرانی به مردم آمریکا داشت. حتی بخشی از درآمد خود را صرف رسیدگی به کودکان بی‌سرپرست آمریکایی می‌کرد.
نوع زندگی ساناز انگیزه‌ای شد تا مسوولان بیمارستان میشیگان با خانواده او در ایران تماس بگیرند و درباره اهدای اعضای بدن این زن به بیماران نیازمند با آنها صحبت کنند. هرچند خانواده ساناز که به‌شدت از اتفاقی که افتاده بود ناراحت بودند اما اهدای اعضای بدن را قبول کردند و گفتند می‌خواهند برای آخرین دیدار با فرزندشان به آمریکا بروند اما سختگیری‌های قانونی برای دادن روادید به خانواده ساناز باعث شد پزشکان به خانواده وی هشدار دهند اگر ساناز بیشتر از این در وضعیت مرگ‌مغزی بماند اعضای بدن او قابل استفاده نخواهد بود.
رییس بیمارستان میشیگان در تماس تلفنی با خانواده ساناز به آنها اطمینان داد پرسنل بیمارستان در آخرین لحظات زندگی ساناز او را تنها نمی‌گذارند و مانند خانواده کنارش خواهند بود. آنها برای اینکه اطمینان بیشتر خانواده ساناز را جلب کنند از طریق وب‌کم با این خانواده ارتباط برقرار کردند و آخرین لحظات زندگی ساناز را برای خانواده‌اش به تصویر کشیدند.
سرپرستار بخش مغز و اعصاب میشیگان همه خواسته‌های خانواده ساناز را به نیابت از آنها انجام داد. خانواده ساناز در اتاق‌نشیمن خانه پدری او جمع‌شدند و همگی برای ساناز دعا خواندند و گریه کردند. سپس به درخواست آنها سرپرستار پیشانی ساناز را بوسید و او را نوازش کرد و در آغوش کشید. خانواده ساناز آخرین جملات را در حالی‌که به شدت گریه می‌کردند به ساناز گفتند و رضایت خود را برای اهدای اعضای بدن اعلام کردند. با انتقال ساناز به اتاق عمل، وب‌کم نیز به اتاق عمل رفت و تا زمانی که خانواده ساناز خودشان راضی بودند عمل پیوند عضو را مشاهده کردند.
رییس بیمارستان بعد از عمل یک‌بار دیگر با خانواده ساناز ارتباط برقرار کرد و گزارش پیوند عضو را برای این خانواده خواند. او گفت: فرزند عزیز شما نمرده بلکه به هفت آمریکایی نیازمند جان بخشیده و به آنها کمک کرده است. ما دو ریه، دو کلیه، کبد، قلب، لوز‌المعده و روده کوچک او را به نیازمندان پیوند زدیم.
او درباره مرگ ساناز گفت: وقتی ساناز را به بیمارستان منتقل کردند او کاملا بیهوش بود تلاش ما برای نجات او به جایی نرسید و وقتی مغزش را به صورت دقیق مورد بررسی قرار دادیم متوجه تخریب بسیار وسیع مغز شدیم. ساناز از ناحیه جمجمه مورد حمله قرار گرفته و ضرباتی که به جمجمه او وارد شده بود، باعث مرگش شده است. تورم شدید و غیرقابل توصیفی در ناحیه جمجمه او بود و سطح هوشیاری بسیار پایینی داشت و در نهایت بعد از چند روز وقتی که تلاش ما برای بازگرداندن او به نتیجه نرسید متوجه مرگ‌مغزی او شدیم.»
خواهر ساناز بعد از عمل پیوند اعضای بدن این زن در مصاحبه‌ای تلفنی به خبرنگار آسوشیتدپرس گفت: ساناز دختری بسیار فعال و باهوش بود و بر زبان‌های انگلیسی و فرانسه تسلط کامل داشت یک‌سال قبل او از طریق اینترنت با جوانی ایرانی که مقیم آمریکا بود آشنا شد و بعد از مدتی آنها در ترکیه با هم ازدواج کردند و ساناز به آمریکا رفت تا دکترا بخواند. او زنی بسیار مهربان و فداکار بود و به بشریت توجه ویژه و همیشه دغدغه کمک به انسان‌ها را داشت. وقتی که خواهرم نوجوان بود مقاله‌ای درباره فرهنگ‌ها و دوستی نوشت که در نشریه‌ای معتبر به چاپ رسید و خواهرم به خاطر آن جایزه‌ای دریافت کرد. او هیچ‌وقت رفتار خشنی از خود نشان نداد و در قهر‌های دوستانه همیشه برای آشتی پیشقدم می‌شد.
او درباره اینکه آیا متوجه اختلاف ساناز با شوهرش شده‌بودند یا خیر گفت: چند روز قبل از این حادثه من برای تصحیح ترجمه متنی از ساناز کمک خواستم. قرار بود ساناز آن متن را که از فارسی به انگلیسی برگردانده بودم برایم ویرایش کند. او دختر بسیار دقیق و نکته‌سنجی بود و هیچ‌وقت اشتباه نمیکرد اما وقتی متن ویرایش‌شده را برایم ایمیل کرد متوجه شدم اشتباهات زیادی در آن وجود دارد. شک کردم و درباره وضعیت روحی خواهرم با او صحبت کردم حتی از او خواستم اگر مشکلی دارد با من در میان بگذارد اما سکوت کرد و گفت هیچ مشکلی وجود ندارد. فردای آن‌روز به ما خبر دادند ساناز در بیمارستان است. ما برای بازگشت دوباره ساناز به زندگی خیلی دعا کردیم و از خدا خواستیم تا بهترین‌ها برای او اتفاق بیفتد و خدا را بسیار سپاسگزاریم که شرایطی را فراهم آورد که ساناز حتی بعد از مرگش به انسان‌ها و نوع‌دوستی کمک کند. پرستاران بیمارستان میشیگان بعد از انجام عمل روی ساناز در مراسم تدفین او شرکت کردند. سخنگوی بیمارستان در این‌باره گفت: اینکه خانواده‌ای با شش‌هزارمایل فاصله به ما اعتماد کردند و پذیرفتند اعضای بدن دخترشان اهدا شود اتفاقی بسیار نادر است البته باید بگویم که پیوند اعضای مهم بدن بیمار مرگ‌مغزی آن هم به این وسعت نیز بسیار نادر است و برای اولین‌بار این نوع عمل پیوند عضو در بیمارستان ما انجام گرفت و به‌شدت تحت‌تاثیر عملی که خانواده ساناز انجام دادند قرار گرفتیم. خانواده ساناز هیچ پول یا هدیه‌ای هم قبول نکردند.»
یکی از کشیش‌های ایالت میشیگان نیز از خانواده ساناز تشکر کرد و گفت: شما فرسنگ‌ها از فرزندتان دور هستید اما بدانید تا زمانی که من زنده هستم ساناز تنها نخواهد ماند و من هر هفته سر مزار او حاضر خواهم شد.
گزارش‌ها حاکی از آن است که شوهر ساناز به اتهام قتل درجه‌دوم بازداشت شده است هنوز اطلاعاتی درباره اعترافات او در دست نیست اما پلیس اعلام کرده: «مطابق بررسی‌هایی که انجام داده ساناز و شوهرش در لس‌آنجلس زندگی می‌کردند و چندماه قبل با توجه به اینکه ساناز در دانشگاهی در میشیگان پذیرفته شده بود برای ادامه تحصیل او به میشیگان نقل‌مکان کردند و مدت کوتاهی از زندگی آنها در میشیگان می‌گذشت. وقتی همسایه‌ها متوجه درگیری شدید این زوج شدند پلیس را در جریان قرار دادند.» بنا بر این گزارش تحقیقات از همسر ساناز همچنان ادامه دارد.
301301
نظر شما