به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین، مورخان می‌دانند سالومن نورثاپ کجا به دنیا آمد، کجا زندگی کرد و کجا کار کرد. آن‌ها می‌دانند او با چه کسی ازدواج کرد و چند فرزند داشت. آن‌ها می‌دانند او ویولن می‌نواخت و 12 سال در جنوب آمریکا بردگی کرد و بعد آزاد شد.
آنچه مورخان درباره نویسنده کتاب «12 سال بردگی» نمی‌دانند این است که او کی و چگونه درگذشت و کجا دفن شد. فصل آخر زندگی این آمریکای آفریقایی‌تبار قرن نوزدهمی - که آزاد به دنیا آمد و روایت بردگی اجباری او در لوئیزیانای پیش از جنگ داخلی، مبنای فیلمی برنده اسکار به همین نام شد - همچنان یک راز است.
ریچل سلیگمن یکی از نویسندگان کتاب «سالومن نورثاپ: داستان کامل نویسنده دوازده سال بردگی» که سال گذشته منتشر شد، می‌گوید: «بزرگ‌ترین حفره داستان همین بخش است.»
«12 سال بردگی» این ماه جوایز آکادمی در بخش‌های اسکار بهترین فیلم، فیلمنامه اقتباسی (جان ریدلی) و بازیگر زن مکمل (لوپیتا نیونگ‌اُ) را به خانه برد و نامزد شش جایزه دیگر هم بود. این موفقیت نظرها را به داستان نورثاپ جلب کرد، اتفاقی که تا همین اواخر حتی در محافل نیویورک که او بیشتر عمرش را در آنجا گذراند، کمتر کسی از آن خبر داشت.
نورثاپ 10 ژوئیه 1807 در شهر مینروا در کوه‌های ادیراندک به دنیا آمد. پدرش که قبلا برده بود خانواده را به شهر مجاور واشنگتن کانتی منتقل کرد و در نهایت در دهکده فورت ادوارد در هادسن ریور در 40 مایلی شمال آلبانی مستقر شد. نورثاپ در اواخر دهه 1820 با آن همپتن ازدواج کرد. این زوج در خانه‌ای قرن هجدهمی در فورت ادوارد - که اکنون یک موزه است - زندگی می‌کردند.
نورثاپ در مزرعه پدرش کار می‌کرد و زمانی که کانال شامپلین بین فورت ادوارد و رود شامپلین در حال تعمیر بود، در آن مشغول کار شد. او همان زمان برای انتقال کلک‌های چوبی بزرگ از رود شامپلین تا تروا چند قرارداد بست.
زمانی که آن، همسر نورثاپ در یکی از هتل‌های بزرگ ساراتوگا اسپرینگز در نیویورک کار پیدا کرد، خانواده به نیویورک نقل مکان کرد. نورثاپ در آنجا به عنوان موزیسین مشغول کار شد. در 1841 دو مرد سفیدپوست با یک پیشنهاد کاری خوب نورثاپ را راضی کردند همراه آن‌ها به واشنگتن دی‌سی بیاید، اما در آنجا او را ربودند و به نیواورلینز بردند، جایی که نورثاپ به عنوان برده فروخته شد.
نورثاپ 12 سال بعد را در یک مزرعه پنبه در لوئیزیانا بردگی کرد تا اینکه بالاخره دوستانش در ساراتوگا باعث آزادی او شدند. نورثاپ در 1853 خاطرات خود را از آن دوران پر عذاب در قالب یک کتاب منتشر کرد و کتاب او مورد حمایت طرفداران الغای بردگی قرار گرفت.
نورثاپ سپس با فعالان جنبش آزادسازی بردگان معروف به Underground Railroad همراه شد و به برده‌های فراری کمک کرد در شمال شرقی آمریکا و کانادا، آزادانه زندگی کنند، اما او حول و حوش سال 1863 در اوج جنگ داخلی از انظار عمومی خارج شد و دیگر کسی چیزی ازش نشنید. حتی در پایان فیلم «12 سال بردگی» نوشته شده: «سالومن نورثاپ احتمالا بین سال‌های 1863 تا 1875 از دنیا رفت. تاریخ دقیق، محل و نحوه مرگ او مشخص نیست.»
درمورد اینکه چه اتفاقی ممکن است برای نورثاپ افتاده باشد، نظریه‌های مختلفی هست. یک سناریو این است که او وقتی برای ارتش ایالات شمالی جاسوسی می‌کرد، به دام افتاد و کشته شد. مردی که کمک کرد نورثاپ فرار کند گفت به اعتقاد او نورثاپ بار دیگر به دام افتاد. این احتمال هم هست که نورثاپ در دورانی که جنگ بر سر برده‌داری، آمریکا را از هم پاشیده بود، جایی که هیچ‌کس او را نمی‌شناخت یا دلیلی نمی‌دید یک آمریکایی آفریقایی‌تبار را به شکلی شایسته دفن کند، مرده باشد.
دیوید فیسک یکی دیگر از نویسندگان کتاب «سالومن نورثاپ: داستان کامل نویسنده دوازده سال بردگی»، می‌گوید: «شاید او سرگردان و آواره شده بود و جایی که کسی او را نمی‌شناخت، مرد و دفن شده باشد.»
کلیفورد براون استاد دانشگاه و دیگر نویسنده این کتاب هم می‌گوید: «هیچ مدرکی از او موجود نیست.»
چوئیتل اجیوفور در فیلم «دوازده سال بردگی» نقش سالومن نورثاپ را بازی می‌کند
فیسک می‌گوید نواده‌های نورثاپ نیز هیچ مدرکی ندارند که نشان بدهد چه بر سر نورثاپ آمد و او کجا دفن شده است.
فیسک برای پیدا کردن محل دفن احتمالی نورثاب راه‌های مختلف را پی گرفت. او قبرستان‌های اجتماعات بیرون ساراتوگا همین طور دیگر جاهایی که همسر و بچه‌های نورثاپ بعدا در آنجا زندگی کردند، بررسی کرد، اما در نهایت دست خالی برگشت. هیچ مدرکی مبنی بر علت مرگ نورثاپ وجود ندارد. فیسک می‌گوید تا اواخر سال‌های 1880 صدور گواهی‌های فوت در نیویورک حالت سیستماتیک نداشت.
سلیگمن متصدی موزه‌ای در کالج اسکیدمور است، جایی که هر سال در ماه ژوئیه یک روز به سالومن نورثاپ اختصاص دارد. برای سلیگمن معمای مرگ و محل دفن نورثاپ، بخشی از جاذبه کاری یک مورخ است.
او می‌گوید: «این چیزی است که به مورخان انگیزه می‌دهد کار خود را پی بگیرند. این پازلی است که هنوز حل نشده است.»
اسوشیتدپرس / 16 مارس / ترجمه: علی افتخاری
5858
فصل آخر زندگی مردی که داستان او مبنای فیلم برنده اسکار «12 سال بردگی» شد، همچنان یک راز است.
برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید.
کد خبر 344697
نظر شما