در یکی دو روز گذشته اخبار حضور نیروهای داعش(دولت اسلامی عراق و شام) و تصرف و تخریب و در یک کلام زیر سوال بردن امنیت عراق و ایجاد نگرانی در کشورهای همسایه تحلیل ها و تفسیرهای بسیاری را در پی داشته است ، از جمله:
دخالت عربستان و اسرائیل پس از انتخابات سوریه
همراهی نیروهای متعصب و ضد شیعی در منطقه
تکرار داستان "طالبان در افغانستان" به اسم "داعش در عراق"
همدستی طرفداران صدام معدوم در ایجاد آشوب
تلاش رئیس مجلس عراق در عدم اعلام حالت فوق العاده
و دهها تفسیر و خبر دیگر.
از طرف دیگر اخباری که نشان دهنده ی مقاومت نیروهایی از جمله:
بسیج داوطلبانه ی جوانان جهت دفاع در مقابل گروه داعش
فتوای علما در اجماع علیه داعش
حملات هوایی در بعض نقاط به تروریستهای داعش
عقب نشینی در نقاط مختلف از طرف گروه داعش و ادعای باز پس گرفتن نقاط تصرف شده توسط نیروهای دولتی
و... است.
همه ی این اخبار از موافق و مخالف نمی تواند یک واقعیت را توجیه کند که امروز کشور عراق در شهرهای بغداد،موصل،کرکوک،کربلا، نجف،سامره و...دچار نا امنی است و به دنبال آن این موضوع که چرا دولت نوری المالکی از وظیفه ی اصلی خود که حفظ امنیت کشور است غافل مانده؟
این سناریو توسط هر کس و هر گروه وهر کشوری تهیه شده باشد ،این واقعیت را در پی دارد که آقای نوری المالکی از آمریکا کمک نظامی درخواست کرده است و بزودی با ایفای نقش قهرمانانه ی آمریکا در منطقه این فرضیه ی ناخواسته بار دیگر مطرح می شود که ایالات متحده حق دارد ناجی جهان و رافع مشکلات آن باشد.
تأمین کننده ی این همه سلاح و نیرو و پول و تکنولوژی رزمی و نقشه ی راه که در اختیار گروه داعش با یک دهه عمر کوتاه سیاسی، قرار گرفته است کیست؟
آیا این پیامی برای کشور و دولت در حال ایجاد افغانستان نخواهد بود که خروج نیروهای آمریکا از افغانستان به معنی ورود دوباره ی طالبان است؟
واقعأ می توان پذیرفت که دولت نوری المالکی تا این اندازه از اتفاقات درون کشور خود غافل بوده است؟
شاید"چشمها را باید شست ، جور دیگر باید دید"
نظر شما