فرهاد عشوندی/ حالا علی کفاشیان ورق را برگردانده است. حرف های او درباره رقم قرارداد کروش سبب شده تا خیلی از مردم بگویند بهتر است این پول صرف تیم های پایه شود. نظری که البته درست است اما فقط چند سئوال کوچک باقی می ماند از رئیس خنده رو ، ته دلش و پول هایی که در این سال ها برای ورزش جوانان هزینه شده است.
سالی 2.5 میلیون دلار به قیمت امروز دلار رقمی می شود نزدیک به 8 میلیارد تومان ، ضرب این رقم در چهار سال با پاداش هایش می شود 35 میلیارد تومان ، جمع این رقم با هزینه اردوهای تیم در این سال ها از مرز 40 میلیارد شاید گذر کند . رقمی که البته برابر است با هزینه تنها یک سال تیمداری باشگاهی مثل پرسپولیس یا استقلال.
علی کفاشیان بدون شک اگر موفقیتی در مدیریت ورزشی اش داشته باشد، به دلیل فعالیت هایش در این سال ها در فوتبال پایه است. تیم هایی که حالا نسلی جوان را به فوتبال ایران معرفی کرده اند. نسلی از جهانبخش و آزمون گرفته تا بازیکنان جوان فولاد ،ملوان ، نفت ، سپاهان و ذوب آهن یا حتی صبای قم. بازیکنانی که به عکس نسل های پیشین فوتبال ایران دیم نیستند و فوتبال را اصولی تر یاد گرفته اند. رئیس اما هیچ گاه توضیحی نداده که برای این فوتبال پایه که البته بیشتر از فدراسیون برایش در باشگاه ها هزینه شده ، چقدر پول خرج کرده است. او که در این سال ها پروژه های بین المللی آسیا ویژن را با کنفدراسیون آسیا برگزار کرده ، هیچ گاه رقم دقیقی از دلارهای دریافتی و نحوه هزینه کرد این پول ها نداشته. هیچ وقت اعلام نشده چند بازیکن در این طرح ها شرکت کردند ، کدام ساختار سازی برای باشگاه های پایه شکل گرفته و برآیند این اتفاقات چه بوده است.
کفاشیان که خودش اذعان دارد چون سال ها مسئولیت مالی داشته هزینه چنین رقم درشتی برای هدایت تیم ملی بزرگسالان را درست نمی داند اما هیچ زمانی نگفته ورودی و خروجی پول های تشکیلاتش چه بوده . مدام از بی پولی نالیده و هیچ نگفته تا همه بدانند بیش از 20 میلیارد تومانی که در یکسال گذشته وارد فدراسیون شده را چگونه هزینه کرده است. هنوز دو سال است بودجه فدراسیونش تصویب نشده و عدم شفافیت مالی تشکیلات او حتی داد اعضای مجمعی که اصلا نمی دانند دورشان چه می گذرد را در آورد.
او حالا می گوید دلش رضا ندارد این همه پول به یکی مثل کروش بدهد. حرفی که بی شک اگر ساختاری منظم بر فوتبال مان حاکم بود درست به نظر می رسید چون هیچ عقل سلیمی نمی پذیرد بیش از 70 درصد درآمدهای یک فدراسیون فقط برای یک تیم هزینه شود. این حرفی است که اگر کارلوس کروش به عنوان یک کارشناس و مشاور برای فدراسیون فوتبال استخدام می شد حتما بر آن تاکید داشت . همان طور که سیموئز دستیار پیشین کارلوس و یکی از بزرگترین تئوریسین های فوتبال دنیا نظری مشابه درباره اشکالات فوتبال ایران داشت. کفاشیان اگر همین امروز تضمینی می داد که اگر این سالی 40 میلیارد به جای هزینه برای تیم بزرگسالان ، برای تیم های پایه و بر اساس متدی مشخص هزینه می شود بی شک بسیاری از منتقدانش و البته بخش بزرگی از موافقان داشتن مربی بزرگ خارجی با او همراه می شدند. اینکه سرمایه گذاری برای آینده اتفاق می افتد . اما وقتی همه می دانند این سالی 40 میلیارد اگر برای موفقیت تیم بزرگسالان هزینه نشود ، معلوم نیست کجا می رود و چه اتفاقی برایش می افتد، با فدراسیون همراه نمی شوند حاضر نیستند این کورسوی امیدی که با داشتن کروش پیش روی فوتبال ملی مان است را خاموش کنند.
41 41
نظر شما