وقتی عده ای دورافتاده و بیگانه از فرهنگ، سکان رسانه و یک برنامه تلویزیونی را در دست می گیرند، خروجی همان می شود که همه می دانیم؛ یک برنامه یکطرفه با هدف تامین اغراض سیاسی یک عده خاص. حالا تصور کنید همین برنامه سیاسی و سیاست زده، به حوزه فرهنگ وارد شود...
شب گذشته این برنامه به بهانه هفته کتاب، ساعتی از آنتن تلویزیون را گرفت. جدای از اینکه مهمانان این برنامه محل اشکال بودند و زیاد ربطی به موضوع نداشتند؛ به سوال پیامکی برنامه دقت کنید:
به نظر شما کدام گزینه موجب افزایش انتشار کتاب و کتابخوانی در کشور خواهد شد؟
1. سیاستگذاری
2. فرهنگ سازی
این سوال و پاسخ های طراحی شده برایش، نشان دهنده بی اعتنایی کامل بر محتوای این برنامه است چرا که اگر یک ناشر نوپا هم این سوال و آن مهمانان را قبل از برنامه چک کرده بود، حتما برای تغییراتش تلاش می کرد.
واقعا امروز کجای مشکل کتابخوانی ما با «افزایش انتشار کتاب» گره خورده است؟ اصلا مشکل اصلی، زیاد بودن و شلوغ بودن بازار کتاب است. ضمن اینکه چطور دوستان تهیه کننده این برنامه «افزایش انتشار را با کتابخوانی» گره زنده اند؟!
به نظر شما این پیوند خنده دار و بی ربط نیست؟
مضاف بر این پاسخ های طراحی شده چقدر کارگشا خواهد بود؟ چرا تلویزیون بی سوادی خود رابه رخ مخاطب می کشد و از این بی سوادی خجالت نمی کشد؟
فرض بفرمایید 10 هزار نفر هم به این برنامه پیامک بزنند (چون تعداد اعلام نمی شود احتمالا از این عدد هم کمتر است!) و مثلا گزینه دوم یا اول را انتخاب کنند، چه اتفاقی در فضای فرهنگی کشور می افتد؟ چه باری از دوش مسئولان برداشته می شود؟ چه خروجی کاربردی برای تصمیم گیران و تصمیم سازان خواهد داشت؟
در این صورت؛
چرا برخی برنامه های تلویزیونی فکر می کنند با سوالات کلی و پاسخ های کلی، رسالت خودشان را انجام داده اند؟ چرا اصولا توهین به شعور مخاطب بویژه مخاطب خاص، در تلویزیون و برنامه تلویزیونی دارد به یک شیوه و روش معمول تبدیل می شود؟!
امیدوارم مدیریت جدید سازمان، طی بخشنامه ای به برنامه های زنده تلویزیونی که از قضا بعد از سال 88 خیلی هم زیاد شدند و طبق روال تا ابد هم ادامه خواهند داشت، اعلام کند که نیازی نیست تمام مشکلات کشور را در یکساعت برنامه حل کنید آن هم با مجریان و سردبیران و تهیه کنندگانی که نه مطالعه مناسبی دارند و نه تسلطی بر موضوعات.
پر کردن آنتن، هزینه کردن مستقیم از بیت المال است و حق الناس؛ این را چطور به برخی مدیران و برنامه سازان باید فهماند خدا می داند؟
نظر شما