به گزارش خبرگزاري خبرآنلاين، «هنری لوبژه» در بیست و سومین همایش ملی و نهمین همایش بین المللی بیمه و توسعه در برج میلاد تهران افزود: بیمه، یک قرارداد شرطی است و به همین دلیل می تواند وسیله ای برای ایجاد ارتباط میان بازارهای مالی از یک سو و بازارهای بیمه از سوی دیگر باشد و ابزارهای متعددی مانند اوراق بهادار بیمه ای را عرضه کند.
وی ادامه داد: بازار اوراق بهادار بیمه ای در سال 1992 به وجود آمد و اکنون بویژه در زمینه بلایا و حوادث طبیعی به طور چشمگیر رشد کرده است.
لوبژه تصریح کرد: پس از 20 سال تجربه و در نظر گرفتن تغییر ساختار بازار، ارزیابی کلی اوراق حوادث طبیعی نشان می دهد عملکرد سرمایه گذاری این اوراق مثبت بود اما عوامل مختلفی به گسترش و توسعه آنها صدمه زده است.
این استاد دانشگاه ریسک گریزی، مزایای خاص فراهم شونده توسط بیمه اتکایی معمول و مداخلات دولت ها به عنوان یک راه حل جایگزین برای مقابله با حوادث طبیعی را از جمله عوامل آسیب زا در این بخش ذکر کرد.
به گفته وي در قانون صندوق بیمه همگانی حوادث طبیعی دو نوع بیمه پایه اجباری و تکمیلی اختیاری تعریف شده است که زلزله، سیل، طوفان، صاعقه، سنگینی برف، رانش زمین، ریزش کوه و سونامی را در برمی گیرد.
او با بيان اينكه مطالعه و برنامه ریزی برای استفاده از اوراق بهادار متصل به بیمه برای پوشش حوادث طبیعی به تازگی در ایران آغاز شده است،تصريح كرد:اوراق بهادارسازی، کارایی بازار و بهرهوری سرمایه را در صنعت بیمه افزایش میدهد. شرکتهای بیمه از طریق فروش ریسک به سرمایه گذاران، نیاز خود به نگهداری سرمایه را کم می کنند و قدرت و توانایی خود را برای کسب و کار جدید افزایش می دهند که موجب کاهش هزینه سرمایه و بازده حقوق صاحبان سهام آنها می شود.
لوبژه يادآورشد: اوراق بهادارسازی این فرصت را به شرکتهای بیمه میدهد که از سودهای نهفته در قراردادهای بیمهای موجود در ترازنامه خود استفاده کنند، به عبارت دیگر یک منبع تامین مالی برای شرکتهای بیمهای فراهم میشود. روشهای تامین مالی سنتی اغلب به واسطه قوانین و مقررات با محدودیتهایی روبرویند.
به گفته وي معاملات اوراق بهادار با پشتوانه ابزارهای بیمه به افزایش نقدشوندگی این ابزارها منجر میشود و شرکتها میتوانند شفافیت داراییها و بدهیهای خارج از ترازنامه خود را که به طور معمول با نقدشوندگی بسیار سخت، پیچیدگی و ابهام همراه است، افزایش دهند.
35223
نظر شما