من ایران را دوست دارم و هر که ایران را دوست داشته باشد هم دوست دارم

وقتی واردات بی رویه را می شنوم. وقتی عدم توجه مسولان را نسبت به حقوق مردم می بینم وقتی آمار های غیر شفاف را می شنوم که هر کسی برای پیشبرد مقاصد سیاسی خودش و نه برای حفظ حقوق مردم منتشر می کند قلبم می گیرد.

به عنوان مثال از جمله گروه های زیر را می توان نام برد

۱- انهایی که حتی با وجود اعلام خطرناک بودن سفر به کشور هایی مثل ترکیه باز به آنجا سفر می کند (حدود سی هزار نفر) و ارز بی زبان کشور را به جیب آنها می ریزند که میانه خوبی هم با ایرانی ها ندارند و در مقابل آنها در داخل مسولانی که شرائط مسافرت به داخل را فراهم نمی کنند و یاخوب فراهم نمی کنند که عده ای می گویند ما می خواهیم به ایرانگردی بپردازیم اما آنقدر گران در می آید و یا وسایل پذیرایی خوب نیست که ترجیح می دهیم برویم ترکیه و یا دوبی. البته نمی دانم چقدر آن بهانه است اما توجه مسولان داخلی هم خیلی مهم است

۲-آنهایی که جنس خارجی می خرند و دلیلشان این است که کیفیت جنس داخلی خوب نیست و در مقابل آنهایی که در داخل کیفیت جنس ایرانی را بالا نمی برند تا مردم از روی علاقه جنس ایرانی را بخرند ومصرف کنند. البته سیاست گذاری دولت و مجلس و نظارت بر اجرا هم خیلی مهم است ولی آیا می توان باور کرد که ایرانی جنس ایرانی را دوست نداشته باشد و اگر کیفیت داشته باشد آن را بر جنس خارجی ترجیح ندهد؟

۳- آنهایی که به واردات فکر می کنند که خوب قطعا معامله با خارجی برایشان جاذبه هایی دارد که علاوه بر سفرخارجی چیز های دیگری هم به همراه دارد ولی واقعا واردات پرتقال مصری امسال و یا مرباهایی که در کلیپ بالا دیدید چه توجیهی دارد؟و در مقابل آنهایی که در داخل برای تولید داخلی سنگ اندازی می کنند و سنگ اندازی آنها گاه سیستمی و شبکه وار است و یا اینکه در حلقه کار یکی از از حلقه ها مانع می شود و کار را یا به به کلی متوقف می کند و یا آنقدر به تاخیر می اندازد که عملا کار متوقف می شود. نظام حمایت ازتولید داخلی نظام است و همه اجزای آن باید با هم کار کند . وقتی جدا و بریده از هم باشد آنکس که ضرر می کند تولید کننده داخلی است به شرط اینکه تولید کننده هم دل بسوزاند و از امتیاز های مکتسبه دور از چشم ناظران آن را به کار دیگر نزند.

۴- آنهایی که از مال مردم دزدی می کنند چه یکجا که می دزدند و می برند و چه آنهایی که بی سر و صدا با تعرفه بالابردن و یا کم فروشی و تقلب کردن و رانت خواری و خاصه خرجی سر مردم کلاه می گذارند و در مقابل آنهایی که می گویند این ها چیزی نیست و خیلی پی گیری نمی کنند و به سادگی از سر مسائل می گذرند و یا آنقدر تعلل می کنند که هم مردم یادشان می رود و هم سو استفاده کننده بهره خودش را ولو با دیدن مجازات برده است!