وقتی رودرروی قطبی نشستم تا در مقام منتقد، به نقد عملکردش در تیم ملی بپردازم او تازه 10 ساعت از تمدید قراردادش میگذشت. بحث هم به سمت غلبه احساسات بر منطق پیش رفت تا مجبور به سکوت شوم چون قطبی جوابی برای ابهامهایم نداشت و توجیههای او مرا قانع نمیکرد. حالا هم هنوز، آنچه من درباره این مربی میدانم بر اساس اخبار رسانهای است که شاید بسیاری از آنها صحت نداشته باشند؛ پس این اتفاق قضاوت را دشوار میکند.
این یک حقیقت روشن است که یک مربی حالا هر کس که باشد اگر ثابت شود قراردادش را دلالها تنظیم کردهاند و مسائلی از این قبیل، باید با او برخورد شود. اما این اتهام را یک روز سایتهای در ارتباط با دستگاههای صاحب قدرت مطرح میکنند و جوی را میسازند، تنها یک روز بعد فدراسیون فوتبال همه چیز را تکذیب و حتی سایت یادشده را تهدید به شکایت میکند. پس این ابهام برای من و هر فوتبالدوست دیگری در این زمینه باقی میماند. با این وجود ما باید اعتماد کنیم و بنا را بر سلامت انتخاب بگذاریم.
با این فرض اما باز هم یک انتخاب، یعنی انتخاب قطبی زوایایی مبهم دارد. موافقم که رقم قرارداد یک مربی، نباید اعلام شود اما وقتی او اعلام میکند که برنامهای برای 20 ماه آیندهاش داشته چرا این برنامه در اختیار کارشناسان قرار نمیگیرد تا دربارهاش بحث شود. مگر نه این است که فوتبال ما باید در سالهای آتی بر اساس یک استراتژی به پیش برود و اهدافی مشخص را دنبال کند؟ اگر اینگونه است پس چرا این برنامه مطرح نشد تا همه بدانیم قطبی چه نقشه راهی را برای به حرکت در آوردن فوتبال ایران از این شرایط زیر صفر دارد؟
میشد با اعلام سرفصلهای برنامه قطبی و نقد این برنامه به نقاط ضعف یا قوت آن رسیدو آن وقت بیشک ما برنامهای را در اختیار داشتیم که وزنی بیشتر داشت و اطمینان جمعی به یک انتخاب، بالاتر میرفت.
البته آنچه باعث میشود برای یک انتخاب چنین برنامهای در دستور کار نباشد، زیرساختهای غلط فوتبال ایران است. روزی انگلیس از صعود به جام ملتها بازمیماند. این اتفاق تلخی است اما تراژدی نمیشود و اتحادیه فوتبال آن کشور چون زیرساختهایش درست هستند جلسه میگذارد، مک کلارن میرود و یک مربی بزرگ میآید تا مسیر اشتباه رفته، اصلاح شود اما در ایران ما این بستر آماده را نداریم. آرزویم این است که روزی این ساختار درست شود. قهرمانی در آسیا یا رسیدن به جمع 16 تیم جام جهانی خیلی عالی هستند اما اینها رؤیای من برای فوتبال کشورم نیستند که اگر این ساختار اصلاح نشود، حتی قهرمانیهای از این دست اتفاقی هستند و دردی را دوا نمیکنند.
اما وقتی ساختار اصلاح شود دیگر راههای آلوده بسته میشوند و هیچ یک از مربیان متهم به عقد قرارداد واسطهای نخواهند بود.
امیر حاج رضایی
برای دسترسی سریع به تازهترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید.
کد خبر 12935
نظر شما