رئیس کمیسیون امنیت ملی که با سابقه چندین ساله دیپلماتیک از وزارت امورخارجه راهی مجلس شورای اسلامی شده است، از نگاه برخی نمایندگان مجلس، همچنان یک دیپلمات است تا وکیل ملت، به همین دلیل در ارائه گزارش‌های عملکرد کمیسیون امنیت ملی، هیأت منتخب آن و کمیته ویژه مجلس، همواره از منظر یک دیپلمات تنها به کلی‌گویی پرداخته و همه‌چیز را مثبت ارزیابی می‌کند تا نه سیخ بسوزد و نه کباب!
اما علاء‌الدین بروجردی این انتقاد را نمی‌پذیرد و می‌گوید که نظر جمعی در کمیسیون امنیت ملی حاکی از ارائه چنین گزارشاتی بوده است. مضاف بر اینکه ملاحظات افراد ملاقات‌شونده با اعضای این کمیسیون و شرایط حساس حاکم بر فضای کشور مانع از اعلام هر آن چیزی بوده است که در دیدارهای هیأت منتخب کمیسیون امنیت ملی برای بررسی اغتشاشات اخیر رخ داده است.
مشروح گفت‌وگو با وی و پاسخ‌هایش را به انتقاداتی که در مورد عملکرد وی و کمیسیون متبوعش مطرح شده است در ادامه می‌خوانید:
پس از تشکیل هیأت منتخب کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی برای بررسی اغتشاشات پس از انتخابات و کمیته ویژه بررسی وضعیت بازداشت‌شدگان این انتقاد از سوی برخی نمایندگان مطرح شد که فعالیت‌های کمیسیون شما هیچ خروجی مؤثری ندارد. در مورد عملکرد این دو هیأت و کمیته چه توضیحی دارید؟
براساس مصوبه داخلی کمیته ویژه بررسی اغتشاشات اخیر آقای جلالی به عنوان سخنگو باید در مورد عملکرد این کمیته توضیح دهد، نه من.
البته ایشان سخنگوی کمیته ویژه هستند نه هیأت بررسی اغتشاشات اخیر. راجع به فعالیت‌های این هیأت که مرکب از اعضای هیأت رئیسه کمیسیون امنیت ملی و رؤسای کمیته‌های چهارگانه این کمیسیون بود، توضیح بفرمایید.
تشکیل این هیأت، یک ابتکار از سوی کمیسیون بود. بر این اساس این هیأت، مختص کمیسیون امنیت ملی بوده است و ربطی به تصمیم مجلس ندارد. از عملکرد این هیأت هم گزارشاتی به کمیسیون داده شد. جریانات پس از انتخابات برای کمیسیون امنیت ملی مهم بود به همین دلیل در دیدار با نامزدها و شخصیت‌های اثرگذار و مراجع، مسائل پس از انتخابات را بررسی کردیم. هدف اول ما از این بررسی‌ها، حقیقت‌یابی و چرایی مسائل پس از انتخابات بود. از آنجا که این هیأت منتخب کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی بود، در چند نوبت گزارشاتمان در این زمینه را به کمیسیون ارائه دادیم. هدف دوم ما هم تأثیرگذاری بر افراد با هدف کمک به ایجاد آرامش و پایان یافتن این ماجراها بود. به همین دلیل هم با عناصر تأثیرگذار دیدار می‌کردیم تا با استفاده از میزان نفوذشان به تسریع در آرامش جریانات سیاسی پس از انتخابات کمک کنند.
منظورتان این است که چون هیأت منتخب کمیسیون امنیت ملی، از سوی این کمیسیون مسئول بررسی مسائل پس از انتخابات بوده است، الزامی هم به اطلاع‌رسانی عام برای دیگر نمایندگان یا افکار عمومی نداشتید. همین‌طور است؟
بله البته مواردی را هم به افکار عمومی اطلاع دادیم. گزارشاتی از سوی بنده و برخی اعضای کمیسیون در اختیار رسانه‌ها قرار گرفت.
گزارشاتی که بسیار کلی بود و طی آن فقط از خوب بودن این دیدارها، مطالبی بیان می‌شد. از نظر برخی نمایندگانی چون شما یک دیپلمات هستید، از یک دیپلمات هم تنها ارائه چنین گزارشات کلی بر‌می‌آید که در آن به هیچ جزئیاتی اشاره نمی‌شود و همه‌چیز خوب است. حتی اگر واقعیت چنین نباشد! چنین تصوری صحیح است؟
گزارشاتی که ارائه شد، جمع‌بندی مطالبی بود که از سوی اعضای هیأت در مورد آن به توافق رسیده بودیم. یعنی آنها نظر شخصی بنده نبود که به دیپلمات بودنم ربطی داشته باشد و برخی بگویند که چون من یک دیپلمات هستم چنین گزارشات کلی‌ای را مطرح کرده‌ام. بسیاری از مطالبی که از ملاقات‌های طولانی ما مطرح می‌شد، مسائلی نبود که طرف‌های مذاکره‌کننده با ما راضی به انتشار آن باشند. به همین دلیل ما ناگزیر بودیم گزارشاتمان را در چارچوبی ارائه دهیم که با عکس‌العمل ملاقات‌شوندگان روبه‌رو نشویم. حتی گزارش دیدارمان با مراجع را نیز با هماهنگی بیوت آنها ارائه دادیم. علاوه بر این فضای کلی کشور به گونه‌ای بود که نمی‌شد خیلی حرف‌ها را زد بنابراین بحث برخورد دیپلماتیک نبود، بلکه بحث محدودیت‌های ملاقات‌شوندگان و فضای حاکم بر کشور بود.
انتقاداتی هم به عدم خروجی مؤثر هیأت کمیسیون امنیت ملی مطرح است. با توجه به اینکه هدف اولتان را حقیقت‌یابی اغتشاشات اخیر مطرح کردید، چقدر در کشف این حقیقت موفق بودید؟
امروز که به مجموع اتفاقات و اقدامات پس از انتخابات می‌نگرم، احساس می‌کنم می‌شد به گونه‌ای عمل کرد که خیلی از آن اتفاقات نیفتد. اگر به قواعد حاکم بر انتخابات که در سی سال گذشته هم وجود داشت، توجه می‌شد و افرادی که در این انتخابات پیروز نشدند شکست‌شان را می‌پذیرفتند این مسائل پیش نمی‌آمد. این قاعده کلی نه‌تنها در ایران که بر کل انتخابات‌های جهان حاکم است همانطور که در انتخابات لبنان که در 14 مارس و یک هفته قبل از انتخابات ریاست‌جمهوری ما انجام شده علی‌رغم تصورات غالب مبنی بر پیروزی حزب‌الله طرف مقابل آنها در این انتخابات پیروز شد. با این وجود علی‌رغم همه ارزیابی‌های اولیه، سیدحسن نصرالله با کمال شهامت در مقابل دوربین‌های تلویزیونی حاضر شد و گفت که شکست را می‌پذیرد. اما متأسفانه به این قاعده در انتخابات ریاست‌جمهوری ما عمل نشد و به نظر من علت اصلی همه مسائل پس از انتخابات عدم پذیرش شکست از سوی رقبای نامزد پیروز بود. وقتی صدها هزار نفر از جوانان پرشور و با احساس که در دوران تبلیغات با حرارت بسیار فعالیت کرده بودند وقتی با یک شوک مواجه می‌شوند، نمی‌توانند آن را هضم کنند. آنها در صورتی این واقعیت را می‌پذیرند که نامزدشان به آنها بگوید که این شکست واقعی است و این واقعیت را به جمعیت عظیم طرفداران خود تفهیم کند اما وقتی عکس این موضوع به این جمعیت گفته شود طبیعی است که آنها را همچون آتش‌فشانی روشن کرده و آنان را به افرادی تبدیل می‌کنند که چون حق‌شان نادیده گرفته شده، دست به اغتشاش می‌زنند.
اما همه این اغتشاشات از سوی معترضان به انتخابات نبود کمااینکه به حضور برخی لباس‌شخصی‌ها هم در این مسائل به ویژه حمله به کوی دانشگاه و مجتمع سبحان اشاراتی شده بود. در این باره چه کردید؟
در دیدار با مسئولان امنیتی بر لزوم برخورد با این افراد متخلف تأکید کردیم همچنان هم پیرو سخنان رهبری در مراسم تنفیذ رئیس‌جمهور که فرمودند اگر به هرکس در هر موقعیتی ضرر و زیانی وارد شده، باید با متخلف برخورد کرد، بر این مسئله تأکید داریم. البته این مسئله زمان می‌برد.
نگفتید که در شناسایی عوامل لباس‌شخصی چقدر موفق بودید؟
به دنبال درخواست‌های رسمی‌مان از مقامات و مسئولان امنیتی و اطلاعاتی، منتظر دریافت گزارشاتی از آنها هستیم که هنوز به ما ارائه نشده است. البته انتظار هم نداریم آنها چنین گزارشی را به مجلس انعکاس دهند. طبیعی است قانوناً چنین گزارشاتی در اختیار قوه قضائیه قرار گیرد. چه در مورد تعیین مصادیق، چه در برخورد با عوامل لباس‌شخصی، این وظیفه قوه قضائیه است که وارد عمل شود.
انتقاد دیگری هم به عملکرد هیأت منتخب کمیسیون امنیت ملی وارد است و آن اینکه این هیأت در موازات با کمیته حقیقت‌یاب منتخب رئیس مجلس تشکیل شد و عملکرد آن را تحت‌الشعاع قرار داده و حتی تعطیل کرده است. چرا چنین موازی‌کاری‌ای انجام دادید؟
بالاخره ما یک کمیسیون تخصصی برای بررسی مسائل انتخابات و حواشی پس از آن هستیم. این جزو وظایف ذاتی ماست که چنین مواردی را بررسی کنیم. اتفاقاً اگر کاری نمی‌کردیم، باید زیر سؤال می‌رفتیم نه حالا که کوشیدیم ابعاد این مسئله را حقیقت‌یابی کنیم.
پس عملکرد موازی با کمیته منتخب رئیس مجلس را نمی‌پذیرید؟
نه! چون ما کار مرتبط با کمیسیون خودمان را انجام دادیم.
در مورد کمیته ویژه بررسی وضعیت بازداشت‌شدگان اخیر پس از بازدیدتان از اوین، چه اقدام جدید دیگری انجام داده‌اید؟
گفتم که چون آقای جلالی سخنگوی کمیته هستند، از ایشان باید سؤال کنید. ما باید برای مصوبه کمیته خودمان احترام قائل باشیم.
چه تضمینی وجود دارد که نتیجه کار کمیته ویژه بررسی وضعیت بازداشت‌شدگان اخیر مشابه گزارشات هیأت منتخب کمیسیون امنیت ملی در مورد بررسی اغتشاشات پس از انتخابات، صرفاً به کلی‌گویی‌هایی محدود نشود و یک اثر محسوس داشته باشد؟
هنوز به جمع‌بندی نهایی برای چگونگی ارائه گزارش این کمیته نرسیده‌ایم. اما چون این کمیته ویژه، به دستور آقای لاریجانی رئیس مجلس تشکیل شده است، با مشورت ایشان گزارش نهایی خود و نحوه تقسیم‌بندی اینکه چقدر محرمانه باشد و تا چه میزان به اطلاع عموم برسد را تنظیم می‌کنیم. البته آقای جلالی تاکنون در چندین مقطع به ارائه گزارشاتی در این زمینه پرداخته بودند.
نظر شما